“น้ำเย็นชื่นใจไหมคุณ” เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังจากเกศน์สลิลก้าวออกจากห้องน้ำด้วยท่าทางทุลักทุเล หล่อนกระชับปมผ้าขนหนูที่ห่อกายไว้แน่น
“เอ้า! เดินช้าราวกับกลัวผ้าขนหนูจะร่วงอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวก็หนาวตายหรอก”
ท่าทีกระมิดกระเมี้ยนประกอบกับสีหน้าเหยเกของหญิงสาวทำให้โจรหนุ่มอดเย้าแหย่ไม่ได้ หล่อนไม่ตอบโต้สักนิด ค่อยๆ เดินขึ้นบ้านไปด้วยท่าทีเอียงอาย
เกศน์สลิลเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วก็ทำหน้าอยากตายอยู่อย่างนั้น คนเดินตามหลังก้าวมาประชิดตัว
“มองหาชุดชั้นในหรือคุณอยู่ในกล่องด้านล่าง ใส่ได้ทุกชิ้นเพราะผมยังไม่มีเมียสงสัยมันอยากเป็นของคุณ”
คนได้ยินถึงกับกัดปากข่มฟันไว้แน่น ใบหน้าเขียวๆ ออกอาการแดงๆ หันมามองอย่างเอาเรื่อง ก็พอดีปะทะกับอกกว้างที่ยืนซ้อนหลังเต็มแรง
“ไปห่างๆ เลยนะ”
มือเล็กผลักเบาๆ คนโดนผลักแกล้งเดินถอยหลังสองก้าวก่อนจะยืนมองนิ่งๆ เห็นเธอนั่งยองๆ รื้อโน่นรื้อนี่อยู่นานก็ไม่ยอมหยิบอะไรมาใ
