หลงเอย

ตอนที่16 ยาวใหญ่

"ยะ…หยุดแกล้งก่อนได้ไหมคะ"

"แกล้งอะไรครับ?พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย"

"ก็พี่เฟย…เอ่อเอาเท้าเข้ามาเขี่ยน้องสาวหนู"

"พี่กลัวน้องสาวเราเหงาเลยเอานิ้วทักทายสวัสดีตอนทานข้าวแค่นั้นเองนะพี่แค่หวังดีพี่ผิดหรอ" เฟยต้านเอ่ยด้วยใบหน้าที่สลดแต่เท้าข้างล่างกับสดใสเมื่อได้แต่ไต่ตามกลีบอูม

เอิงเอยรีบก้มหน้าด้วยความอาย เธอค่อยๆคลายขาที่หนีบเท้าซุกซนออกอย่างเคอะเขิน ค้นอะไรเล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา เมื่ออาหารถูกทานจนเกลี้ยงทุกอย่างถูกเก็บอย่างสะอาดเรียบร้อย เฟยต้านจึงเอ่ยชวนเอิงเอยลงไปเดินเล่นเพื่อเป็นการย่อย

"ไปเดินกันครับ"เฟยต้านยื่นมือเพื่อให้อีกคนได้จับ มือทั้งสองรวบประสานเข้ากันจนเอิงเอยส่งยิ้มหวานให้ด้วยความสุข ในระหว่างเดินย่อยอิริยาบถทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เฟยต้านทั้งโอบไหล่กอดเอวจูบทุกตรงที่เค้าสามารถทำได้โดยไม่สนใจ ไม่แคร์สายตาใครๆแม่แต่นักท่องเที่ยวที่เดินสวนกันไปมา

"หนาวไหมครับ"

"นิดหน่อยค่ะ"

"งั้นกลับที่พักกันครับไปดูดาวกันดีกว่าคืนนี้มีฝนดาวตกท้องฟ้าเปิดดาวน่าจะสวยมากกว่าทุกวัน"

"ค่ะ"

ช่วงเที่ยงคืนอากาศที่ค่อนข้างเย็นเนื่องจากลมทะเลพัดผ่าน เอิงเอยที่ยืนโอบกอดลูบแขนเบาๆเพื่อต้องการไออุ่น เธอถูกคนคลั่งรักโอบซ้อนกอดจากด้านหลัง มือใหญ่ประสานทับมือเล็กทาบลงที่หน้าท้องบางเพื่อต้องการให้ความอบอุ่น

"อุ่นไหมครับร่างกายของพี่พอจะทำให้หนูเอยอบอุ่นเร่าร้อนได้รึเปล่า"ปากเอ่ยถามแต่ลิ้นอุ่นกลับตวัดเลียติ่งหูขาวเบาๆ นั่นทำให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดปล่อยครางสะท้านด้วยความสยิว

"อื้อ!! ชะ…ชอบแกล้งหนูเอย"เธอเอี้ยวหน้าว่าคนเจ้าเล่ห์ด้วยความเขิน

"จุ๊บ!!"ในเมื่อถูกว่าเฟยต้านก็ขอเพิ่มอีกสักกระทงก็แล้วกัน เค้าจุ๊บปากสวยจนเกิดเสียงดังยิ่งทำให้เอิงเอยเขินจนตัวบิด

"พี่เฟยนั่นฝนดาวตกใช่ไหมคะ?ทำไมหางมันใหญ่ยาวจังค่ะ"

เอิงเอยที่ดูตื่นเต้นไปกับความสวยงามบนท้องฟ้านานๆครั้งที่จะมีปรากฏการณ์ธรรมชาติสวยงามแบบนี้ให้ได้เธอเห็น

"หางดาวตกที่ว่าใหญ่ยาว มันใหญ่ยาวเท่าของพี่รึเปล่าหื้ม "เฟยต้านที่ดึงมือเล็กส่งมากำท่อนเอ็นโดยที่เจ้าของมือสวยไม่ได้จดจ่อสนใจและไม่รู้ตัว ใจและตาของเธอมัวแต่มองสิ่งสวยงามบนท้องฟ้า มารู้ตัวและได้สติอีกทีก็ตอนที่คนหื่นส่งเสียงกระซิบถามนั่นแหละ

"พะ…พี่เฟย"

"รูดมันให้พี่หน่อยได้ไหมครับเด็กดีไหนๆก็กำมันแล้ว"

เฟยต้านส่งเสียงออดอ้อนคลอเคล้าส่งลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดต้นคอสวย เอิงเอยหมุนตัวกลับมาส่งสายตาหวานซึ้งให้คนตรงหน้าอย่างยั่วยวน เธอถูกอุ้มวางบนโต๊ะอาหารที่แข็งแรง ขาขาวรีบแบะแยกออกจากกันเพื่อให้คนพี่รีบแทรกตัวเข้ามา สายตาที่สบประสานส่งสื่อความหมายอย่างต้องการในเวลานี้ มือสากที่เคยสัมผัสทุกส่วนของเอิงเอยโอบประคองกรอบหน้าเพื่อให้เธอได้รับบทจูบอันเร่าร้อน เมื่อเค้าปรนเปรอให้ร่างเล็กมีความสุขเธอก็ควรตอบแทนความใจดีของเค้าด้วยการชักรูดเช่นกัน

"อ่าาาส์~อื้ม"

เสียงครางครวญที่ค่อนข้างหนาเปล่งออกมาจากลำคอแกร่ง เมื่อถูกมือเล็กกำรูดหยอกเย้าอยู่ที่ปลายหยักแยก ช่วงล่างที่ถูกกระตุ้นช่วงบนยิ่งโหมจ้วงจูบนักเพิ่มเป็นทวี ร่างบางบิดเร่าบดเบียดอกอึ๋มอย่างลืมตัว เฟยต้านช้อนอุ้มเอิงเอยที่เคลิบเคลิ้มเดินไปยังพื้นทรายละเอียดเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ ร่างทั้งสองนั่งเกยทับบนชายหาดไฟสวาทลุกโหมอย่างสนุก

"อ๊ะ!!"เอิงเอยรีบร้องอุทานเมื่อสัมผัสถึงความระคายเคืองกลางกายสาว

"เป็นอะไรครับหื้ม"เสียงนุ่มที่เอ่ยถามอย่างเป็นห่วงมือก็ฟอนเฟ้นเคล้นคลึงหน้าอกอิ่มอย่างสนุก จมูกคมสูดดมซุกไซร้อย่างไม่ยอมลดละเพราะกลิ่นหอมจางๆทำให้เฟยต้านลุ่มหลงแทบโง่หัวไม่ขึ้น

"ทรายเม็ดเล็กมันเข้าไปในน้องสาวของหนูเอย"เอิงเอยที่อยู่ในชุดผ้าบางก้มหน้าเอ่ยตอบด้วยความอาย ชุดผ้าบางสีหวานเมื่ออยู่บนร่างกายเด็กสาวมันดูสวยงามอย่างน่าหลงใหลจนไม่สามารถละสายตาไปทางไหนได้ เฟยต้านคิดแบบนั้น เอิงเอยลุกขึ้นจากพื้นทรายใช้มือเล็กปัดก้นป้อยๆที่เม็ดทรายเกาะตามแก้มก้น เธออยากไปล่างทำความสะอาดเพราะรู้สึกระคายเคือง

"หนูเอยจะไปไหนครับ"

"หนูเอยจะไปทำความสะอาดค่ะ"

"หนูเอยต้องรู้จักรักโลกเข้าใจรึเปล่าครับ หนูเห็นไหมโลกทุกวันนี้มันร้อนเพราะเราไม่รู้จักช่วยกันประหยัดทรัพยากรที่มีอยู่ไงครับ เพราะฉะนั้นหนูเอยนอนลงนะ เดี๋ยวพี่จะเอาทรายออกให้หนูเอยด้วยลิ้นของพี่เองรับรองสะอาดเชื้อลิ้นของพี่"(จ้าพ่อคนรักโลก)

อ๊ะ!!

เอิงเอยถูกกดทาบทับลงบนพื้นทราย หลังบางรู้สึกเย็นชื้นเมื่อแผ่นหลังสัมผัสทรายเปียก ผ้าบางที่ปกปิดดอกไม้งามถูกดึงรูดถอดอย่างเบามือ

"พะ…พี่เฟย"

เอิงเอยผวาจนสุดตัวเอ่ยเสียงพร่าสั่นอย่างหวาบหวาม เมื่อลิ้นของคนตรงหน้าสัมผัสกลีบนูนอย่างแผ่วเบา เฟยต้านผู้ชำนาญในการใช้ลิ้นช่วยกวาดเม็ดทรายอย่างละเอียดไล่ออกทีละนิด เค้าตวัดเลียทุกซอกทุกมุมดั่งลิ้นตัวเองเป็นสก๊อตไบรท์ใช้ทำความสะอาด เอิงเอยนอนเคลิบเคลิ้มหลับตาพริ้มยอมให้อีกคนทำความสะอาดอย่างเอาแต่ใจ

