ตอนที่ 6
1206 คำ
3 ปีต่อมา ธีรมาสอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ และ วิรดาสอบเข้าคณะอัญมณี มหาวิทยาลัยเดียวกับฤทธิ์ธา ทั้งสองย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันกับฤทธิ์ธา ธีรมาพักอยู่ห้องเดียวกับฤทธิ์ธา เนื่องจากคอนโดเป็นห้องแบบ 2 ห้องนอน ส่วนวิรดาก็อยู่ห้องรูปแบบเดียวกัน ซึ่งแม่ของเธอซื้อให้อยู่ติดกันนั่นเอง ในขณะที่ฤทธิ์ธาขึ้นชั้นปี 4 โดยในเทอมแรก ฤทธิ์ธาจะต้องไปฝึกงาน ซึ่งเขาเลือกที่จะฝึกงานกับบริษัทของครอบครัว เพื่อเรียนรู้งานเบื้องต้นไปเลย เมื่อไปต่อปริญญาโท จะได้มีแนวทางในการเรียนรู้และบริหารงาน
ในช่วงเย็น วิรดาจะมาอยู่ห้องข้าง ๆ เพื่อทำอาหารทานร่วมกับ 2 หนุ่ม
Video Call : Nina
นิรนา : พี่ด้าขา อยู่คนเดียวหรือคะ น้องเหงาจังเลย พวกพี่เล่นย้ายไปอยู่คอนโดกันหมดเลย
วิรดา : นี่ไง พี่มาทานข้าวห้องพี่ธาม พี่ธาม ธีม ทักทายนินาหน่อยค่ะ
ฤทธิ์ธา : หวัดดีครับน้องนินา
ธีรมา : เหงาหรอยัยเปี๊ยก
นิรนา : โห! เขาโตเป็นสาวแล้วนะ ยังมาเรียกแบบนี้อีก
วิรดา : เดี๋ยวพรุ่งนี้เรียนเสร็จ พี่ก็กลับบ้านแล้ว แล้วนี่คุณพ่อ คุณแม่ยังไม่กลับบ้านหรอ ถึงได้เหงาขนาดนี้
นิรนา : คืนนี้มีงานเลี้ยงสมาคม คงกลับดึกเลยค่ะ งั้นน้องไปดูซีรีย์ก่อน พี่ด้าทานข้าวให้อร่อยนะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ บาย
วิรดา : บายจ้า
"วีด้าคิดถึงนินาจังเลยค่ะ สงสารน้องต้องอยู่คนเดียว"
"ไม่อยู่อ่ะดีแล้ว อยู่ด้วยแล้วปวดหัว พูดมากจริง ๆ"
"ทำไมธีมต้องว่านินาตลอดเลยอ่ะ น้องของวีด้าน่ารักจะตาย ใครอยู่ด้วยก็มีความสุข มีแต่คนใจบอดที่ไม่รับรู้อะไรเลย" วิรดาเริ่มหงุดหงิดที่ธีรมามาว่าน้องสาวตน
"ไม่ใช่ธีมคนนึงแหละ ผู้หญิงอะไรไม่มีความเรียบร้อย กระโดกกระเดกอยู่ได้ ไม่รู้จักโต"
"นายก็ให้มันน้อย ๆ หน่อย น้องเป็นผู้หญิงนะ"
"ใครมันจะไปเป็นสุภาพบุรุษเหมือนพี่ชายผมล่ะค๊าบ" ธีรมาพูดหยอกพี่ชายแบบไม่จริงจังนัก
"ไปล่ะ เบื่อไม่อยากฟัง วีด้ากลับห้องก่อนนะคะ วันนี้ล้างจานเองด้วยนะนายธีม" พูดเสร็จหญิงสาวก็ปิดประตูโครม
"เป็นไงล่ะ บอกแล้วว่าอย่าไปว่าน้องสาวสุดที่รักของวีด้า งอนไปเลย"
"ก็มันจริงนี่พี่ น้องสาวนี่ช่างแตกต่างจากพี่สาวเหลือเกิน เป็นพี่น้องกันจริงป่าวก็ไม่รู้"
วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์แรกของการย้ายไปอยู่คอนโดของวิรดา
"พี่ด้า กลับมาแล้วหรอคะ คิดถึงจังเลย" นิรนารีบวิ่งเข้าไปกอดพี่สาว วันนี้นับเป็นวันแรกที่พี่สาวกลับบ้านหลังจากย้ายไปอยู่คอนโด
"คิดถึงพี่ หรือคิดถึงใครกันจ๊ะ" พี่สาวเอ่ยแซวน้องสาว
"ก็คิดถึงทุกคนนั่นแหละค่ะ แล้วพี่ธีม พี่ธามกลับมาด้วยกันป่าวคะ"
"มาด้วยกันนี่แหละ เอารถพี่ธามกลับมาคันเดียว เดี๋ยววันอาทิตย์ก็กลับคอนโดพร้อมกัน"
"แล้วเป็นไงบ้างเรา อยู่คนเดียวทุกวัน"
"สุดจะเหงาเลยค่ะ ไม่มีพี่สาวสุดแสนใจดีให้คุยด้วย คุณพ่อคุณแม่ก็กลับดึก" นิรนารำพึงรำพันด้วยน้ำเสียงเอื่อยอ่อย
"อีก 2 ปีก็จบไฮสคูลแล้ว คิดรึยังว่าจะเรียนต่ออะไร"
