ตอนที่ 45
“ปิ่นมุก! ฉันจะเตือนให้รู้ไว้ว่าฉันไม่ชอบคนเงียบ แล้วเวลาฉันถามอะไร เธอก็ต้องตอบ” เขายืนทำหน้าถมึงทึงใส่
“เลิกก็ได้” เมื่อถูกตีหน้ายักษ์ใส่ปิ่นมุกเลยจำใจขยับปากตอบเขา แล้วเดินเลี่ยงพร้อมคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ แต่คนหน้ายักษ์กลับเดินตามมาแล้วคว้าแขนเธอเอาไว้
“มีอะไรอีกล่ะ ฉันจะไปอาบน้ำ” ถามเสียงขุ่น
“ก็แล้วใครใช้ให้เธอเดินหนีฉัน แล้วไอ้คำว่าเลิกก็ได้ของเธอ มันคืออะไรกันแน่” ถังเฟ่ยหลงถามอย่างหาเรื่อง เขาใช้ร่างกายแข็งแกร่งเบียดแผ่นหลังของคนในอ้อมแขน ปิ่นมุกแหงนหน้าหันมามองตาวาวเพราะเขาจงใจใช้ ‘ส่วนนั้น’ เบียดสะโพกของเธอ ‘คนลามก’ แอบก่นด่าอยู่ในใจแล้วก็ดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมแขนของคนป่าเถื่อน ที่คิดแต่จะข่มเหงรังแกร่างกายของเธอ บนหน้าผานั้นก็ไม่รู้กี่ครั้งที่เขารังแกเธอ ทำราวกับตายอดตายยากมาจากไหนก็ไม่รู้ ‘คนบ้ากาม’
“ปิ่นมุก! หยุดดิ้น แล้วก็ตอบฉันมา” ถังเฟ่ยหลงกระซิบเสียงเข
