"หนูเอย"
เฟยต้านเอ่ยเรียกเด็กสาวที่นอนหลับใหลอยู่บนอกด้วยโดนพิษไข้เล่นงาน เหตุเกิดจากที่เค้าพรากความสาวจากเธอไปในเมื่อเช้า
"ไอ้ลีไอ้ย๊ง"
เฟยต้านตะโกนจนลั่นส่งเสียงแผดคำรามเรียกหาลูกน้อง โดยที่ตัวเองยังไม่สวมเสื้อผ้าอาภรณ์ให้เรียบร้อย มีแค่ผ้าห่มผืนหนาปกคลุมทาบทับทั้งตัวเค้าและเอิงเอย
ย๊งกลับลีที่ตรวจความเรียบร้อยภายในบริเวณเพนท์เฮ้าส์ ทั้งอบรมบอดี้การ์ดทุกคนในช่วงเช้า ต้องละทิ้งทุกอย่างรีบไขกุญแจสำรองเข้ามาด้วยความลนลานกลัวว่าผู้เป็นนายจะได้รับบาดเจ็บตรงไหน
"เอ่อ…นะ นายเรียกพวกผมมีอะไรให้รับใช้แต่เช้าหรอครับ"
ย๊งกับลีคู่หูรีบหมุนตัวหันหน้ากลับไปทางประตูที่พวกเค้าเข้ามาเมื่อสักครู่ ทุกอย่างภายในห้องตอนนี้มีชัดเจนที่สุด ทั้งเสื้อผ้าที่กระจัดกระจาย ทั้งคนทั้งสองที่ยังนอนทาบทับเกยก่ายไม่ยอมออกหากจากกัน
"ในที่สุดมึงกับกูก็มีนายหญิงสะทีนะแถมน่ารักสะด้วย"
"ไอ้พวกเวรไปตามหมอมาเห็นไหมเมียกูไม่สบายอยู่เนี่ย"
"ห๊ะ!…มะ เมีย"เสียงทั้งสองสอดประสานอย่างพร้อมเพรียงด้วยความตกใจ ทุกอย่างที่เฟยต้านพูดพวกเค้าแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ทั้งย๊งและลีมองหน้าจ้องตากันไปมาอย่างเลิ่กลั่กสุดท้ายก็ยิ้มหัวเราะร่าวิ่งปู๊ดออกมาข้างนอก ย๊งกดโทรศัพท์โทรหาคุณหมออาชาด้วยความเร็วขืนชักช้ามีหวังโดนไล่ตะเพิดแน่ๆ
"ใครเป็นอะไรอีกเนี่ย"อาชาที่กดรับสายส่ายหัวไปมาอย่างเหนื่อยหน่ายที่ไอ้คุณชายเอาแต่ใจเรียกหาเค้าอีกแล้ว เพียงชั่วอึดใจรถยนต์หมอหนุ่มรูปหล่อก็ขับเคลื่อนเข้ามาภายในบริเวณเพนท์เฮ้าส์ด้วยความเร็ว เค้าก้าวเข้ามาภายในบริเวณห้องนอนอย่างถือวิสาสะโดยลืมเคาะประตูก่อนเข้าห้อง
"เห้ย!!ไอ้เวรเฟยมึงทำอะไรน้อง"
อาชาที่เดินเข้ามาเห็นสภาพของเอิงเอยเด็กสาว เนื้อตัวตั้งแต่ช่วงคอลงมาถึงเนินอกช้ำแดงม่วงเกิดจากแรงรักแรงขบกัดฝีมือเฟยต้าน
"มึงรีบมาดูหนูเอยก่อน"
อาชาส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอากับความเอาแต่ใจของไอ้คุณชาย ดุสิเนื้อตัวน้องช้ำไปหมด ทำยังกะคนไม่เคยผสมพันธุ์เอาสะน้องช้ำไปทั้งตัวจนเค้าเหนื่อยหน่ายแทน
"แผลอักเสบเลยทำให้เป็นไข้ เดี๋ยวกูจัดยาฉีดยาให้แล้วมึงหยุดไป1อาทิตย์จนกว่าน้องจะหายดี"
" 1 อาทิตย์มึงบ้าหรอไอ้อาชากูไม่ลงแดงตายก่อนรึไง"
"ถ้ามึงไม่สงสารไม่รักหนูเอยก็แล้วแต่มึงอยากเอาก็เอา กูไม่ห้าม"
เอิงเอยนอนหลับตาพริ้มด้วยร่างกายที่อ่อนล้า พิษไข้ทำให้ร่างกายของเธออ่อนแอ เด็กสาวที่เคยตัวขาวในตอนนี้มีแต่รอยช้ำเนื้อตัวแก้มขาวๆที่เคยสวยใสมันกลับแดงก่ำอย่างน่าสงสาร
"กูกลับก่อนถ้าน้องยังไม่ดีขึ้นรีบโทรหากู"
"เป็นห่วงจริงนะสมบัติของกูเนี้ย"เฟยต้านเอ่ยติดหงุดหงิดที่เห็นอาชาไม่ลุกหนีเดินไปไหนสักที แถมก่อนจะไปยังสั่งนู้นสั่งนี่ยังกะคนนอนป่วยเป็นคนรักของของตัวเองจนเฟยต้านรู้สึกรำคาญตา
"เสน่ห์แรงจริงๆขนาดมีเพิ่งผัวไปหมาดๆยังมีหนุ่มๆค่อยเป็นห่วง*ยัยเด็กตัวหวาน*"
อื้อ!!
เอิงเอยขยับตัวไปมาเธอครางอื๋อด้วยความร้าวระบมไปทั้งตัว เนื้อตัวที่มีเสื้อตัวโคร่งสวมทับปิดกายแค่ตัวเดียวเพราะเฟยต้านอยากให้เธอหายใจได้สะดวก ทำให้เอิงเอยรู้สึกหายใจสะดวก
"คะ…คุณเฟยหนูเอยอยากเข้าห้องน้ำค่ะ"
เฟยต้านที่ยืนอยู่หน้าระเบียงข้างนอกเค้ารู้สึกเหมือนหูแว่วได้ยินเสียงเอิงเอยเอ่ยเรียกเค้า แต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็กลับหลังหันมาดูคนบนเตียงด้วยความเป็นห่วง
"หนูเอ่ย"
เฟยต้านรีบปรี่เข้ามาช่วยประคองคนร่างเล็กที่ดูท่าทางเหมือนเธอจะลุกไปทำอะไรสักอย่าง
"หนูเอยจะไปไหน"เฟยต้านเอ่ยถามพลางเกลี่ยผมเส้นบางทัดเข้ากับหลังหูให้กับคนตัวเล็ก
"หนูเอยอยากไปห้องน้ำรบกวนคุณเฟยต้านพาไปได้ไหมคะ" เอิงเอยก้มหน้าก้มตาบอกถึงความต้องการของตัวเองแต่ก็กลัวโดนดุอยู่ไม่น้อย เธอลุกไม่ไหวไปไม่ได้จริงๆจึงเอ่ยอ้อนวอนขอให้เค้าช่วย แค่ขยับร่างกายก็ร้าวไปหมด
ฟอด!!
อ๊ะ!!
"เดียวพี่ช่วยพี่จะเป็นทุกอย่างให้หนูเองในยามที่หนูป่วย"เอิงเอยถูกช้อนอุ้มไปยังห้องน้ำทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด นี่เค้าลืมกินยาเขย่าขวดรึไงหรือว่าไปกินอะไรผิดสำแดงมาถึงได้ดีจนผิดหูผิดตาขนาดนี้
"อ๊ะ…สะ แสบ"
เฟยต้านที่ยืนรออยู่หน้าประตูห้องน้ำเค้าถูกไล่ออกมา เพราะเอิงเอยอ้างว่าทำธุระส่วนตัวไม่สะดวก
"หนูเอยเป็นอะไร"
เอิงเอยที่นั่งทำธุระส่วนตัวบนชักโครกเธอหุบขาปิดน้องสาวที่บวมช้ำแทบไม่ทัน ก็เค้าเล่นโผล่พรวดเข้ามาโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงใครจะไหวตัวปิดทัน
"หนูเอยแสบค่ะ"
"ขอพี่ดูหน่อยได้ไหมมันช้ำแดงมากรึเปล่าพี่จะได้ซื้อยามาทาให้"
สรรพนามที่เปลี่ยนไปความเอาใจใส่เริ่มตามมา จนเอิงเอยใจเต้นด้วยคำพูดแสนหวาน แน่นอนผู้หญิงทุกคนชอบแบบนี้รวมทั้งตัวเอิงเอยด้วย เอิงเอยส่ายหน้าไปมาเพื่อเป็นคำตอบ เล่นเอาเฟยต้านหลุดยิ้มเผยขำเมื่อเห็นอาการของเด็กขี้อาย
"มาครับเดี๋ยวพี่เอาทิชชูซับให้"
"มะ…ไม่อ๊ะ…"
ทิชชูสีขาวถูกเช็ดซับด้วยมือสากที่ไม่ยอมฟังคำทัดทาน เฟยต้านโน้มใบหน้าเข้าไปหาคนตาแป๋วอีกครั้งดวงตาสุกใสทั้งสองข้างมันเต็มไปด้วยภาพของเค้า ใบหน้าใสเริ่มเห่อแดงเมื่อถูกจดจ้องนานๆ
อุ๊บ~อื้ม
ในเมื่อมีอะไรไม่ได้เป็นอาทิตย์ขอให้เค้าได้จูบหน่อยแล้วกัน เอิงเอยที่ไม่ทันตั้งตัวกลับสะดุ้งจนหาที่ยึดไว้แทบไม่ทัน เฟยต้านทั้งจูบทั้งช้อนอุ้มเพื่อนำพาคนตัวเล็กออกจากห้องน้ำ สุดท้ายก็มาปล้ำจูบเธอบนเตียงขนาดคิงไซส์อีกครั้ง เฟยต้านนั่งบนเตียงแต่เอิงเอยนั่งบนตัก เฟยต้านแทบจับคนตัวเล็กฟัดในนาทีนี้ นี่ถ้าไม่รักไม่ห่วงเค้าคงจัดการเธอไปแล้ว