“เอ่อ...ท่านพ่อไม่ได้โกหกไนย์ดาใช่ไหมเพคะ”
เผียะ!!!
สิ้นคำถามของเจ้าหญิงไนย์ดา เจ้าชายฮัสซันก็ตบลงไปบนพระพักตร์งามลออเต็มแรง จนร่างบางระหงของเจ้าหญิงเซถลาล้มลงไปนั่งอยู่กับพื้นพรม
“เจ้าอย่าบังอาจมาพูดว่าพ่อโกหกเจ้า หากเจ้าไม่ใช่ลูก เราไม่มีทางชุบเลี้ยงเจ้าให้เป็นเจ้าหญิงที่สูงส่ง และหากเจ้าไม่ใช่ลูก ป่านนี้เราปล่อยให้เจ้าไปเป็นโสเภณีอยู่ข้างถนนแล้ว”
‘ไปเป็นโสเภณีเหมือนแม่ของเจ้า’
เจ้าชายฮัสซันทรงตรัสเยาะต่ออยู่ในใจ หากไม่ใช่เพราะผลประโยชน์ก้อนใหญ่ที่รออยู่ข้างหน้า พระองค์คงตรัสด่าออกไปเช่นนี้แล้ว
นอกจากจะตกใจกับการถูกตบหน้าแล้ว เจ้าหญิงไนย์ดายังตกใจกับเลือดแดงฉานที่ซึมออกมาตรงบริเวณมุมปาก ซึ่งบวมจ่อขึ้นมาในทันที แต่ไม่ว่าจะเจ็บมากกว่าเพียงใด ก็ไม่มีหยาดน้ำตาให้เห็น
เจ้าหญิงไนย์ดาเงยพระพักตร์ที่มีรอยฝ่าพระหัตถ์ใหญ่ขึ้นมองพระบิดา พร้อมกับตรัสพึมพำขอโทษสุรเสียงแผ่วเบา
“ไนย์ดาขอประ
