ตอนที่ 5.โยนเหยื่อล่อปลา

1566 คำ
ชญานินเดินตามหลังของป้ามาลัยตรงไปยังมุมอับสายตา มาลัยนั่งลงเก้าอี้เหล็ก และผายมือให้หลานสาวทรุดนั่งใกล้ๆ กัน “ป้าจะไม่อ้อมค้อมนะชญา ชญาก็คงพอจะเดาความคิดป้าได้ ป้าอยากให้ชญาช่วย ป้าสงสารคุณลุงเขาเหลือเกิน” มาลัยยกมือกรีดรอยน้ำตาทิ้ง เธอมองเลยไปที่ทรงพลที่นั่งนิ่งๆ ไม่ต่างอะไรกับหุ่นปูนปั้น ชญานินก้มหน้าเม้มปาก “ป้าอยากให้ชญาช่วยอะไร ก็บอกมาได้เลยค่ะ” “ป้าอยากให้ชญาช่วยทำให้คุณเตชินกลับมาบ้านเราน่ะ” ชื่อของเตชิน ทำให้ชญานินอึ้งเล็กน้อย เธอหลุบเปลือกตาลง กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ “ชญาต้องทำยังไงบ้างคะ?” ชญานินถามเสียงแห้ง “ชญาลองติดต่อคุณเตชินแทนป้าหน่อยนะ พยายามขอร้องเธอให้เธอกลับมาบ้าน ป้าอยากให้คุณเขาสบายใจ” หลังจากเตชินไปเรียนต่อปริญญาตรีที่ต่างประเทศ ทรงพลก็เก็บตัวเงียบ ไม่ร่าเริงเหมือนเก่า แถมสุขภาพก็แย่ลงเรื่อยๆ คงเพราะตรอมใจกับความคิดถึงบุตรชาย ซึ่งเตชินไม่เคยใส่ใจเลย ชญานินพยายามสรรหาของอร่อยมาให้ทรงพลลิ้มลอง และพยายามดูแลทรงพลอย่างใกล้ชิด แต่ก็ช่วยไม่ได้มาก “ป้ารู้ คุณเตชินเขาต้องการอะไร แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่พ่อกับลูกต้องอยู่ห่างกัน เวลาของคุณเขาเหลือน้อยแล้ว” ชญานินเห็นด้วย ทรงพลร่วงโรยตามเวลา เขาเป็นแค่ชายแก่อายุเกือบเจ็ดสิบปีที่กำลังรอการกลับมาของบุตรชาย “ค่ะป้า ชญาจะพยายามค่ะ” ชญานินอาสาด้วยความเต็มใจ “ชญาก็รู้ใช่ไหมว่าคุณเตชินเป็นคนยังไง?” มาลัยอดเป็นห่วงหลานสาวไม่ได้ ผู้ชายร้ายกาจ... เตชินเป็นคนร้ายกาจ เอาแต่ใจและเจ้าคิดเจ้าแค้น... “ค่ะ ชญาทราบดีค่ะ” “ป้าเดาใจคุณเตชินไม่ถูกเลย เขาต้องการอะไรป้ารู้ดี วันไหนที่คุณเขาไม่ต้องการป้า ป้าก็พร้อมที่จะไปจากที่นี่แหละ แต่ตอนนี้ป้ายังไปไม่ได้ พ่อกับลูกควรได้อยู่กันอย่างมีความสุขไม่ใช่แบบทุกวันนี้” มาลัยอดบ่นเตชินไม่ได้ ความหัวรั้นของเขากำลังทำให้คนที่เขารักตรอมใจ ตอนที่ 5.โยนเหยื่อล่อปลา ชญานินรู้ดีว่าตัวเองควรทำอย่างไร ทางเลือกเธอมีแค่ทางเดียว แถมเธอยังรู้อีกด้วยจากนี้ไปชีวิตของเธอจะไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม เธอไม่ควรเฉียดเข้าใกล้เตชินเลย เธอยังคงจำความชิงชังในแววตาคู่นั้นได้ ชญานินเงยหน้ามองตัวตึกสูงสิบแปดชั้น บนยอดสูงสุดนั่นมีคนบางคนที่สามารถช่วยให้เธอทำภารกิจนี้สำเร็จได้ ชญานินกอดกระเป๋าเป้แนบอก เธอสูดลมหายใจลึกๆ ขณะที่เดินเข้าไปด้านใน “ชญามาขอพบคุณกลกัณฑ์ค่ะ” ชญานินพยายามฝืนยิ้ม