“มิวไปเที่ยวต่างหากไม่ได้ไปปั้มลูก นายพันทะลึ่ง” เธอโต้กลับอย่างเอียงอาย
“ไปเที่ยวคือความตั้งใจของเราสองคน แต่การปั้มลูกคือผลพลอยได้ต่างหากจ๊ะที่รักจ๋า”
“ไม่พูดด้วยแล้ว ยกกระเป๋าแล้วลงไปข้างล่างได้แล้วค่ะ ป่านนี้คุณแม่คอยแย่แล้ว ไปช้าเดี๋ยวจะหาว่ามิวอ้อนนายพันอีก มิวโดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลย”
คนหน้าแดงพูดเปลี่ยนเรื่อง พันกรทำตามอย่างว่าง่าย ลากกระเป๋าใบใหญ่ไว้ในมือ อีกข้างหนึ่งโอบเอวเล็กของประภาพรรณเอาไว้ และพากันเดินออกไปจากห้องนอน
“คุณแม่ครับ ตอนที่ผมไม่อยู่ดูแลฝากมิวด้วยนะครับคุณแม่”
คำฝากฝังของลูกชายทำให้คนที่เป็นแม่ถึงกับสะอึกไปชั่วขณะ ดูแลอย่างนั้นหรือ ใครว่านางอยากจะดูแล อยากจะกำจัดออกไปเสียมากกว่า แต่ก็จำเป็นต้องรับปากออกไปเพื่อให้ลูกชายสบายใจ
“ได้จ้ะลูก แม่จะดูแลมิวให้ดีที่สุด”
“ขอบคุณคุณแม่มากสำหรับความเมตตามิวในครั้งนี้นะครับ ผมรักคุณแม่นะครับ”
เขาพนมมือไหว้มารดาพร้อมค
