บทที่ 13
จิณณ์พูดอะไรไม่ออก ดูพายัพจะมั่นใจเหลือเกินเวลาที่เขาพูดคำว่า ผัวเมีย กับเธอ หญิงสาวหรุบเปลือกตาทำเหมือนไม่อยากสบนัยน์ตาสีฟ้าเป็นประกายคู่นั้นตรง ๆ แต่แล้วพายัพก็จับคางมนให้ใบหน้าสวยเชิดขึ้นก่อนที่เขาจะประกบปิดกลีบปากสีชมพูด้วยริมฝีปากหยักหนา
“จีนจ๋า...”
“อือ...พายัพ...”
ปากนุ่มส่งเสียงคราง ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกและซุกไซ้ใบหน้าบนลำคอระหง
“พายัพ...ไหนว่าอาทิตย์หน้านายจะไปอิตาลียังไงล่ะ”
พายัพชะงักก่อนพูดว่า “ใช่...ผมจะไปอิตาลี ผมจะไปประมาณสัปดาห์เดียวแล้วกลับมาที่นี่”
“ฉะ...ฉันว่า...นายควรต้องซ้อมเต้นลีลาศให้...มาก ๆ ...นะ”
จิณณ์เสียงขาดเป็นห้วง ๆ เพราะรู้สึกถึงการรุกเร้าที่แกนกลางของร่างสาวอีกครั้ง พายัพแข็งขันขึ้นมาอีก เขาขยับสะโพกและทำให้เธอวาบหวามกับลีลาของเขา
