เสียงห้าวทุ้มสลับกับเสียงแหลมเล็กยังดังขับขานก้องถ้ำ ไม่รู้ว่าฤทธิ์รักครั้งนี้จะสิ้นสุดลงตอนไหน ความร้อนแรงยังพร่างพราวไปทั่วเรือนกายสลักเสลาของทั้งคู่ ไม่นานนิศากรก็หวีดเสียงร้องดังลั่น พร้อมๆ กับเสียงครางแหบๆ ของเพลิงอัคนีที่ดังแผ่วๆ ก้องหู แต่นั่นคงไม่ใช่ครั้งเดียวที่รับกับวันใหม่ เช้านี้ยังมีอีกสองครั้งที่ตามกันมาติดๆ
กว่าร่างสูงใหญ่จะรู้สึกตัวอีกครั้ง หลังจากผจญกับสมรภูมิพิศวาสอันร้อนแรงร่วมกับหญิงสาวตะวันก็คล้อยมายังฝั่งตะวันตก อีกไม่ถึงห้าชั่วโมงคงเคลื่อนลาลับขอบฟ้าไป เพลิงอัคนีค่อยๆ วาดท่อนแขนกำยำของตัวเอง หวังจะตระกองกอดร่างอรชรที่ทำให้ตัวเองอิ่มเอมทั้งกายและใจให้อิ่มหนำ หากแต่ต้องทำหน้าย่นเมื่อรู้ว่าข้างกายว่างเปล่า
“หายไปไหนแล้วเนี่ย”
บ่นพึมพำเพียงแค่นั้น ก่อนจะรีบดีดเด้งวาดขาลงจากแคร่ไม้ที่โงนเงน สงสัยมันอาจจะหักในไม่ช้า หากเขายังใช้งานมันหนักจนเกินควร นำพาตัวเองมายืนอวดเรื