"อื้อ…มันสะอาดดีแล้วหรอค่ะ" เฟยต้านพักลิ้นเหงิบเงยมองเด็กตัวหวานตรงหน้าที่ตอนนี้แสดงใบหน้างอง้ำอย่างขัดใจ แถมเอ่ยถามด้วยเสียงงอแงเต็มไปด้วยความสงสัย เพราะเธอยังไม่อยากให้เค้าหยุดทำความสะอาด ทุกอย่างตอนนี้มันกำลังดีมันกำลังได้ที่จนเอิงเอยไม่อยากให้หยุด

"พี่ว่ายังไม่ค่อยสะอาดครับทรายอาจจะเข้าไปลึกกว่านี้เดี๋ยวพี่เช็กให้ไม่ต้องห่วง"

ขาสวยที่เคยอ้ากว้างถูกยกพาดพักพิงที่บ่าใหญ่ เมื่อสิ่งที่ต้องใช้สำรวจมันจ่อจ้วงรอทะลวงอยู่ปากถ้ำ

"อื้ม!!"

กรามแกร่งขบกันจนสันขึ้นนูน ช่องแคบที่เคยถูกล่วงล้ำใช้งานไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งยังตอดรัดเอ็นใหญ่ด้วยความตอดถี่เหมือนเดิม เฟยต้านพยายามข่มกลั้นอารมณ์ดิบ เพราะกลัวโถมความเถื่อนที่เต็มไปด้วยความเสียวกระสันใส่ร่างเล็กแรงจนเกินไป ทุกอย่างจึงค่อยๆสำรวจอย่างเนิบนาบค่อยๆเป็นค่อยๆไป

"พะ…พี่เฟยขาถ้าสำรวจช้าแบบนี้เชื้อโรคจะไม่ถามหาหรอค่ะ หนูเอยว่ากระแทกแรงๆรัวๆดีไหมคะ"

เสียงเอื้อนแสนอ่อนหวานเอ่ยถามในขณะที่ช่วงล่างสอดประสานบรรเลงเพลงรักกันอย่างตอดถี่ เธออย่างให้เค้าสำรวจแรงๆอยากให้เฟยต้านสำรวจแบบฮาร์ทคอร์ เมื่อแรงปรารถนาของร่างเล็กผลิตน้ำหนืดออกมาด้วยแรงรัก ทำให้เฟยต้านรีบสอดอัดรัวเอวที่ไม่ได้พักกระหน่ำเน้นอย่างหนักหน่วง

ตรับ~ตรับ~ตรับ

เสียงเน้นแสนแน่นทุกจังหวะทำให้เด็กสาวผู้เพิ่งประสาในไฟปรารถนาเสร็จสุขสม เฟยต้านผู้ไม่ยอมน้อยหน้ารีบรัวเอวหนาอย่างบ้าคลั่งปล่อยหว่านน้ำขุนที่เต็มไปด้วยเมล็ดพันธ์ุใส่นาผืนน้อยจนช่องท้องน้อยของเอิงเอยวูบวาบด้วยความอุ่นของน้ำขุ่นที่พุ่งเข้าไปข้างใน

จุ๊บ~จุ๊บ

"ไม่มีเม็ดทรายไม่มีเชื้อโรคแถมพี่ยังใจดีพ่นน้ำยาฆ่าเชื้อให้แล้วหนูเอยไม่ต้องห่วงนะครับ"

"งื้อคนบ้า"

เฟยต้านอุ้มเอิงเอยตัวน้อยขึ้นไปพักผ่อน เค้าคิดน้อยไปที่พาคนตัวเล็กออกมาเอ้าท์ดอร์เค้าลืมคิดไปทำแบบนี้เอิงเอยอาจจะไม่สบายจึงรีบพาคนตัวเล็กไปร่างตัวเพื่อพักผ่อน

"นอนนะครับตื่นเช้ามาจะได้สบายตัว"

เฟยต้านลูบแก้มน้อยอย่างเอ็นดู ดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมอกเพื่อกกกอดให้ความอบอุ่น เพียงไม่นานความเหนื่อยเมื่อยล้าก็เล่นงานร่างทั้งสองให้ผล็อยหลับไปจนถึงช่วงเช้าของอีกวันอย่างมีความสุขของช่วงค่ำคืน