ทาสราคะองค์ชายใบ้

แท่งหยกและกลีบบุปผา

การเป็นสาวใช้ที่นี่ นางจะมีชีวิตเช่นไรยังไม่ทราบชะตากรรม และถึงเป็นลูกอนุแต่นางก็ได้รับความรักจากบิดา ทว่าเมื่อชะตาชีวิตพลิกผันก็เป็นเรื่องที่นางได้แต่นึกครั่นคร้ามใจจนฝ่ามือซึมไปด้วยเหงื่อ

ในขณะที่นางคิดไปต่างๆ นานา เหม่ยหลานก็ออกคำสั่งที่ทำให้สตรีที่ยืนอยู่ในลานโล่งต่างเย็นเยียบไปทั้งร่าง

“เปลื้องผ้าออกทุกคน ข้าจะให้หมอตำแยตรวจกลีบบุปผา และเลือกงานที่เหมาะสมให้พวกเจ้าทำ”

ม่านซือซือตกใจจนตัวแข็งทื่อ นางไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้ให้เปลือยกายต่อหน้าผู้อื่น ถึงจะเป็นหญิงทั้งหมดก็เถอะ แต่สถานที่โล่งแจ้ง หากมีคนอื่นแอบมองอยู่เล่า มันไม่ใช่เรื่องที่น่าอับอายหรอกหรือ

“คำสั่งท่าน ข้าไม่ขอทำ” สตรีนางหนึ่งที่ใบหน้างามและแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ดูเหมือนคุณหนูสกุลมั่งมีกล่าวขึ้น

“เจ้ามีสิทธิ์โต้แย้งข้ารึ”

“ข้าคือคุณหนูรองสกุลซ่ง! และมาที่นี่เพื่อแต่งเข้าสกุลจ้าว!”

ในที่สุดม่านซือซือก็รู้ว่าคฤหาสน์หลังนี้เป็นของสกุลจ้าวที่ผู้คนร่ำลือกัน ทว่าไม่มีใครหาทางเข้าได้เนื่องจากมีค่ายกล และยังมีมือสังหารเฝ้าอยู่โดยรอบ

“คุณหนูถิงอี้มั่นใจแล้วหรือที่กล่าวออกมาเช่นนั้น” เหม่ยหลานว่าเสียงหยัน

“ฐานะระดับข้า จะลดตัวไปเป็นสาวใช้ได้เยี่ยงไร” ซ่งถิงอี้โวยวาย

“ฮิๆๆ คุณหนูถิงอี้คงอยู่แต่ในเรือน หูตาจึงไม่กว้างขวาง บิดาท่านเพิ่งถูกข้อหากบฏ ลักลอบนำเสบียงของทางการไปขายให้พวกชนเผ่านอกประตูเมือง ตอนนี้หัวคงหลุดจากบ่าไปแล้ว ส่วนมารดาท่านได้ลอบมีชู้กับหลานชายตัวเอง ส่วนตัวคุณหนูถิงอี้ เพื่อไม่ให้ถูกขายไปยังซ่องชั้นต่ำ คุณชายข้านึกสงสารในโชคชะตาก็เลยรับไว้ดูแลเพื่อทำงานในคฤหาสน์สัตตบงกช” เหม่ยหลานเอ่ยจบก็สั่งสาวใช้สองนางเข้าไปจับซ่งถิงอี้แก้ผ้า ถึงนางจะดิ้นขัดขืน แต่เมื่อถูกรุมทึ้ง ไม่นานร่างของนางก็ไร้อาภรณ์ห่มตัว

“เอ ดูท่าแล้ว คุณหนูถิงอี้คงไม่ใช่สตรีบริสุทธิ์!”

“เหลวไหล ข้าไม่เคยผ่านมือชายใด”

“ไม่เคยผ่านมือชายใด แต่คุณหนูลักลอบเล่นเพื่อนกระมัง ดูสิสองเต้าคล้อยต่ำ เนินเนื้อก็เหมือนจะเคยถูกบุกรุกมาแล้ว ทั้งช้ำ ทั้งมีสีคล้ำ”

“อย่าได้กล่าวหาข้า” ซ่งถิงอี้หน้าแดงเถือก นางโกรธจัด ด้วยทั้งอับอายและรู้สึกอดสู นางชอบเรื่องสนุกรื่นเริงก็จริง ในเรือนมักมีบุรุษมากมายมาร่ายรำแต่นางไม่ได้หลับนอนกับพวกเขา อย่างดีแค่จับของลับเล่นสนุกอย่างมันเขี้ยว แต่ยามค่ำคืนนางจะเล่นสนุกกับสาวใช้ และยังมีกัวซาหัวเห็ดอันใหญ่ที่ใช้บำเรอกลีบสวาทนาง นอกจากนั้นนางได้ใช้ลึงค์ไม้เนื้อหอมเอามาอม ดูดเลีย หรือกระทั่งส่งมันเข้าสู่แอ่งเนื้อนิ่ม เพื่อทำให้ร่างกายปล่อยความสดชื่นฉ่ำหวาน

เหม่ยหลานโบกมือไม่อยากสนใจซ่งถิงอี้ นางหันไปบอกสาวใช้อีกคนว่า

“ส่งนางไปเรือนม้าไม้แล้วหางานหนักๆ ให้ทำ อีกอย่าง หาอะไรปิดปากนางไว้เสีย อย่าปล่อยให้พูดมากอีก” คำสั่งเหม่ยหลานดูเหมือนจะเป็นประกาศิต หลังจากที่นางกล่าว ร่างของซ่งถิงอี้ก็ถูกหิ้วออกไปจากลานทานตะวัน

ม่านซือซือกอดหน้าอกตนเองไว้แน่น สองขาเบียดชิดกัน นางอายอีกทั้งรู้สึกอดสู การแก้ผ้าให้ผู้อื่นตรวจสอบประหนึ่งเป็นสินค้าเป็นเรื่องที่เกินจะรับไหว

“เอามือลง แล้วยืนให้ตัวตรงๆ” เหม่ยหลานเอ่ยจบจึงสำรวจเรือนร่างของม่านซือซือ เริ่มจากใบหน้า ลำคอ เต้าอวบสวยที่ปลายยอดถันกำลังชูชัน และนางเหมือนต้องการรู้บางสิ่ง เลยใช้แท่งลึงค์ไม้หัวหยักในมือเขี่ยยอดถันสีชมพูซึ่งตอนนี้เข้มจัดดูเย้ายวนไม่น้อย

ม่านซือซือเม้มริมฝีปากแน่น นางกลัวเสียงน่าขายหน้าหลุดลอดออกไปแต่ก็ไร้ผล เพราะเหม่ยหลานใช้ไม้ลึงค์สะกิดไม่พอ นางยังบีบหน้าอกของม่านซือซืออย่างไม่ถนอมสักนิด

“เจ้าคือลูกสาวของหัวหน้ากองอักษร ม่านเจิ้นสินะ”

ริมฝีปากของม่านซือซือขยับจะตอบ แต่กลายเป็นการครางเสียงแผ่วๆ อย่างน่าละอาย

“เจ้าเป็นสตรีที่ไวต่อความรู้สึกมิน้อย...แต่ข้าต้องตรวจเพื่อให้แน่ใจว่าเหมาะสมอยู่เรือนหลังใดและทำงานส่วนไหน หากเลือกคนผิดอาจทำให้คุณชายกริ้ว ซึ่งคนที่ต้องไร้ลมหายใจคงไม่พ้นเจ้า แม่นางซือซือ”

ม่านซือซือพยักหน้ารับ ตอนนั้นมือข้างหนึ่งของนางหยิกที่สีข้างตน นางอยากรู้สึกเจ็บปวด ด้วยมันคงดีกว่าถูกปลุกให้ความสิเน่หาติดไฟ

“ต่อไปนี้จะเป็นการคัดเลือกพวกเจ้า จงจำไว้ งานแต่ละอย่างสำคัญเท่าชีวิต ที่นี่รับเฉพาะสตรีที่เพียบพร้อม มีความคิดความอ่านดี หลักสำคัญพวกเจ้าสมควรเป็นหญิงบริสุทธิ์!”

คำสุดท้ายที่เหม่ยหลานเอ่ย ทำให้หญิงงามหลายคนหน้าเสีย

“ถ้าหากมีคนที่ไม่สะอาดพอ แม่นมหลานจะจัดการเช่นไร”

สตรีน้อยนางหนึ่งเอ่ยถาม นางอายุยังไม่ถึงสิบห้าปีด้วยซ้ำเด็กกว่าทุกคนที่ถูกซื้อตัวมา หน้าอกก็มีอยู่น้อยนิด

“ฮิๆๆ ไม่ต้องห่วง ข้าให้ความเป็นธรรมเสมอ เมื่อพวกเจ้าถูกซื้อตัวมาแล้วข้าต้องคัดเลือกอย่างดี กลีบสวาทยังสะอาดหรือไม่เดี๋ยวคงได้รู้กัน”

ม่านซือซือกังวลใจมิน้อย นางไม่เคยหลับนอนกับชายใดก็จริงแต่ในความฝันเล่า นางได้หลั่งด้วยปลายลิ้น และมือของบุรุษผู้นั้นนับครั้งไม่ถ้วน!

“สำหรับสตรีที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน ข้าจะเป็นผู้สอนให้พวกเจ้ารู้จักร่างกายบุรุษและความต้องการของพวกเขา ดังนั้นก่อนอื่นพวกเจ้าต้องผ่านการทดสอบนี้ให้ได้ ฝึกความอดทนเอาไว้ คุณชายของเราไม่ชอบให้นางรับใช้กระทำเรื่องขายหน้ายามอุ่นเตียงด้วยกัน”

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดนั้นชัดแจ้ง สตรีที่เปลือยกายอยู่ในลานโล่งทั้งแปดนางต่างครั่นคร้ามใจ และต้องขนลุกซู่ยิ่งขึ้น เมื่อจู่ๆ มีบุรุษรูปร่างกำยำสามคนก้าวออกมาจากหลังม่านนกกระ เรียน พวกเขาไร้อาภรณ์ปกปิดร่างกาย ยิ่งกว่านั้นท่อนลำแกร่งก็ผงาดท้าสายตา