วันแรงงานของใคร(ต่อ)1

1476 คำ

วิรินวางสายไปพอดี เมื่อหันมาจึงถูกเขากดจูบลงอย่างพอเหมาะ ธามเปลี่ยนท่าทางใหม่ เขาจับให้เธอหันไปหาเขาทั้งตัว ตอนนี้เองที่วิรินใจเต้นระส่ำขึ้นมา เพราะเขาดูร้อนแรง ความปรารถนาลุกโชนออกมาจากทั้งดวงตาและใบหน้า ธามอุ้มวิรินขึ้นแล้วจับมานอนลงที่โซฟาใหญ่ ร่างเธอจมหายลงไปกับหนังวัวนุ่มๆ เพราะเขาตามลงมาคร่อมทับ แล้วกัดปากเธอเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว “ชอบห้องนี้ไหม ฉันว่าน่าจะดีกว่าโรงแรมที่วิเลือก โรงแรมนั้นทั้งโทรม ทั้งเก่า ผนังห้องจะเก็บเสียงหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าฉันทำให้วิเสียวขึ้นมาแล้วร้องดังออกไป ข้างห้องต้องรู้แน่ว่าเราทำอะไรกัน” “โรงแรมนั้นใกล้ที่สุดตามที่คุณธามต้องการนี่คะ” “ใกล้ที่ไหน พูดใหม่สิ ฉันบอกว่ายังไง ให้หาใกล้บ้าน เพราะฉันคิดถึงวิมาก อยากกอดอยากจูบ แต่ว่าพาฉันขับรถมาตั้งไกล จนแทบหมดอารมณ์” “ไม่เห็นจริงสักนิด” “ไม่จริงตรงไหนคนสวย” “ก็ตรงที่ว่าแทบหมดอารมณ์” วิรินต่อคำกับเขา เธอสบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม