จิณณ์กัดปากตัวเอง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงได้ตื่นตัวเวลาเขาพูดสัปดนแบบนั้นทั้งที่โดยปกติแล้วมันเป็นคำพูดไม่น่าฟังสักนิด แต่กลับทำให้เธอตื่นเต้นแทบขาดใจ หญิงสาวบิดตัวไปมาด้วยความกระสัน
“น่าเอาแบบไหนกัน...นายต้องพูดให้จบนะ”
“พุดให้หยาบกว่านี้มั้ย...รูปร่างของคุณนี่มันน่าเย่อซะจริง”
“คนบ้า...”
ปากของเธอบิดเหมือนรอยยิ้มโดยไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นความเขินอย่างช่วยไม่ได้ พายัพยิ้มก่อนจะดึงมือหญิงสาวข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในเป้ากางเกงของเขาอีกครั้ง และเมื่อมือเรียวบางเลื่อนออกมาจากซิปกางเกงของเขาก็มีบางอย่างติดมือออกมาด้วย
“ให้ทายนะจีน...คุณว่ามันยาวเท่าไหร่?”
“อะ...อะไร?”
“ก็นี่ไง...ที่มันอยู่ในมือคุณเนี่ย”
ถึงไม่บอกก็รู้ว่ามันเป็นสัดส่วนของเขาที่จิณณ์สัมผัสมาแล้วเมื่อครู่ แต่เพราะเนื้
