“บอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าเมากลับมา... จะถูกเชือด …”
ผมช้อนตามองใบหน้าสวยจากมุมด้านข้าง ดูท่าทีอีกฝ่ายที่ให้กายตอบรับกลับมา ทว่า ครั้งนี้ทุกอย่างดันนิ่งสนิทไม่มีเสียงงึมงำใดผ่านริมฝีปากอิ่มของเธอให้รู้สึกรำคาญใจ มีแค่ความเงียบและลมหายใจเข้าออกยามหลับใหลของเธอเท่านั้นที่ดังกลับมา
การที่เป็นแบบนั้นมันยิ่งทำให้ผมได้ใจหนักเข้าไปใหญ่ มือที่ไขว้คว้าเข้ากับเนินอกขนาดเหมาะมือเริ่มขยับคลึงเบาๆไปตามความรู้สึกและความต้องการทางกาย ผมกดริมฝีปากย้ำลงหนักๆ บริเวณแก้มหอมแทนความรู้สึกที่มีอยู่ในตอนนี้ ก่อนใช้ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วทุกตารางนิ้วบนเนื้อกายเธอให้เหมือนเวลาทาโลชั่น
มือยังทำหน้าที่อย่างต่อเนื่องแม้ว่าร่างกายจะเคลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ และทิ้งรอยแดงไว้ตามผิวขาวเนียนท่ามกลางความมืดราวกับกำลังตีตราบอกความเป็นเจ้าของ
ไม่รู้ว่าผมละเลงริมฝีปากกับเรือนร่างเธอรุนแรงเกินไปหรือเปล่า จู่ๆ น้ำหอมที่นิ่งเงียบไปได้สัก