แม้รอยยิ้มของเธอจะฝืดเฝื่อนเต็มที “นัดไว้หรือเปล่าคะ?” ประชาสัมพันธ์สาวถามเหมือนที่ถามกับผู้หญิงทุกคนที่มาเพื่อพบกลกัณฑ์ “ไม่ได้นัดไว้ค่ะ แต่หากคุณกลกัณฑ์รู้ว่าชญามาหา เธอคงไม่ปฏิเสธหรอกค่ะ” ชญานินพยายามอธิบาย “กรุณานัดผ่านเลขาฯ คุณกลกัณฑ์เข้ามาก่อนค่ะ ดิฉันคงอนุญาตไม่ได้ค่ะ มันเกินหน้าที่” กลกัณฑ์เวลานี้ไม่ใช่แค่บุตรชายกิตติ ทนายความของทรงพลอีกต่อไปแล้ว นับตั้งแต่เขาเรียนจบกลับมา ก็ทำงานที่การัณยภาพกรุ๊ปเต็มตัว ยิ่งเตชินดื้อเพ่งไม่ยอมกลับ กลกัณฑ์ก็ต้องรับบทหนักเพียงคนเดียว ชญานินคิดหนัก หากพลาดจากวันนี้เธอจะไม่มีโอกาสอีกเลย เพราะอาทิตย์หน้าเธอต้องสอบครั้งสุดท้าย ชญานินอยากให้เกรดตัวเองออกมาดีๆ ทิ้งทวนก่อนเรียนจบ เธอยกปลายนิ้วยัดปากและเผลอกัดเล็บขณะใช้ความคิด “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ช่วยหลบด้วยนะคะ” ประชาสัมพันธ์สาวไล่ชญานินเสียงสุภาพ “คือ...” ชญานินพยายามรั้งไว้ แต่... “คุณคะ ดิฉันเป็นแค่ประชาสัมพันธ์ หากไม่มีคำสั่งจากคนระดับนั้น ดิฉันช่วยอะไรไม่ได้เลยค่ะ” สีหน้าลำบากใจของหญิงตรงหน้าทำให้ชญานินรู้สึกผิด เธอเกือบตัดใจแล้วแต่ทว่า... “อ้าว!! หนูชญา มาทำอะไรที่นี่เหรอครับ?” กิตติที่แวะมาทำธุระบางอย่างให้ทรงพลและเห็นชญานินเข้าพอดีเลยแวะเข้ามาทัก “คุณลุงกิตติ!!” ชญานินดีใจน้ำตาแทบไหล “มาธุระแทนคุณท่านหรือไงครับ หรือว่าเตรียมจะมาฝึกงาน?” กิตติถามต่อ มีประชาสัมพันธ์สาวนั่งมองตาเขม็ง เพราะกิตติเป็นคนสำคัญของการัณยภาสกรุ๊ปคนหนึ่ง เป็นคนที่ทรงอิทธิพลมากๆ เสียด้วย “เปล่าค่ะ ชญามาหาคุณกลกัณฑ์ แต่ไม่ได้นัดไว้ก่อนค่ะ” สีหน้าชญานินสลดลง “เรื่องแค่นี้เอง ตามลุงมาสิ ลุงกำลังจะไปหาเจ้ากลกัณฑ์มันพอดี” กิตติยิ้มแฉ่งและเดินนำหน้า ชญานินหันมาค้อมศีรษะให้แล้วก็เดินตามกิตติไปติดๆ “เธอๆ รู้มั้ย ผู้หญิงคนนั้นใคร?” ประชาสัมพันธ์ที่เพิ่งตะเพิดชญานินหมาดๆ รีบกระซิบถามคนใกล้ๆ “อ้อ...เหมือนจะเป็นหลานสาวของคุณมาลัย ภรรยาของท่านทรงพลไง” คำตอบที่ได้ยินประชาสัมพันธ์สาวเข่าแทบทรุด ถึงไม่ใช่สายเลือดการัณยภาสโดยตรง แต่ก็เป็นคนสำคัญคนหนึ่ง “ฉันจะซวยไหมนะ” กลกัณฑ์โบกมือไล่เลขานุการคนสวย ที่เข้ามาเกาะแกะช่วงที่เขากำลังยุ่งด้วยเสียงที่ติดหงุดหงิดเล็กๆ “ออกไปก่อนคุณ ผมกำลังยุ่ง ถ้าไม่เรียกก็ไม่ต้องเสนอหน้าเขามาละ!!” “แหม...” เสียงครางยาวเหยียดกับท่าทางกระฟัดกระเฟียดไม่ได้ทำให้กลกัณฑ์สนใจเหมือนเคย คงเพราะร่ายจ่ายยาวเป็นห่างว่าวที่เขาต้องรีบเคลียร์ก่อนที่เรื่องนี้จะเข้าหูบิดา คนก่อเรื่องคือเตชิน