“ท่านลุงดูโน่น ศพท่านพ่อยังไม่ทำพิธีฝังศพด้วยซ้ำไป แต่ท่านลุงกลับพาเจ้าหญิงนอกสายเลือดมาทวงถามถึงบัลลังก์ไบลาร์ หลานขอประกาศต่อหน้าศพของท่านพ่อเลยว่ายังไงๆ ก็ไม่มีทางยอมให้คนนอกสายเลือดต้องขึ้นมานั่งบนบัลลังก์ไบลาร์”
เจ้าหญิงไนย์ดาพระพักตร์ถอดสีซีดไปชั่วครู่ ก่อนหน้านี้พระองค์มุ่งอยู่กับการห้ำหั่นกับเจ้าชายคาริม ต้องการให้ราชนิกุลผู้นี้สละบัลลังก์ให้ จนลืมมองไปว่าภายในห้องแห่งนี้ยังมีศพของเจ้าชายคาดีมตั้งอยู่
และด้วยความเคารพที่เคยมีต่อเจ้าชายคาดีม เจ้าหญิงไนย์ดาจึงยอมถอยออกมาหนึ่งก้าว
“ก็ได้เพค่ะ หม่อมฉันเห็นแกพระศพของฝ่าบาท หม่อมฉันจะคุยเรื่องนี้กับเจ้าชายในวันหลัง”
“ไม่จำเป็น” เจ้าชายคาริมปฏิเสธสุรเสียงห้วนจัด “ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันไหน เราก็ไม่มีทางสละบัลลังก์ให้กับเจ้า”
“ทรงตรัสเช่นนี้ แสดงว่าต้องการเป็นศัตรูกับหม่อมฉันใช่ไหมเพะคะ”
เจ้าหญิงไนย์ดาตรัสถามสุรเสียงเย็นไม่แพ้ก
