“พี่หมายความว่ายังไง พี่รู้เรื่องนี้?”
“อือ”
“…แล้วใครให้พี่มาช่วยหนู”
“เมื่อวานบังเอิญเจอฟ้า”
“ยัยฟ้าขอให้ช่วยงั้นเหรอคะ?”
“พี่อยากช่วยของพี่เอง” ลิเดียเงียบ หลายคำถามประเดประดังเข้ามาในหัว
ทั้งเธอและปลายฟ้ารู้จักฮิวโก้ในฐานะรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยเท่านั้น ไม่เคยมีสตอรี่ใดๆ ต่อกัน ไม่เชิงว่าเป็นเพื่อนหรือเป็นพี่ แค่มีครั้งหนึ่งที่เพื่อนเธอและเพื่อนของเขาไปเที่ยวด้วยกัน แต่เรื่องมันก็นานมาแล้ว นานมากจนมองไม่เห็นเหตุผลว่าเพราะอะไรคนที่แค่รู้จักกัน และกลับมาพบกันอีกครั้งในฐานะลูกค้าถึงยอมช่วยเธอ
แต่สุดท้ายและท้ายที่สุดของตอนนี้ เขาคือผู้มีพระคุณของเธอ!
“หนูไม่รู้ว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ แต่ขอบคุณพี่มาก หนูขอบคุณจากหัวใจ”
“ช่างมันเถอะ ถ้าพูดแล้วต้องร้องไห้ก็ไม่ต้องพูด พี่พักที่อู่ซ่อมรถแต่ห้องเป็นห้องส่วนตัว สะดวกไปที่นั่นหรือเปล่า”
“ไปที่ห้องยัยฟ้าแทนได้ไหมคะ”
“อ้อ…” ฮิวโก้เข้าใจ
