บทที่ 1 ทำบุญร้อยวัน 2

1027 คำ

คิดถึงเรื่องเก่าแล้วนาราก็ถอนหายใจเป็นรอบที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ปลายนิ้วกดไปยังปุ่มที่อยู่บนพวงมาลัย เพิ่มเสียงเพลงในรถให้ดังขึ้น จะได้ไม่คิดวกวนอยู่กับเรื่องในอดีตอีก พลางขยับตัวบิดไล่ความเมื่อยขบออกจากกายด้วย เพราะตั้งแต่ที่ออกจากคอนโดมา เธอก็ขับรถยาวมุ่งหน้าไปสระบุรีเลย ไม่จอดพักที่ไหนทั้งสิ้น ในใจคิดแต่อยากจะจบเรื่องราวทั้งหมดให้เร็วๆ อย่างเดียว ทว่าดูเหมือนรถคันหน้าที่เป็นรถบรรทุกฟางจะไม่เป็นใจสักเท่าไรนัก หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นว่าคันข้างหน้าขับช้าเป็นเต่าคลาน ขับช้าขนาดนี้ พี่เข็นไปเถอะ! เธอพึมพำในใจ มือทุบไปที่แตรรถสองสามครั้งเพื่อส่งสัญญาณว่าให้เร่งความเร็วหน่อย แต่... ปี๊นนน! ...ไม่มีอะไรเกิดขึ้น รถขนฟางก็ยังคงขับเคลื่อนดุจเต่าคลานหลายล้านปีอยู่อย่างนั้น นาราชักหัวเสียมากกว่าเดิม และพระเจ้าคงจะเกลียดเธอเอามากๆ ด้วย เพราะจู่ๆ โทรศัพท์มือถือของเธอก็มีข้อความเข้า ข้อความนั้น...มาจากปรานต์ ถึงไหนแล้ว ถ้าคุณมาไม่ทันเวลา ผมทำบุญแม่ไปก่อนเลยนะ คุณไม่ต้องทำก็ได้ จะให้เธอไปเสียเที่ยวหรือไงยะ! นาราไม่ยอมหรอก เธอตั้งใจมาทำบุญให้ปราณีแล้ว จะยอมให้ปรานต์ชิ่งทำไปก่อนโดยไม่รอเธอได้อย่างไร ไม่อย่างนั้น เธอก็ลางานมาเสียเที่ยวสิ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องไปให้ทัน! หญิงสาวหมายมั่นปั้นมืออย่างนั้น จากนั้นเหลือบมองนาฬิกา เหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงจะถึงฤกษ์ทำบุญ เธอคิดว่าขับไปทันแน่ๆ ถ้าเร่งความเร็วอีกหน่อย เพราะนี่ก็ใกล้จะถึงเต็มแก่แล้ว นาราตัดสินใจเหยียบคันเร่งมากขึ้นแล้วหักพวงมาลัยออกไปเลนรถสวนเพื่อที่จะแซงรถขนฟางคันหน้า แต่พอเธอเร่งเครื่องขึ้นไป รถพ่วงจากไหนไม่รู้ก็สวนเข้ามาด้วยความเร็วพอดี ทำให้นาราที่เร่งเครื่องขึ้นไปแล้วหักหลบหรือเบรกไม่ทัน เอี๊ยดดด! โครม! เสียงรถประสานงากันดังสนั่นไปทั่วทั้งบริเวณ ชาวบ้านละแวกนั้นพากันแตกตื่นมาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นการใหญ่ จะมีก็แต่นาราเท่านั้นที่ร่างถูกเบียดอัดจนแนบชิดกับพวงมาลัย แรงกระแทกนั้นทำให้เธอหมดสติไปครู่หนึ่ง ก่อนจะลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าใบหน้าของตนเต็มไปด้วยหยาดเลือด รวมถึงขยับไปไหนไม่ได้อีกด้วย แม้แต่ปลายนิ้วก็ยังขยับไม่ได้ กว่าความช่วยเหลือจะมาถึงเธอก็ช่างเป็นเวลาที่เนิ่นนาน นาราซบหน้ากับพวงมาลัย ไม่รับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรอบตัวแม้แต่น้อย รู้แต่เพียงว่าเสียงหัวใจของเธอเต้นดังมาให้ได้ยินและเว้นจังหวะเต้นช้าลงทุกที เธอ...กำลังจะตาย นารารู้ตัวทันที ก่อนที่ความหวาดกลัวจะพร่างพรายไปทั่วร่าง ความตายเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับนาราจริงๆ เธอเผชิญหน้ากับความตายมาหลายครั้ง และทุกครั้งความตายจะพรากเอาสิ่งที่เธอมีไป ทั้งแม่ ทั้งพ่อ และตอนนี้...คือตัวเธอเอง มะ...ไม่...ฉันยังไม่อยากตาย... นารารำพันในใจ อยากร่ำไห้ออกมา แต่กลับไม่มีแรงแม้กระทั่งจะกะพริบตา เธอต้องตายจริงๆ แน่... ถ้าไม่เป็นเพราะผู้ชายคนนั้น ฉันก็คงจะไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้... ปรานต์...คุณมันโหลยโท่ย! ฉันจะจำเอาไว้ให้แม่นเลยว่าฉันตายเพราะคุณ! ถ้าคุณไม่หย่า...ไม่โทร. มาบอกเรื่องหย่า ฉันก็คงจะไม่... ‘อย่ามาโทษลูกฉันนะ!’ มีเสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามาในโสตประสาท นาราไม่แน่ใจนักว่าเป็นเสียงอะไรหรือของใคร และเสียงที่ได้ยินนั้นเป็นเสียงที่เธอได้ยินหรือเปล่า กระนั้นเธอก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะมาค้นหาคำตอบแล้ว ได้แต่นอนนิ่งๆ ปล่อยให้มัจจุราชได้มารับเอาดวงวิญญาณของเธอไปสู่สัมปรายภพ ทว่า... ฉันตายเพราะคุณ...ปรานต์... ‘บอกแล้วไงว่าอย่ามาโทษลูกฉัน! เธอมันประมาทเอง!’ เป็นน้ำเสียงของหญิงวัยกลางคน มันคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก แต่นึกไม่ออกว่าเป็นเสียงของใคร กระทั่ง... ‘ฮึ! ประมาทเองแล้วจะมาโทษลูกฉัน จะให้ลูกชายฉันมีมลทินติดตัวไปตลอดชีวิตเพราะเธออย่างนั้นเหรอ ไม่มีทางซะหรอก ฉันไม่ยอมแน่’ คุ้น...คุ้นมาก คุ้นจริงๆ ‘ฉันจัดการต่อรองกับท่านยมให้เธอแล้ว เธอไม่ตายแน่นอน อย่ามาทำสำอิดสำออยนะ...นี่! ฉันบอกว่าอย่ามาทำสำอิดสำออยไง!’ เสียงนั้นยังคงดังแหวใส่ไม่หยุด หญิงสาวเริ่มคุ้นกับเสียงนั้นมากขึ้นทุกที เสียงนั้น...เหมือนกับเสียงของ... ‘เฮอะ! เอาเถอะ ในเมื่อเธอไม่มีแรงจะฟังที่ฉันพูดพร่ำแล้วก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ตรงนี้อีก กลับไปเลย’ กลับไป?...กลับไปไหน คนฟังคิดในใจ โดยหารู้ไม่เลยว่าความคิดของเธอจะถูกส่งต่อถึงคู่สนทนา ‘ก็กลับไปก่อนหน้านี้อีกร้อยวันน่ะสิ ถามอะไรมากมายฮะแม่คุณ’ กลับไปก่อนหน้านี้อีกร้อยวัน? ‘นี่ เลิกถามได้แล้ว ตั้งสติแล้วอยู่นิ่งๆ ฉันจะได้พากลับไปสักที เอ้า เตรียมตัว…’ เตรียมตัวอย่างไร หญิงสาวไม่รู้เลยสักนิด เธอได้แต่นอนพังพาบอยู่ตรงนั้น พร้อมกับสติสัมปชัญญะที่ค่อยๆ เลือนรางไปเรื่อยๆ ขณะเดียวกันเสียงของหญิงวัยกลางคนคนนั้นก็ดังขึ้นไม่หยุด ก่อนท่อนแขนขวาของหญิงสาวจะรู้สึกถึงความเย็นวาบจากฝ่ามือของคู่สนทนาที่มาจับเอาไว้ ‘กลับไปก่อนหน้านั้นหนึ่งร้อยวัน...’ และนั่น...ก็เป็นเสียงสุดท้ายที่หญิงสาวได้ยิน ก่อนจะไม่รับรู้อะไรได้อีกแม้เพียงกระผีกเดียว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more