แปด
ผู้ทรงอิทธิพลในยุทธภพ
“ท่านอ๋องน้อยเสด็จแล้ว”
เสียงประกาศจากหน้าประตูทางเข้าคฤหาสน์เชียนล่าจู๋ ส่งผลให้ผู้ที่รั้งรออยู่บนเก้าอี้ใหญ่บนพื้นยกสูงเหนือสุดของห้องโถงกระตุกยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก
เพียงแค่การปรากฏตัวก็เลือกใช้วิธีที่ไม่เหมาะไม่ควร ทำเอิกเกริกเสียใหญ่โต ดูท่าท่านอ๋องเยว่หลิงเฉินคงจะยุ่งวุ่นวายกับกิจในวังจนไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนบุตรชายเสียกระมัง
ชายหนุ่มครุ่นคิดในใจขณะที่เหยียดการลุกยืนอย่างเกียจคร้าน ซึ่งนั่นก็ประจวบเหมาะกับที่บานประตูทางเข้าสู่ห้องโถงรับรองเปิดออกพอดี
ผู้เป็นนายท่าทีสงบนิ่งชวนมอง ฝ่ายข้ารับใช้หลายคนต่างชะเง้อคอมองผู้มาเยือนอย่างสนใจ โอกาสที่ท่านอ๋องน้อยแห่งวังพิชิตบูรพาจะเสด็จออกนอกวังไม่มีให้เห็นบ่อยนัก นี่เป็นโอกาสที่พวกเขาจะได้เปิดหูเปิดตาแล้ว
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มขลิบเงินดูงามสง่าและองอาจ ทุกทวงท่าย่างก้าวดึงดูดทุกสายตาดั่งต้องมนต์สะ
