เอกกวีรู้ข่าวจากมารดาว่าฟ้าลดากับช่อผกาออกไปในเมืองก็รู้สึกไม่พอใจ เพราะมั่นใจว่าต้องไปกวนใจอนลเพื่อนสนิทของตัวเองอย่างแน่นอน
“นี่เป็นความคิดของยายคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อใช่ไหมครับคุณแม่”
สีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจของลูกชายทำให้อังกาบจำต้องรีบอธิบาย
“ไม่ใช่ความคิดของหนูฟ้านะพ่อเอก แต่ยายช่อน้องสาวของเราต่างหากที่เป็นคนชวนหนูฟ้าออกไป”
ชายหนุ่มเดินกลับไปกลับมา ถอนใจแรงๆ นับครั้งไม่ถ้วน ทำยังไง เขาถึงจะแก้ไขปัญหาเรื่องของช่อผกาได้สักที
“ผมเกรงใจเจ้าอนล จนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกที่ไหนแล้วครับคุณแม่”
“แม่เข้าใจ แม่ก็ห้ามยายช่อแล้วนะ แต่ไม่ยอมฟังเลย บอกแต่ว่ารักๆๆ พี่นลอย่างเดียว”
“ยายช่อเอาแต่ใจมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว และนี่ยิ่งมาผสมโรงอยู่กับยายคุณหนูฟ้าลดาที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เกิด ผมว่าต้องแย่แน่ๆ เลยครับ”
สีหน้าของอังกาบสีเผือดลง และเต็มไปด้วยความเป็นกังวล
“แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะพ่อเอก”
