"คะ…คุณเฟย"
เอิงเอยพยายามปรือเปลือกตาภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือเฟยต้านกำลังดึงดูดหน้าอกของเธออย่างสนุกลิ้นและยิ่งไปกว่านั้นเธอกลับหลับฝันหวานแทบไม่อยากตื่นจากภวังค์ในห้วงของความฝัน
เฟยต้านเหงิบเงยใบหน้าสากที่มีเคราครึ้มขึ้นแข็งเป็นตอๆ สายตาของคนทั้งสองสบประสานกันอย่างสื่อความหมาย เฟยต้านยืดขยับตัวจ้องมองตาสวยอย่างไม่หลบสายตาไปทางอื่น ก่อนที่จะตัดสินใจโน้มปากกดจูบแนบบนเปลือกตาทั้งสองข้างอย่างปรารถนาทุกอย่างในตัวเอิงเอย
"ถ้าวันนี้ฉันจะทำอะไรเธอมากกว่านี้เธอจะยอมรึเปล่า ยอมฉันไหม?"ปากที่เอ่ยถามจมูกก็พลางซุกไซร้สูดดมไปตามใบหน้าสวยไล่ลงมาเรื่อยๆอย่างเชื่องช้าเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้เด็กสาวจนถึงมาติ่งหูซอกคอขาว เอิงเอยไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะตอนนี้สมองน้อยๆของเธอเบลอขาวโพลนไปหมด หัวใจดวงน้อยมันกระตุกเต้นถี่อย่างบ้าคลั่ง กายสาวบิดเล้าอย่างทรมานเมื่อโดนจู่โจมแบบสติไม่เต็มร้อย
ตัวเสื้อที่ร่นกองอยู่บนอกอิ่มถูกแกะสลัดปัดถอดอย่างไม่รู้ตัว เนินอกอวบเมื่อความเย็นของแอร์ตกกระทบทำให้ไตสวยตั้งชูชันอย่างเต่งตึง เฟยต้านที่ผละใบหน้าออกแต่ตัวกลับขึ้นคร่อมทับร่างเล็กอย่างกักขัง เอิงเอยรีบยกมือปิดห่อความสวยด้วยความเขินอายเธอเบือนหน้าหนีไปอีกทาง เธอไม่อยากใช้สายตามองมัดกล้ามให้ใจเต้นเหนื่อยอีกแล้ว แค่เธอโดนจูบโดนรุกล้ำแค่นี้หัวใจของเธอจะขาดวิ่นอยู่แล้วจะแกล้งเธอไปถึงไหนกัน
เฟยต้านรีบแกะนิ้วเล็กที่ปกปิดอกใหญ่ไล่แกะออกทุกนิ้วจนตอนนี้ทุกอย่างมันกระจ่างแจ้งสวยอย่างน่าชม
"ฉันดูดฉันเลียฉันเคล้นคลึงมันด้วยมือและลิ้นของฉันเอง ทุกอย่างบนตัวเธอฉันเห็นหมดแล้วยกเว้นตรงนี้"
อ๊ะ~อร้าย!!
เฟยต้านครูดตัวลงในยามที่พูดจังหวะที่กดขาขาวให้แยกออกเค้ารีบทิ้งหน้าลงแหมะกลางกลีบสวยที่ฉ่ำแฉะจนเอิงเอยเผลอสะดุ้งสุดตัว
"แค่ตรงนี้ที่ฉันยังไม่เคยเห็นมันและยังไม่เคยได้ลิ้มลองมัน"
จมูกคมโด่งสูดดมกลิ่นความสาวกลางรอยแยกอย่างชุ่มปอด ลิ้นร้ายเลียตวัดจูบดูดชิม จนกางเกงผ้าบางที่ปกปิดกางกั้นจุดความสาวเริ่มเปียกชื้นเป็นวงกว้างไปด้วยน้ำลายและน้ำหวานที่โดนกระตุ้นปลุกเร้าอารมณ์
"คะ…คุณเฟย พะ…พอ อร้าย~อ่าส์!!"
ประโยคที่ไม่สมบูรณ์ถูกแทนด้วยเสียงหวานครวญเสียว เอิงเอยตัวน้อยบิดกายเล้าไปมาด้วยใบหน้าเหยเกที่เกิดจากลิ้นร้าย มันขึงเกร็งลัดเลาะเซาะเลียไปตามกลุ่มกลีบสวย จากที่เคยมีผ้าบางกางกั้นมันกลับโล่งจนทำให้ลิ้นร้ายเข้าไปทักทายอย่างง่ายดาย ทั้งลิ้นทั้งนิ้วสามัคคีกันเป็นอย่างดีจนเอิงเอยแทบดิ้นพล่านตาย เธอรู้สึกพิเศษกับสิ่งแปลกใหม่ที่เฟยต้านมอบให้แต่ก็หวาดหวั่นกับมันไปพร้อมๆกัน
"แค่นิ้วเธอยังตอดรัดทักทายแน่นขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นเอ็นอุ่นของฉันละมันจะคับแน่นจนช่องแคบของเธอตอดถี่แบบนี้รึเปล่า"
เสียงแหบพร่าในยามที่ถาม ความแข็งขึงที่มันพร้อมจ้วงทะลวงในช่องแคบอุ่นทำให้เฟยต้านในเวลานี้กลัดมันกระสันเหลือเกิน กายหนาร้อนรุ่มไปหมดอยากปลดปล่อยเม็ดพันธุ์ทุกหยาดหยด ยิ่งเห็นแม่สาวน้อยระทวยเคล้าคลึงอกตัวเองไปมาเค้ายิ่งอยากกระแทกคนใต้ร่างให้จมตายคาอก เด็กอะไรแค่โดนกระตุ้นนิดหน่อยก็กลายเป็นแม่เสือสาวตัวน้อยสะละ
เมื่อใจและกายหยาบทนไม่ไหวกับกายของอิสตรีที่เปลือยเปล่าตรงหน้า มือสากที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดสาวชักรูดแก่นกายความใหญ่โตที่แทบจะกำไม่มิด ทำให้เอิงเอยที่เหลือบปรายตาเพ่งมองจนตัวชา เธอนึกถึงคำพูดที่ชายหนุ่มบอกว่าขนาดของเค้าคือไซส์ 56 ตาที่โตปากที่อ้าค้างร่างกายรีบกระถดถอยด้วยความกลัวอย่างอัตโนมัติ แน่นอนเธอไม่เคยเห็น แน่นอนเธอไม่เคยได้สัมผัส อยู่ๆก็ได้มาเจอขนาดของความใหญ่ยาวทำให้เด็กสาวแทบช็อก
ข้อเท้าเล็กถูกรั้งครูดกลับลงมาอยู่ที่เดิม เฟยต้านคลานเข่าอย่างเชื่องช้าปลายหัวเห็ดสีแดงเถือกที่เต็มปริ่มไปด้วยน้ำใสเหนียวถูกหรั่งออกมาจากปลายแยกหยัก เฟยต้านโน้มตัวลงไปกดจูบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเอิงเอยเพื่อช่วยให้เธอผ่อนคลายลดความกลัว มือสากลำแขนใหญ่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามค่อยๆจับหัวใหญ่ปัดป่ายเช็กปากทางถ้ำไปมา น้ำรักของคนทั้งสองบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าทั้งเธอและเค้าพร้อมใจกันที่สุด
เฟยต้านค่อยๆกดปลายหัวหยักอันใหญ่บุกจ่วงทะลวงถ้ำที่ไม่เคยมีใครได้ไปเกาะเกี่ยวเดินเล่น เค้าสอดหยุดกดแช่ สอดหยุดกดแช่ ถึงสามสี่ครั้งมันก็ยังไม่พ้นปลายหัวเห็ดเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งลำ เอิงเอยถึงกลับน้ำตาซึมด้วยความเจ็บเธอไม่สามารถพูดประท้วงอะไรได้เลยเพราะทุกอย่างถูกปิดไปด้วยปากหยัก มีแต่น้ำตาเท่านั้นที่เป็นหลักฐานบ่งบอกได้ว่าเธอกำลังเจ็บและเจ็บเป็นที่สุด ความรู้สึกของเธอในตอนนี้เหมือนเท้านุ่มๆเดินเหยียบต่อไม้ขนาดใหญ่และแข็งมันเจ็บมันร้าวไปหมด
เฟยต้านปล่อยจูบแต่ปากหยักยังแนบชิดลมหายใจเร่าร้อนยังเป่ารดกันเหมือนเดิม " ฮึก คุณเฟยขา ฮึก หนูเอยเจ็บเอาออกไปก่อนได้ไหมคะ หนูเอยไม่ไหวแล้ว"
เอิงเอยส่ายหน้าร้องไห้ไปมาด้วยความเจ็บ ในยามที่เธอเอ่ยอ้อนวอนเฟยต้านยังค่อยๆบุกสอดลัดเลาะเข้ามาเรื่อยๆจนมัน…"
สวบ!!
กรี๊ด!!
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บที่ความใหญ่โตแช่แอ้งแม้งอยู่ในทางแคบ ความบริสุทธิ์เส้นใยบางขาดสะบั้น กลิ่นเลือดของความสาวปะทะโชยประชิดแตะที่ปลายจมูกนั่นยิ่งทำให้เฟยต้านสุขยิ้มจนแก้มปริ เค้าแช่ความแข็งขึงอยู่นานโดยไม่ขยับเพื่อต้องการให้ร่างบางและร่องอุ่นของเธอปรับตัวให้ได้สะก่อน ก่อนที่ทุกอย่างมันจะโหดเถื่อนได้
"เจ็บมากไหม"
เสียงเอ่ยถามที่อ่อนโยนทำให้เอิงเอยน้ำตาไหลพร่าวยิ่งกว่าเดิม ยิ่งเค้ากดจูบเธอก็ยิ่งอ่อนแอใจบางร้องไห้เป็นเผาเต่าให้เค้าได้เห็น
เฟยต้านได้แต่ยิ้มเอ็นดูเด็กน้อยที่ร้องไห้งอแง เค้ายอมรับว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนขึ้นเตียงกับเค้าแล้วร้องไห้แบบนี้ ทุกคนที่เดินเข้ามาล้วนแล้วเต็มใจอ้าขาให้เค้าทั้งนั้นได้ทั้งความสุขได้ทั้งเงิน นี่อะไรร้องไห้ยังกับเงินหายร้องไห้ยังกับบ้านโดนเผา
"ขยับนะ"
อ๊ะ!!
เมื่อปากส่งเสียงอ๊ะเปิดทางให้เค้าส่งลิ้นฉกชิมความหวานอีกครั้ง เอิงเอยเพิ่งรู้ตัวว่าเธอพลาดท่าอีกแล้ว เฟยต้านไล่จูบดูดต้อนจนลิ้นบางเผลอยอกเย้ากลับอย่างเงอะงะ เหมือนทุกอย่างไปในทิศทางที่ดี ช่วงล่างก็ควรซอยอัดถี่ๆได้แล้วเช่นกัน
ตรับ~ตรับ~ตรับ
ปัก~ปัก~ปัก
เฟยต้านแทบคลั่งเมื่อช่วงล่างได้รับการตอนรับดีเหลือเกิน มันตอดรัดตอดแน่นตอดถี่จนเค้าแทบเสร็จ เค้ายอมรับว่าร่างกายความสาวของเอิงเอยในตอนนี้มันทำให้เค้าอิ่มเอมเป็นที่สุดในการเสพเซ็กส์
"เบาๆค่ะ อื้อ หนูเอยจุก"
"ฉันเบาไม่ได้เอาแรงได้อย่างเดียว"
ยิ่งเสียงหวานร้องห้ามแต่ความดิบห่ามความป่าเถื่อนก็ถาโถมใส่อย่างไม่ยั้ง เฟยต้านคงลืมไปว่านี่คือครั้งแรกของเด็กสาว เฟยต้านยังคงอัดกระแทกขบกัดเนื้อตัวเอิงเอยทั้งตัวทิ้งร่องรอยอย่างตีตราจอง
"อะ…อ่าส์…กรี๊ด"
เอิงเอยร้องหวีดด้วยอารมณ์เสร็จเสียวที่เไยต้านปรนเปรอให้ ไม่ถึงหนึ่งเสี้ยววินาทีร่างโตก็ปล่อยเมล็ดพันธุ์หว่านใส่ในร่องอุ่นอย่างมากมายโดยไม่มีถุงยางมากางกัน ทั้งน้ำรักน้ำเลือดไหลลาดตามเรียวขาเต็มไปหมด เอิงเอยนอนหมดสภาพอย่างเหนื่อยหอบ เฟยต้านเป็นคนจัดการเช็ดทำความสะอาดให้เธอเอง เค้าไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครเด็กน้อยเอิงเอยคือคนแรกและคนสุดท้ายที่เค้าคิดจะทำให้
"จุ๊บ~จุ๊บ~จุ๊บ"
หน้าผากมนถูกกดจูบไปหลายรอบด้วยความรู้สึกของเฟยต้านที่มีให้เธอทั้งหมดในตอนนี้ ในวันแรกที่พบเจอเค้ารู้สึกดีรู้สึกรัก แต่ความรู้สึกในตอนนี้เค้ากลับรู้สึกรักและหวงแหนยิ่งกว่าเดิม ทุกอย่างที่เป็นเอิงเอยในตอนนี้มันดีไปหมดทุกอย่าง
เอิงเอยถูกคว้ากอดให้มานอนบนอกแกร่งอีกครั้ง เด็กสาวไม่มีแรงขัดขืนเธอเหนื่อยล้าเหลือเกินในช่วงเช้า เปลือกตาสวยปิดลงตั้งแต่กิจกรรมกระชับสัมพันธ์จบลง ทั้งสองกลับสู่ห้วงนิทราอีกครั้งด้วยความอ่อนเพลีย