"ความมุ่งมั่นของนิยังไม่เปลี่ยนค่ะ จุดมุ่งหมายคือพี่ธีม ยังไงนิก็จะเข้าเรียนวิศวะให้ได้" หญิงสาวยังคงเชื่อเสมอว่าสักวันพี่ชายคนนี้จะต้องหันมามองเธอบ้าง ไม่ว่าจะมีหนุ่มหล่อ โปรไฟล์ดีขนาดไหนมาจีบ เธอก็ไม่เคยหวั่นไหวแม้สักนิด
"จ้า พี่เชื่อว่านิทำได้ ยังไงเธอก็เรียนเก่งอยู่แล้ว" วิรดาเอ่ยพร้อมกับเอามือจับศรีษะน้องสาวแล้วโยกไปมาด้วยความเอ็นดู
"ว่าแล้วก็หาเรื่องให้พี่ธีมติวหนังสือให้ดีกว่า อิอิ^^"
"พี่เอาใจช่วยน้องสาวคนเก่งของพี่นะ อุ่ย! พี่ธามโทรมาพอดีเลย พี่ขึ้นห้องไปรับสายก่อนนะจ๊ะ"
"ค๊า เสร็จแล้วคืนนี้มานอนกับน้องด้วยนะ คิดถึงพี่ด้าม๊ากมากกกก คืนนี้จะกอดให้หายคิดถึงเลย"
"เฮ้อ! ทำไมเวลาผ่านไปเร็วอย่างนี้เนี่ย เหมือนพี่ด้าเพิ่งกลับมา ยังไม่หายคิดถึงเลย วันนี้จะหนีน้องกันไปอีกแล้ว"
"พี่ไปแล้วนะ พี่ธามมารอแล้ว เดี๋ยววันศุกร์พี่ก็กลับมาหาอีก อย่านอยด์ไปเลย ตั้งใจอ่านหนังสือล่ะ จะได้สอบเข้ามหาลัยได้ ไม่ใช่มัวแต่นอนดูซีรีย์"
"ค๊าาา คุณพี่ บ๊ายบายค่ะ"
วันนี้ฤทธิ์ธามีออกไปดูงานที่ไซด์งานใกล้มหาวิทยาลัย จึงแวะรับวิรดาที่มหาวิทยาลัยเพื่อไปทานข้าวเย็นกัน
"ด้าครับ พี่ถึงหน้าคณะด้าแล้ว ลงมารอพี่ได้เลยนะ"
"ค่ะ อ๊ะ! ด้าเห็นพี่ธามแล้วค่ะ" หลังพูดเสร็จก็กดวางสายพร้อมเปิดประตูขึ้นรถ
"วันนี้เรียนเหนื่อยไหมครับ"
"ไม่ค่ะ แล้วพี่ธามล่ะคะ เข้าไซด์สนุกไหมคะ"
"ก็สนุกดีนะ แต่คิดถึงด้ามากเลย วันนี้อยากทานอะไรครับ"
"อาหารญี่ปุ่นก็ได้ค่ะ"
"โอเคครับ ร้านใกล้ ๆ คอนโดแล้วกันนะ พี่มีเรื่องจะคุยกับด้าด้วย"
เมื่อสั่งอาหารเสร็จ ฤทธิ์ธาก็ตัดสินใจบอกเรื่องที่วันนี้ได้คุยกับคุณพ่อคุณแม่มา
"ด้าครับ เทอมหน้าพี่ก็จะเรียนจบแล้ว พี่จะไปเรียนต่อโทที่อเมริกา" ชายหนุ่มเอ่ยออกไปพร้อมกับจับมือหญิงสาวไว้
"ดีค่ะ ยังไงพี่ธามก็ต้องมาบริหารต่อจากคุณลุงคุณป้า" หญิงสาวพูดออกไปในขณะที่ใจรู้สึกโหวงเหวง เหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ก็เข้าใจว่าชายหนุ่มก็ต้องไปเพื่ออนาคต
"พี่จะตั้งใจเรียน และรีบกลับมาหาด้านะ ด้ารอพี่ได้ใช่ไหม"
"ทำไมพี่ธามพูดแบบนี้ล่ะ แค่พี่ไปเรียน พี่คิดว่าด้าจะต้องเปลี่ยนใจจากพี่ด้วยรึไง หรือพี่คิดว่าด้าเป็นพวกคนใจโลเล ใกล้ใครก็รักคนนั้นรึไง" วิรดาพูดออกไปด้วยความน้อยใจ แค่รู้ว่าคนรักจะต้องห่างกันก็ปวดใจแล้ว ยังมาพูดแบบนี้กับเธออีก
"พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น พี่ขอโทษที่พูดไม่คิด ด้าอย่าโกรธพี่นะ" ชายหนุ่มรีบพูดละล่ำละลักออกไป ด้วยกลัวว่าหญิงสาวจะโกรธ
"ได้ค่ะ ด้าจะไม่โกรธพี่ แต่พี่ธามห้ามพูดแบบนี้อีกนะคะ เราคบกันมาตั้งหลายปี แค่พี่ไปเรียนสองสามปี ด้าไม่เปลี่ยนใจไปไหนหรอกค่ะ ถ้าพี่ไม่เปลี่ยนไปก่อน" หญิงสาวพูดไปน้ำตาก็เริ่มเอ่อล้นออกจากดวงตาคู่งาม
"ไม่ร้องนะคะ พี่ไม่มีวันเปลี่ยนใจจากด้าแน่นอน ถ้าอย่างนั้นก่อนพี่ไป เราหมั้นกันก่อนได้ไหม เพื่อเป็นสัญญากับด้าว่าพี่จะมีด้าคนเดียว" พูดพร้อมกับเอานิ้วเกลี่ยน้ำตาของหญิงสาว
- ผู้เขียน
