หลงเอย

ตอนที่15 กรุบกริบ

ร่างทั้งสองอิงแอบแนบชิดปล่อยตัวปล่อยใจเหมือนสายลมที่แผ่วเบา หน้าอกอวบเผลอเบียดชิดส่ายความใหญ่ไปมาจนเฟสต้านแทบไม่ไหวในเวลานี้ ยิ่งเด็กสาวแนบชิดกดเบียดความสาวเข้าทุกอย่างใต้ร่มผ้าเสียดสีกันอย่างเป็นธรรมชาติ ปากหยักบดจูบสูบดูดวิญญาณจนร่างบางอ่อนระทวยนวยนาด ทำให้ร่างทั้งสองล้มทาบทับนอนแผ่ราบบนเตียงนุ่ม

เสื้อผ้าที่เคยสวมใส่มันหลุดมลายหายไปอย่างง่ายดายด้วยฝีมือเจนจัด ปากหยักค่อยๆทำงานอย่างนุ่มนวล ร่างทั้งร่างถูกซุกไซร้อย่างละเมียดละไมความหอมที่อ่อนละมุนทำให้เฟยต้านแทบคลั่ง เอิงเอยเอียงคอเชิดขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเองได้รับสัมผัสลิ้นอันวาบหวามที่เฟยต้านส่งเลีย

อื้ม!!

เสียงครางแผ่วเบาเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินเพียงนิดเป็นระยะ ทุกอย่างในเวลานี้กำลังดำเนินไปอยู่ห้วงอารมณ์ของไฟสวาท เฟยต้านสอดแขนใต้ราวหลังบางเพื่อปลดตะขอสายเสื้อในลายลูกไม้สีขาวตัวจิ๋ว เสื้อจิ๋วก็จริงแต่ของที่มันอยู่ใต้สิ่งที่ปกปิดเมื่อครู่ไม่จิ๋วเอาสะเลย ทั้งความใหญ่ความขาวเม็ดทรวงสีชมพูสวยทำให้เฟยต้านปากสั่นด้วยความกระสันอยากดูดดุน

งับ!!

อ่าาาาส์!!

เมื่อปากครอบครองเสียงร้องจากความสยิวเสียวซ่านก็ตามมา ร่างกายบิดเล้าไปมาตามแรงอารมณ์ปรารถนา ปากหยักดูดดุนมือหนาฟอนเฟ้นนั่นยิ่งทำให้เอิงเอยเชิดหน้ารองครวญครางหายใจอย่างเหนื่อยหอบ

"อื้อ~พี่เฟยขาอย่าแกล้งหนูเอย"

เสียงหวานครวญอย่างร้องห้าม เมื่อคนพี่แหวกแพตตี้ตัวจิ๋วจากด้านข้างส่งสอดบนคลึงติ่งตุ่มกลางกายสาวบดขยี้จนตัวเอิงเอยกระตุกเกร็ง จนสุดท้ายต้องดึงผ้าบางกระชากมันออกจากบั้นท้ายสวยเพราะความเกะกะ

"อ๊ะ~อื้ม~อ่าาาาส์ หนูเอยเสียวจังค่ะ"

จมูกคมสันซุกไซร้ปัดป่ายสูดดมไล่เลียความหอมหวานจากกายสาว ทุกอย่างบนตัวเอิงเอยหอมหวานทุกหยาดหยด นิ้วร้ายกดส่งความเสียวบนตุ่มไตกลางหว่างขาจนเอิงเอยครางไม่เป็นส่ำ

"พร้อมให้พี่เลียรึยังครับ แฉะจนน้ำปริ่มหมดแล้วนะ"(ไรท์พร้อมค่ะ)

เสียงเอ่ยถามที่แหบพร่าตาคมขลับจ้องมองกลีบกายสาวอย่างไม่วางตา ความลุ่มหลงความปรารถนาส่งผ่านทางแววตาของเฟยต้านทั้งหมด เฟยต้านใช้ไอร้อนจากปากเป่ารดเพื่อกระตุ้นอารมณ์ทำให้อีกคนผวาอย่างสุดตัว

"อ้าขาให้พี่กว้างๆพี่จะพาหนูเอยไปท่องแดนสวรรค์"

เอิงเอยที่สมองเบลอเบาคล้ายขนนกแยกขาถ่างอ้าให้กว้างขึ้นเธออยากไปท่องแดนสวรรค์ กลิ่นสาวที่โชยมาในยามที่แยกขาออกแตะกระทบเข้าปลายจมูก ตาคมที่เคยมองทุกอย่างด้วยความแจ้งสว่างมันกลับพร่าเลือนด้วยความสวยงามของดอกไม้สีสด

แผล็บ~แผล็บ~แผล็บ

"อ่าาาาส์~อื้ม~สะ เสียว"

เมื่อลิ้นร้ายโจมตีเลียตวัดกวาดต้อนน้ำปริ่มหวานเข้าอุ้งปากหนาอย่างไม่รู้จักอิ่ม ทั้งนุ่มนวลทั้งเร่าร้อนจนเอิงเอยขดเกร็งช่องท้องน้อยด้วยความเสียวมันแผ่ซ่านลุกลามไปยังตุ่มไตทรวงอกมันชูชันพร้อมให้ปากหยักครอบงำดูดเลียอีกครั้ง

ลิ้นร้อนที่ไม่แผ่วนิ้วร้ายที่ไม่หยุดล้วงสอด ทำให้เอิงเอยแหงนหน้าเชิดสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างทันท่วงทีไม่อย่างงั้นเธอคงสำลักความสุขตายด้วยการขาดอากาศหายใจ

เฟยต้านรูดหนังนิ่มที่ห่อความยาวพญาแห่งความใหญ่จนสุดลำโคน น้ำเชื่อมสีใสเคลือบความใหญ่ไว้อย่างวาววับ เฟยต้านคลานเข่าอย่างเชื่องช้าถูความเป็นชายไปมาอย่างเปิดทาง เข่าเล็กทั้งสองข้างถูกพับงอขึ้นจนชันชิดอกนุ่มหยุ่น เฟยต้านใช้แขนแกร่งกดทาบทับเข่าคู้ของเอยเอย ส่วนมือที่ว่างจัดสันลำเอ็นเข้าช่องทางรักอย่างสะดวก

สวบ!!

อื้ม!

เสียงคำครามพลุกพล่านอย่างสุขสม กรามแกร่งฟันขมขบกัดจนสันขึ้นปูดนูน

ตรับ~ตรับ~ตรับ

อ่าส์!!

"พี่เฟยขา…อ๊ะจุกค่ะ"

เฟยต้านซอยอย่างเนิบนาบแต่อัดแน่นนักหน่วงทุกเวลาที่สลับสับกระแทก เค้านั่งมองท้องบางน้อยที่เวลาความใหญ่สอดอัดเข้าไปมันปูดนูนดันหน้าท้องบางขึ้นมาจนเห็นขนาดลำเอ็นนูนขึ้นอย่างชัดเจน

"มันใหญ่ยาวดีนะ หนูเอยดูสินูนเด่นขึ้นมาเลย" เอิงเอยพยุงตัวใช้แขนค่ำยันเพื่อมองในสิ่งที่คนเซ็กส์ดุเอ่ยบอก เข่าคู้สวยที่เคยทับลงมาถูกจับอ้าออกจนเห็นทุกอย่างตามที่เฟยต้านบอก แต่มันก็จริงอย่างที่เค้าพูดมันนูนขึ้นอย่างชัดจนพื้นที่ท้องข้างๆแบนราบไปหมด

เมื่อสายตาของเอิงเอยลามเลยไปจนถึงโคนที่เต็มไปด้วยขน ความใหญ่โตมันจ้วงเข้าแท่งออกจนเอิงเอยส่ายหน้าไปมา เธอทั้งแอ่นอกเชิดหน้า หน้าอกที่เด่นหลามันกระเพื่อมสั่นไหวตามแรงกระแทก

"แอ่นอกแบบนี้คือยั่วควxพี่หรอ"

ตรับ~ตรับ~ตรับ

แจ๊ะ~แจ๊ะ~แจ๊ะ

"อ่าส์พี่เฟยหนูเอยจะเสร็จ อื้อ แรงๆสิคะอย่าหยุดคนเก่งของหนู"

ปัก~ปัก~ปัก

เมื่อถูกชมเฟยต้านก็ควรสนองให้คนใต้ร่างได้ร้องครางอย่างถึงใจ เค้ารีบซอยจ้วงอัดจนเอิงเอยร้องลั่นเมื่อเธอท่องแดนสวรรค์โดยมีเฟยต้านตามมาติดๆ

"อื้อ เห็นไหมคะเปื้อนหมดเลยพี่เฟยเอาออกก่อนสิคะแช่คาไว้ทำไมค่ะ"

"พี่ยังไม่อิ่มทำไงดีครับ"

"งื้ออย่าแกล้งสิคะ"

"ฮา ฮา ฮา โอเคครับเดี๋ยวไปทานข้าวแล้วลงเล่นน้ำดีไหม"

"ดีค่ะ จ๊อก~จ๊อก อุ้ย!!งื้อขอโทษค่ะ"เสียงท้องบางน้อยร้องจ้อหิวข้าว ทำให้เอิงเอยรู้สึกขายหน้าแต่ก็กล่าวขอโทษคนพี่ไปเพราะกลัวเสียมารยาท

"ตัวหวานของพี่หิวหรอหื้ม"ปากที่กดจูบไหล่มนเอ่ยถามคนตัวน้อยอย่างเอ็นดู เด็กอะไรเพิ่งกินของคาวไปหยกๆท้องร้องหิวอีกสะละ

ค่ำคืนอันแสนหวานโอบล้อมด้วยธรรมชาติ ทะเล ท้องฟ้าที่ประดับด้วยหมู่ดาวส่องแสงระยิบระยับอย่างต้องตา ไอของลมเย็นปะทะเข้าที่ผิวในยามที่ทั้งสองนั่งทานอาหารหน้าระเบียงที่พักมันรู้สึกผ่อนคลายรู้สึกดีกว่าทุกๆวัน

"หนูเอยมีความสุขจังค่ะขอบคุณพี่เฟยนะคะ" เฟยต้านที่ทานข้าวไปเกือบพร่องรวบช้อนเข้าคู่กัน ยกแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำสะอาดดื่มลงคอด้วยความอิ่ม เค้ายกแขนขึ้นหนึ่งข้างค้ำใบหน้าหล่อเหลามองคนที่อยู่ในวัยเจริญอาหารอย่างเอ็นดู

"หนูเอยขยับเข้ามาใกล้ๆโต๊ะอาหารครับเดี๋ยวมันหก ยิ่งแขนสั้นอยู่ด้วย" เอิงเอยรีบขยับเก้าอี้เข้ามาจนชิดขอบโต๊ะอย่างประชด แก้มป่องที่เต็มไปด้วยอาหารยู่ปากใส่คนเผด็จการตรงหน้าอย่างน่าชัง จะทำตัวน่ารักไปถึงไหนกันไอ้ตัวแสบ

ตาคมที่มองเด็กแก้มยุ้ยเคี้ยวอาหารแต่เท้าใหญ่กลับแตะไต่ไล่ตามเรียวขาอย่างซุกซนจากปลายเท้าเล็กจนถึงเนินสามเหลี่ยมเนื้ออวบ

อ๊ะ!!

เอิงเอยรีบหุบขาหนีบด้วยความตกใจตามสัญชาตญาณเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรมาล่วงล้ำ เธอโดนคนหื่นแกล้งอีกแล้ว สายตาเฟยต้านในยามนี้แพรวพราวร้ายลึกนัก เอิงเอยแทบสำลักอาหารเมื่อนิ้วเท้าที่เธอหุบหนีบไว้มันเขี่ยติ่งเสียวเธอเล่นอย่างสนุกใต้โต๊ะอาหาร