ทายาทการัณยภาสนั่นเอง “แกคิดจะปิดพ่ออีกนานแค่ไหนวะไอ้ตัวแสบ!!” กิตติตวาดลั่น หลังจากเดินผ่านประตูมาแล้วเห็นว่าบุตรชายคนเดียวของตนเองกำลังทำอะไรอยู่ กลกัณฑ์สะดุ้ง!! เขาเงยหน้ามองสบตาบิดา พร้อมกับรีบยิ้มประจบ “ไอ้รายจ่ายแบบล้างผลาญที่คุณเตชินกำลังทำอยู่นี่ เพราะผู้หญิงคนนี้ใช่ไหมวะ!!” รูปถ่ายสามสี่ใบถูกโยนใส่กลกัณฑ์ เขารีบตะครุบไว้แล้วสีหน้าก็ซีดลงเรื่อยๆ ชญานินเดินเสียงไปหลบอีกทาง ตอนนี้คงยังไม่เหมาะที่จะพูดธุระของตัวเอง เธอยืนฟังและเก็บข้อมูลเงียบๆ “พ่อไปเอารูปพวกนี้มาจากไหนครับ” กลกัณฑ์ถามบิดาเสียงอ่อยๆ “พ่อก็มีสายอยู่ที่นั่นเหมือนกันโว้ย คิดว่าเล่นเกมเศรษฐีอยู่หรือไงวะ เงินน่ะไม่ได้งอกมาจากดินเหมือนปลูกผักนะ ใช้จ่ายแบบนี้ กว่าจะยอมกลับมาการัณยภาสคงเหลือแต่เสา” ใบหน้าที่เคร่งเครียดของกิตติบึงตึงหนักกว่าเก่า “ผมพยายามเตือนมันแล้ว พ่อก็รู้ไอ้หมอนั่นมันฟังใครที่ไหนละ” กลกัณฑ์พึมพำ เพื่อนหัวดื้อของเขากำลังเล่นเกมกับความรู้สึกของบิดา มีข้อต่อรองที่น่าสมเพชรออยู่ กิตติยกมือคลึงข้างขมับ “แล้วปลิงแบบนั้นคุณเตชินไปรู้จักได้ยังไง?” กิตติถามต่อ ผู้หญิงที่เตชินกำลังควงรายล่าสุดคือปลิงในร่างมนุษย์ชัดๆ ชื่อเสียงของเกวลินฉาวโฉ่ เหม็นคลุ้งไปหมด เขาไม่คิดว่าคนเจนจัดอย่างเตชินจะตกหลุมพรางแบบนั้นได้ “คนฉลาดก็มีเวลาโง่เป็นเหมือนกันครับพ่อ” กลกัณฑ์ตอบบิดา ไม่คิดแก้ตัวแทนเพื่อนสนิท “แล้วไม่คิดจะเตือนกันมั่งเลยหรือไงวะ!!” กิตติพูดเสียงอ่อนใจ “ไอ้คนหัวรั้น จะฟังผมหรือไงครับพ่อ” “แล้วคิดเอาไว้หรือยังจะทำไงต่อ ปล่อยไว้เรื่อยๆ แบบนี้ไม่ดีแน่” กิตติทรุดนั่งและเพิ่งนึกขึ้นได้ “คุณชญานั่งก่อนครับ” กลกัณฑ์มองตามสายตาบิดา เขาเองก็เพิ่งสังเกต นอกจากบิดาแล้วในห้องนี้ยังมีอีกคนที่ยืนเงียบๆ มุมห้อง ชญานินส่งยิ้มให้กลกัณฑ์ สีหน้าของเขาแปลกไป แต่ชญานินพยายามไม่สนใจ เธอเดินไปนั่งใกล้ๆ กิตติแทน กลกัณฑ์ถลาออกมาจากหลังโต๊ะ เขาเสียมารยาทขนาดก้มมองชญานินใกล้ๆ “คุณชญาเหรอครับ?” ชญานินยิ้มมากขึ้น พร้อมกับพยักหน้ารัวๆ “ชญาเองค่ะ คุณกลกัณฑ์จำชญาไม่ได้เหรอคะ?” รอยยิ้มทรงเสน่ห์กระแทกหัวใจกลกัณฑ์ดังโครม เขาทรุดนั่งก่อนที่ตัวเองจะขายขี้หน้าเพราะหัวเข่าเหลวเหมือนกับไอติมที่ถูกไอร้อน “เก็บอาการหน่อยไอ้ลูกชาย ลิ้นห้อยเหมือนหมาขาดน้ำเลยว่ะ” กิตติปรามบุตรชายเสียงแข็ง กลกัณฑ์หันไปยิ้มกร่อยๆ ให้บิดา “คุณชญามีธุระกับผมหรือเปล่าครับ” แล้วก็หันไปพูดเสียงทุ้มกับชญานินต่อ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม