เพียะ!
“เห่าใส่เด็กเป็นหมาบ้า มันก็ต้องโดนแบบนี้นี่แหละ ถึงจะดี”
ท่ามกลางเสียงฮือฮาและความวุ่นวายกลางห้าง บริเวณไหล่ก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างตบลงมา 2 ทีอย่างแผ่วเบาคล้ายกับเป็นการทักทาย พานให้ต้องตวัดหางตามองแบบไม่ชอบใจนัก หมัดในมือถึงกับเตรียมเพื่อซัดหน้าเจ้าของฝ่ามือดังกล่าว ทว่า พอได้เห็นหน้าไอ้ความไม่ชอบใจมันก็เลยลดน้อยถอยลงไป
“มึงว่าสองคนนั้นเป็นไงบ้างวะ?” คำถามของไอ้โตทำผมปรายตากลับไปยังจุดเดิมโดยมีเสียงแผดสั่งของผู้หญิงที่ผมรู้จักดีดังขึ้น
“บอกให้ตบแรงๆ!” เธอกำลังสั่งเด็กผู้หญิงคนหนึ่งให้ตบเรื่องวุ่นๆ ในชีวิตและรู้จักป้องกันตัว
“มึงว่าไงอ่ะ” ผมตอบแบบกำกวม หากแต่ลึกๆ โคตรสุดแสนจะภูมิใจในความเท่ของเมีย
“จี๊ดโตขึ้น แต่กูแม่งดูเด็กลง” ส่วนนั่นคงเป็นคำตอบของไอ้โต
“คราวนี้เชื่อกูยัง ว่าเมียกูน่ารัก” พอฟังไอ้โตอวยตัวเองกับเมียของมันแล้ว ผมก็อดอวยคนของผมบ้างไม่ได้ ไอ้โตขยับยิ้มทันทีที่
