บทที่ 6 เรื่องเข้าใจผิด

1683 คำ

ฉันเงียบแล้วรอฟังคำถามจากคนตรงหน้า อยากรู้เหมือนกันว่าเสือจะถามอะไร "มึงกับไอ้วอร์มนี่ยังไงกัน?" "ทำไมถามแบบนี้" ฉันเงียบไปพักนึงแล้วค่อยถามมันกลับ อยู่ๆ ทำไมมันถึงมาถามเรื่องนี้กันล่ะ "กูถามมึง ไม่ได้ให้มึงถามกลับ" "ก็กูสงสัยนี่น่า" "เออ ตอบมาเหอะ" "มึงคิดว่าไงล่ะ" "มึงกับมันมีความลับกันใช่ไหม?" "บ้า ก็เคยบอกแล้วไงว่าไม่มี" ฉันรีบหลบสายตามันเพราะว่ากลัวเสือจะจับได้ว่าฉันโกหก ตายๆๆๆ จะให้มันรู้ไม่ได้! "มึงโกหก" "กูเปล่า แล้วมึงก็เลิกพูดเรื่องนี้ได้ละ" ว่าจบมือฉันก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกรวดเดียวจนหมด "คิดว่ากูดูไม่ออกเหรอ?" ยัง มันยังไม่จบ! "อะไรของมึง" "หรือว่ามึงสองคน...." "พอเลยไอ้สัส ไม่ใช่แล้ว" ฉันรีบพูดแทรกขึ้นเพราะว่าพอจะเดาออกว่าต่อไปเสือมันจะพูดอะไร "แล้วมึงมีอะไรกันมึงก็บอกกูบ้างดิแคลร์" มันพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังมาก เอาไงดีวะ... "มึงจะอยากรู้ไปทำไม" "เอ้า ก็มึงเป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม