Episode 9 ดูหนัง

1259 คำ
ตอนที่ 9 ดูหนัง ตอนที่ 9 ขนมปัง “เบื่อจังเลย” ฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย วัดอุณหภูมิร่างกายเป็นรอบที่พันแต่เฮียเหมยังคงบังคับให้ฉันอยู่ในห้องเขา อ้างว่าฉันยังไม่หายไข้ “เบื่อ เบื่อ เบื่อจนจะบ้าตายอยู่แล้ว” เมื่ออีกฝ่ายยังเอาแต่ก้มลงมองโทรศัพท์ ฉันเลยยิ่งเพิ่มเสียงให้ดังขึ้น “เบื่อ เบื่อมากกกกกก” เฮียเหมเหลือบมองฉันเล็กน้อย สายตาที่เขามองมาทำให้ฉันตัวแข็งทื่อโดยอัตโนมัติ ทำไมรู้สึกว่าสายตานั่นน่ากลัวอะไรอย่างนี้ เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ เดินตรงมาทางฉันก่อนจะเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าฉัน และยื่นมือมาแตะหน้าผากฉัน การกระทำของเขาทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง มีเพียงหัวใจฉันที่กำลังเต้นระรัว รู้สึกได้ถึงความร้อนบริเวณใบหน้าที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว “ตัวยังร้อนอยู่” ฉันรีบเบือนหน้าไปทางอื่น ตัวฉันไม่ได้ร้อนเพราะไข้หรอก ร้อนเพราะวิธีวัดอุณหภูมิของเขานี่แหละ “ไม่จริงสักหน่อย” “หึ หน้าแดงหมดแล้ว” เฮียเหมโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูฉัน เขาจะรู้บ้างรึเปล่าว่าการกระทำของเขา มีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจคนอื่นขนาดไหน “ถอยไปเลย” “เขินเหรอ” “ใครเขิน ไม่มี้” ฟอด แก้มทั้งสองข้างของฉันถูกฉกฉวยไปอย่างรวดเร็ว ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง ฉันหันไปมองเฮียเหมด้วยความตกใจแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ เขาก้มลงหอมแก้มฉันอีกรอบ “เฮียเหม!!” “ดูหนังกันไหม” “ฮะ!?” เฮียเหมสรุปเองเสร็จสรรพ เขาจัดที่จัดทางสำหรับดูหนังก่อนจะโยนไอแพดมาให้ฉัน “เลือกเอาแล้วกันว่าอยากดูอะไร” “ขนมปังบอกตอนไหนคะว่าอยากดูหนัง” ฉันเลิกคิ้วขึ้น ถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจ “อย่าเรื่องมาก เลือกเร็ว ๆ” กลับกลายเป็นว่าฉันเป็นคนเรื่องมากเสียอย่างนั้น ฉันมองตามหลังเฮียเหมพลางเกาศีรษะตัวเองไปมา ให้ตายเถอะ ฉันไม่เคยตามผู้ชายคนนี้ทันเลย “ดูก็ได้วะ ถือว่าแก้เบื่อ” สุดท้ายในเมื่อไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า ฉันเลยเลื่อนดูรายชื่อหนังในแพลตฟอร์มสำหรับดูหนัง ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าหนังที่ฉันเลือกต้องเป็นหนังแนวสยองขวัญ เชื่อว่าหลายคนคงเป็นแบบฉัน แม้ว่าจะกลัวผีแต่ชอบดูหนังผี “เอาเรื่องนี้แล้วกัน” หนังที่ฉันเลือกเป็นหนังสยองขวัญของไทยชื่อดังเรื่องหนึ่ง ฉันเคยดูกับเพื่อนเมื่อนานมาแล้ว จำได้ว่าทั้งสนุก และน่ากลัวเลยเลือกดูเรื่องนี้ “หนังผี ?” เฮียเหมเดินมาพร้อมพ็อปคอร์นถ้วยใหญ่ เขาวางมันลงบนโต๊ะ และนั่งลงบนโซฟาข้างฉัน “ใช่ ถ้าเฮียเหมกลัว เปลี่ยนก็ได้นะ” ฉันหันไปยักคิ้วให้เฮียเหม ทำสีหน้าเหนือกว่า ทั้งที่ในใจก็กลัวผีเหมือนกัน “เฮอะ ไร้สาระ” หน้าตาเฮียเหมไร้ความรู้สึกเสียจนน่าหมั่นไส้ คอยดูถ้าตกใจตอนผีออกมา ฉันจะหัวเราะ ให้เสียงดังลั่นคอนโดไปเลย ภาพในจอทีวีขนาดใหญ่เริ่มดำเนินเรื่อง ด้วยความที่กำลังลุ้นอยู่กับหนัง ฉันเลยไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองขยับเข้าใกล้เฮียเหมจนแทบจะเกยตักเขาอยู่แล้ว รู้อีกทีก็ตอนเขาทักขึ้น “นั่งขนาดนี้ นั่งตักเลยไหมล่ะ” “เฮ้ย ขอโทษค่ะเฮีย” ฉันขยับกลับมานั่งที่ตัวเอง และหันกลับมาจดจ่อกับหนังต่อ กำลังถึงฉากที่พระเอกรู้สึกเหมือนมีคนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำตัวเอง พระเอกของเรื่องเลยเดินไปในห้องน้ำ ปรากฏว่ามีเงาผู้หญิงกำลังหวีผมอยู่ในห้องน้ำ พอพระเอกเปิดม่านในห้องน้ำดูปรากฏว่า... พรึบ “กรี๊ด” ด้วยความตกใจ ฉันเลยร้องลั่นกระโดดกอดคนด้านข้าง ซุกหน้าเข้ากับแผงอกแกร่งแน่น “มันไม่มีอะไร” “ไม่จริง ผีชัด ๆ เลย” “ดูก่อนไหม” เฮียเหมจับหน้าฉันให้หันกลับไปมอง ปรากฏว่าไม่มีผีออกมาจริง ๆ แต่เป็นหวีตกอยู่บนพื้น และมีเส้นผมยาวติดอยู่บนหวีเต็มไปหมด “เห็นไหมครับว่าไม่มีอะไร” เสียงทุ้มดังอยู่ข้างหูฉัน เมื่อหันหน้ากลับไปมอง ปลายจมูกฉันก็ชนกับปลายจมูกของเฮียเหมพอดี ฉันกำลังจะขยับออกห่างแต่กลับโดนเขารั้งไว้ “หอมจัง” มือหนาเลื่อนมาขึ้นมาลูบหัวฉัน เฮียเหมปัดผมที่ลงมาปรกหน้าฉันออกก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ สัมผัสริมฝีปากร้อนลงบนริมฝีปากฉัน “อื้อ เฮียเหม” “ว่าไง หืม” ความหวานละมุนครอบงำและมัวเมาเราทั้งสอง มันเป็นเหมือนสารเสพติดที่ยิ่งได้สัมผัส ยิ่งรู้สึกว่าต้องการเพิ่มขึ้นอีก “ไหนบอกจะ อื้ม ดูหนังไง” “ดูขนมปังสนุกกว่า” ไม่พูดเปล่า มือหนายังสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวใหญ่ของเฮียเหมที่เขาเอามาให้ฉันใส่ เขาเลื่อนมือขึ้นไปปลดตะขอบราเซียร์ออกอย่างช่ำชองก่อนจะบีบคลึงเต้าอวบจนฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว “เฮียเหม ขนมปังรู้สึกร้อนจัง” “ร้อนเหรอ ถอดเสื้อผ้าดีไหม” คนถาม ถามออกมาด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ฉันเลยตีเข้าไปที่ไหล่เขาทีหนึ่ง ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเฮียเหมแท้จริงแล้วจะเป็นแบบนี้ “ว่าไง ถอดไหม” ถามอย่างเดียวไม่พอ เฮียเหมยังใช้นิ้วสะกิดยอดปทุมฉันเล่นจนฉันเริ่มบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน “เฮียเหมอย่าแกล้งกันสิ” ฉันบอกเสียงสั่น ยิ่งเห็นฉันทรมาน เฮียเหมก็ยิ่งแกล้งเข้าไปอีก “ไม่ให้แกล้ง แล้วให้ทำอะไรครับ” “อื้อ เฮียเหมอยากทำอะไร ก็แล้วแต่เฮียเลย” “จริงเหรอ ห้ามมาบ่นทีหลังนะ” เฮียเหมราชเลิกเสื้อขึ้นจนอยู่เหนือหน้าอกอวบอิ่ม เขาก้มลงดูดดึงเต้าอวบพร้อมทั้งบีบหน้าอกอีกข้างเต็มมือ “เธอแม่ง ทำฉันคลั่งตลอด” เขาส่ายหน้าไปมากับเต้าอกอวบอิ่มก่อนจะไล้จูบลงมาถึงหน้าท้องเนียน เฮียเหมพรมจูบไปทั่วหน้าท้องเนียนทับรอยที่เพิ่งจางไป “เฮียเหมขา” “อย่าครางแบบนั้น” “อื้ม ทำไมคะ” “เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกหรอก” มือหนาดึงรั้งกางเกงขาสั้นที่ฉันสวมอยู่ลง พร้อมทั้งพรมจูบลงไปเรื่อย ๆ จนถึงดอกไม้งาม “เฮีย ตรงนั้นมัน” “ขอกินนะ” เฮียเหมดันขาฉันออกก่อนจะเติมเต็มรักเข้าไปในช่องทางคับแคบ ความอึดอัดในช่วงแรกค่อย ๆ หายไปแทนที่ด้วยความเสียวซ่านจนฉันบิดไปมา ครางเสียงสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ “อื้อ เฮียเหม ดีจัง แบบนี้ดีจัง” “ชอบไหม” “ชอบค่ะ” มือหนากระชับเอวฉันเข้าหาตัวก่อนจะเริ่มเพิ่มจังหวะกระแทกเร็วแรงขึ้นเป็นเท่าตัว “แรงไปแล้ว อ๊ะ” “อย่างเธอ เบาได้ที่ไหน” “ก็ไม่เห็นต้องแรงขนาดนี้ อื้อ เฮียเหม” “หึหึ นี่เพิ่งเริ่มเองครับ” หนังสยองขวัญ ไม่ว่าจะน่ากลัวเพียงใด สุดท้ายก็โดนความร้อนแรงของเราทั้งคู่กลบไป แม้กระทั่งเสียงครางยังดังกว่าเสียงกรีดร้องของนักแสดงในหนังอีก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม