“ตะ...แต่ว่า...อุ๊ย!”
หญิงสาวได้แต่ครางเบา ๆ เพราะไม่ทันมือหนาของพายัพที่ดึงจีสตริงจนหลุดออกไปจากสะโพกผายสมส่วนบนร่างกลมกลึง ตอนนี้เธอเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา ไม่มีเหลืออะไรปกปิดสัดส่วนโค้งเว้าอีกต่อไป จิณณ์เบือนหน้ามองไปทางอื่นทั้งที่เธอก็อยากรู้ว่าต่อไปพายัพจะทำอะไรเธออีก
แล้วหญิงสาวก็ต้องหันกลับมามองเขาอีกครั้งเมื่อเรียวขาทั้งสองถูกมือหนาบังคับให้มันแยกห่างกัน พายัพจ้องมองความงดงามของกลีบดอกไม้ที่แยกออกจนเห็นสีชมพูเข้มข้างในชัดเจน บนเนินอูมแซมด้วยหญ้าดกดำ เขาเองก็ไม่เคยเห็นมันชัด ๆ เนินสามเหลี่ยมที่ทำให้อารมณ์หนุ่มพุ่งกระฉูด
“จีนจ๋า...สวยเหลือเกิน”
“พายัพ...คนบ้า...นายจะมองมันอีกนานมั้ย...ฉันอายนะ”
ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายกรุ้มกริ่ม คราวนี้เขาก็ได้รู้แล้วว่าจิณณ์ไม่ปฏิเสธถ้าเขาจะทำอะไร ๆ มากกว่าสัมผัสลูบไล้มันเฉย ๆ เพ
