เสียงเจื้อยแจ้วแว่วออกมาจากโรงครัวหลังน้อย สตรีสองนางต่างกำลังช่วยกันทำอาหาร วันนี้ช่างไม้ที่แม่ทัพหนุ่มจัดหามาให้เริ่มทำการต่อเติมจวน ฉิงเฟยเซียนตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเตรียมอาหารเลี้ยงคนงาน ผ่านมาแล้วสามวันหลังจากที่เสี่ยวฝานกลับมาอยู่ด้วยกันดังเดิม ทุกวันสองนายบ่าวต่างวุ่นวายอยู่กับการเตรียมตัวเปิดร้านอาหาร
“คุณหนูจะทำอันใดหรือเจ้าคะ เหตุใดต้องเอาผ้าขาวบางมาผูกไว้บนปากหม้อเช่นนี้ด้วย” เสี่ยวฝานถามอย่างใคร่รู้ อาหารแบบใดกันต้องใช้ผ้าขึงหม้อแล้วเจาะรูเล็กน้อยเช่นนี้บ้าง เคยเห็นมีแต่นำไปนึ่งในเข่งนึ่งเท่านั้น นางงุนงงกับวิธีทำอาหารของนายหญิงยิ่งนัก
“ข้าจะลองทำบางอย่างที่เราจะขายกันน่ะ ทำให้ช่างไม้ชิมก่อน หากอาหารจานนี้ถูกปากคนเหล่านั้น พวกเขาก็จะช่วยป่าวประกาศถึงอาหารของร้านเราอย่างไรเล่า” เสียงตอบมีแววเจ้าเล่ห์ “หากเตรียมหม้อเสร็จแล้ว เจ้าไปหาหม้อใบใหญ่ๆ ใส่น้ำมาต้มน้ำแกงหน่อยเถิด แล้วก็ปอ
