บทที่ ๘ ปล่อยไปด้วยหัวใจร้าวราน(๒)

1245 คำ

“พ่อคุณดุไหม หวงคุณหรือเปล่า” เพลิงอัคนีแสร้งถามเพื่อเก็บความรู้นิดๆ หน่อยๆ รู้เรื่องเกี่ยวกับว่าที่พ่อตาบ้างก็คงจะดีไม่น้อย อาการหน้าตื่นของคนบนตักทำให้สิ่งที่คิดไว้นั้นดูคล้ายจะเป็นจริงขึ้นมา เพราะรู้มาบ้างว่าบิดาของหญิงสาวนั้นคงร้ายกาจไม่เบา ไหนจะนิสัยห่ามๆ โหดๆ ของเอกฤทธิ์อีก สงสัยเชื้อคงไม่ทิ้งแถวจริงๆ นั่นแหละ “เอ่อ...คุณพ่อของฉันท่านเป็นตำรวจ” นิศากรอ้อมแอ้มบอกออกมา อยากบอกไปแทบขาดว่าพ่อของเธอน่ะหวงเธอยิ่งกว่าไข่ในหิน หากรู้ว่าเขาเป็นคนจับตัวเธอมาแล้วละก็ไม่อยากจะคิดเลยสักนิด ว่าผู้ชายที่ตระกองกอดเธออยู่นี้ จะถูกลงทัณฑ์หนักหนาขนาดไหน “อืม...” เพลิงอัคนีพยักหน้ารับรู้แล้วเงียบเสียงไป จนดวงหน้าเล็กต้องเงยขึ้นเพื่อสบตา “คุณกลัวเหรอคะ” “ก็นิดหน่อย” เขายอมรับออกมาอย่างไม่ปิดบัง ไม่เพียงแค่กลัวเท่านั้นเขายังต้องเกรงใจท่านด้วย แต่ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้นี่ว่าเธอคือดวงใจของท่าน หวังว่าโท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม