ตอนที่ 16 ข้อแลกเปลี่ยน
1656 คำ
“เราสองคนยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันจะให้นอนด้วยกันคงไม่เหมาะใช่มั้ยคะพี่เอส”
โมนาหันไปพูดกับเอสพร้อมกับมองเขาอย่างอ้อนวอน
“ใช่ครับ ว่าแต่...ห้องนอนน้องโมนาอยู่ตรงไหนครับ”
“พี่เอส!”
โมนาแว๊ดเสียงใส่เอสด้วยความตกใจเมื่อได้ยินประโยคหลังของเขา ทำเอาทุกคนถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ห้องพี่โมอยู่ทางซ้ายมือเลยครับ มีห้องเดียวเลย”
มาร์เวลตอบเอสอย่างเร็วเพราะชั้นบนทางซ้ายมือมีห้องโมนาแค่ห้องเดียว ส่วนห้องของพ่อกับแม่และมาร์เวลจะอยู่ขวามือ
“มาร์เวล โอ๊ย! แต่ละคนทำเหมือนหนูไม่ใช่ลูกบ้านนี้เลย ไม่คุยด้วยแล้ว”
โมนาพูดโวยวายขึ้นทันทีเมื่อไม่มีใครเข้าข้างเธอสักคน จึงเดินขึ้นห้องไปด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด
"พ่อเอส พ่อขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย”
เมื่อเห็นลูกสาวเดินขึ้นบ้านไปแล้วมนตรีก็หันไปพูดกับเอสด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“คุณพ่อถามมาได้เลยครับ ผมพร้อมตอบทุกเรื่อง”
เมื่อเห็นมนตรีทำเสียงจริงจังเอสจึงปรับสีหน้ามาจริงจังตาม
“พ่อเอสรักลูกของพ่อจริงๆ รึเปล่า คิดจะให้ลูกสาวพ่อเป็นคู่ชีวิตมั้ยหรือแค่อยากคบแต่ยังไม่ได้นึกถึงจุดนั้น ตอบพ่อตรงๆ ได้เลยนะ พ่อไม่โกรธหรอก”
มนตรีเอ่ยถามเอสด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ผมไม่รู้ว่าคำตอบของผมจะทำให้คุณพ่อเชื่อได้มากแค่ไหน แต่ผมขอตอบออกมาจากใจจริงของผมเลยว่าผมรักน้องโมนาจริงๆ รักมาก รักตั้งแต่แรกเจอ ผมเลยเดินหน้าจีบเธอมาจนถึงทุกวันนี้ คุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องเชื่อผมตอนนี้ก็ได้นะครับแต่ขอให้ผมได้พิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนได้เห็นว่าผมรักน้องจริงๆ ครับ”
เอสตอบมนตรีด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“พูดได้ดีมาก อะ”
“กุนแจอะไรหรอครับ”
เอสเอ่ยถามมนตรีกลับด้วยความสงสัยเมื่อเห็นท่านยื่นกุนแจมาให้เขา
“กุนแจห้องนอนโมนาไง เผื่อน้องล็อกห้องหนีจะได้ไม่เสียเวลาเรียก ฮ่าๆ”
มนตรีพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีทำเอาเอสถึงกับอึ้งเพราะไม่คิดว่าพ่อของเธอจะยอมเปิดทางให้เขาง่ายแบบนี้ เมื่อรู้ว่าเป็นกุนแจห้องนอนของโมนาเอสก็รีบรับไว้ทันที
“ถึงพ่อกับแม่จะเปิดทางให้แต่ก็ถนอมน้องหน่อยนะลูก ป้องกันไว้ก่อนนะรอน้องเรียนจบก่อนค่อยมีหลานให้แม่ อิอิ พ่อกับแม่ไปนอนก่อนนะ”
ขวัญใจพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเล่นๆ จากนั้นก็เกาะแขนสามีเดินขึ้นบ้านไปรวมทั้งมาร์เวลด้วย ทำเอาเอสถึงกับยิ้มแห้งเพราะเขายังไม่คิดไปถึงขั้นนั้นเลยด้วยซ้ำ เมื่อเห็นทุกคนเดินขึ้นบ้านไปหมดแล้วเอสก็เดินตามไปทันทีแล้วไปหยุดอยู่ที่ห้องโมนา มือหนาเปิดประตูห้องนอนเธออย่างเบามือแต่เธอดันล็อกห้องไว้
“ล็อกจริงๆ ด้วย หึ”
เอสพูดขึ้นพร้อมกับกระตุกยิ้มอย่างถูกใจจากนั้นก็ใช้กุนแจที่พ่อของเธอให้เปิดเข้าไปทันที
“พี่เข้ามาได้ยังไงคะ หนูล็อกห้องแล้วนิ”
โมนาเอ่ยถามเอสด้วยความตกใจเมื่อเห็นเขาเปิดประตูเข้ามาในห้องของเธอ
“เปิดด้วยเจ้านี่ครับ”
เอสพูดขึ้นอย่างกวนๆ แล้วชูกุนแจห้องให้โมนาดู ทำเอาโมนาถึงกับมองค้อนใส่เขา
“หมั่นไส้จริงๆ คิดไว้แล้วว่ายังไงพี่ต้องหาทางเข้ามาจนได้ ไปอาบน้ำเลยค่ะ ไม่อาบน้ำไม่ให้นอนด้วยหรอกนะ”
“จะรีบไปอาบเดี๋ยวนี้เลยค้าบ”
เอสพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีแล้วรีบเข้าไปอาบน้ำทันที
“หึ เตรียมผ้าเช็ดตัวให้ขนาดนี้ยังปากแข็งไม่อยากให้นอนด้วยอีก”
เอสพูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นเธอเตรียมทั้งผ้าเช็ดตัวและแปรงสีฟันไว้ให้เขา ผ่านไปเกือบสิบนาทีเอสก็อาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกจากห้องน้ำโดยนุ่งผ้าเช็ดตัวเปลือยท่อนบนออกมา ทำเอาโมนาถึงกับมองตาค้างเมื่อเห็นกล้ามท้องแน่นๆ ของเขายอมรับว่าหุ่นเขานั้นดีมากเลยทีเดียว
“ถ้าจะมองขนาดนี้ไม่กินพี่ไปเลยล่ะครับ”
เอสพูดขึ้นอย่างกวนๆ ด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นโมนามองเขาไม่วางตา จนโมนาต้องรีบหันหน้าหนีด้วยความอายเมื่อเผลอไปมองเขาแบบนั้น
“ใครมองกัน หนูไม่ได้มองสักหน่อย แล้วทำไมพี่ถึงออกมาแบบนี้คะ ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าเล่า”
โมนาแว๊ดเสียงใส่เอสแก้เขิน
“จะให้พี่ใส่ชุดนักศึกษาตัวเดิมหรอครับ เหม็นแย่เลย หนูมีชุดให้พี่ยืมใส่ก่อนมั้ยครับ”
“ตัวพี่ใหญ่ขนาดนี้จะใส่ชุดหนูได้ไงคะ”
โมนาตอบกลับเอสทันที
“งั้นพี่นอนแบบนี้ก็ได้ครับ”
“ไม่ได้ค่ะ นอนแบบนี้ไม่ได้ เดี๋ยวหนูไปยืมชุดมาร์เวลให้แล้วกัน”
พูดจบโมนาก็รีบวิ่งออกจากห้องไปทันทีทำเอาเอสได้แต่กระตุกยิ้มเอ็นดูกับท่าทางเขินของเธอแล้วมานั่งรอเธอที่เตียงพร้อมกับกวาดสายตาสำรวจห้องนอนของคนตัวเล็กอย่างละเอียดเพราะอยากรู้ว่าเธอชอบอะไรบ้าง ก็หันไปเห็นกระดาษออกแบบชุดที่ดูจะไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่เพราะโมนาเป็นคนชอบตัดชุดแต่ออกแบบไม่เป็น เอสจึงเดินไปหยิบมาดูก็เห็นเหมือนเธอจะพยายามวาดแบบอยู่หลายแบบเลยทีเดียว
“มันไม่สวยใช่มั้ยคะ หนูอยากลองออกแบบชุดดูเพื่อจะเอาไปประกวดแต่เหมือนจะไม่มีพรสวรรค์ในด้านนี้สักเท่าไหร่”
โมนาพูดขึ้นทันทีเมื่อเธอเดินเข้ามาก็เห็นเอสกำลังยืนดูกระดาษวาดแบบชุดของเธออยู่
“คนเราก็ต้องมีเรื่องที่ทำได้และทำไม่ได้อยู่แล้วครับ อย่าคิดมาก งั้นให้พี่วาดแบบชุดตอนนี้เลยดีมั้ย หนูจะได้ช่วยออกความคิดเห็นด้วย”
เอสพูดเสนอโมนาด้วยรอยยิ้ม
“ดีเลยค่ะ แต่จะให้ดีกว่านี้พี่ควรไปสวมเสื้อผ้าก่อนนะคะ นี่ค่ะ ชุดกีฬาของมาร์เวลคาดว่าพี่น่าจะใส่ได้”
โมนาพูดขึ้นพร้อมกับยื่นชุดกีฬาฟุตบอลสีน้ำเงินให้เอส
“ขอบคุณครับ”
เอสพูดขอบคุณโมนาด้วยรอยยิ้มแล้วรับเสื้อผ้าจากมือเธอมาทันที จากนั้นก็สวมเสื้อแล้วต่อด้วยกางเกงจนโมนาต้องรีบหันหลังหนีเพราะกลัวเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น
“หันหลังทำไมครับ กลัวอดใจไม่ไหวหรอ”
เมื่อเอสสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เดินไปซ้อนหลังเธอแล้วโน้มตัวไปพูดใกล้หูเธอทันที ทำเอาโมนาถึงกับก้าวขาเดินหนีเขาด้วยความเขิน
“อดใจอะไรคะ อย่ามาแกล้งหนู ไหนจะวาดแบบชุดให้คะ”
โมนารีบหันมาพูดใส่เอสเสียงดัง เมื่อโดนเขาพูดแกล้ง
“หนูอยากได้แนวไหนครับ เป็นแบบชุดเดี่ยว หรือชุดคู่ดี”
เอสเอ่ยถามโมนาพร้อมกับนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอและเตรียมกระดาษวาดแบบชุดแผ่นใหม่
“พี่ทำได้เลยค่ะ หนูไม่ค่อยถนัดแบบนี้ ถ้าถามว่าใช้ผ้าอะไรจะตอบได้อยู่”
โมนาพูดขึ้นแล้วไปยืนอยู่ข้างๆ ที่เขานั่งเพื่อรอดูเขาวาดแบบชุด
“โอเคครับ งั้นพี่ออกแบบเลยนะ”
เอสตอบกลับโมนาด้วยรอยยิ้ม
“ค่ะ ว้ายย! พี่เอส พี่จะดึงหนูมานั่งตักทำไมคะ”
โมนาร้องตกใจทันทีเมื่ออยู่ดีๆ เอสก็ดึงเธอลงมานั่งตักของเขาแถมยังจัดท่าให้เธอนั่งหันหน้าไปยังโต๊ะมือข้างที่ว่างก็กอดเอวเล็กไว้พร้อมกับเกยคางไว้บนไหล่ของเธอทำเอาโมนาถึงกับใจเต้นแรงเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับเขาแบบนี้
“นั่งแบบนี้ได้มั้ยครับ มันทำให้พี่สบายใจแล้วคิดแบบชุดออก”
เอสพูดขอโมนาด้วยรอยยิ้ม
“ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคะ หาข้ออ้างไปเรื่อย”
โมนาบ่นให้เอสอย่างรู้ทัน
“ว้า! โดนจับได้ซะแล้ว”
เอสพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี
“รีบๆ วาดไปเลยนะคะ หนูยอมขนาดนี้ถ้าออกแบบชุดได้ไม่สวยพี่โดนดีแน่”
“ค้าบผม”
เอสตอบโมนาด้วยรอยยิ้มจากนั้นก็เริ่มวาดแบบชุดที่ตัวเองคิดได้อย่างตั้งใจทำเอาโมนาถึงกับมองไม่วางตาเพราะเขาวาดออกมาได้สวยจริงๆ เอสใช้เวลาออกแบบชุดไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จซึ่งแบบชุดที่เขาวาดเป็นชุดคู่รักดีไซน์ออกแนวเท่ๆ แฝงความน่ารักนิดๆ
“สวยมากเลยค่ะพี่เอส งืออ ไม่คิดว่าพี่จะออกแบบชุดได้สวยขนาดนี้ หนูจะตัดออกมาได้เหมือนแบบมั้ยเนี่ย”
โมนาพูดขึ้นด้วยความไม่มั่นใจ
“หนูทำได้อยู่แล้วครับ อยากปรับแก้ตรงไหนตอนตัดหนูปรับได้เลยนะครับ”
เอสพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“ไม่แก้หรอกค่ะ หนูจะทำตามแบบพี่เลย สวยมากจริงๆ หนูตัดเป็นไซส์หนูกับไซส์พี่ได้มั้ยคะ”
โมนาเปลี่ยนมานั่งหันข้างบนตักเขาแล้วถือแบบชุด พูดขอเขาด้วยรอยยิ้ม
“ตัดไซส์พี่ได้ครับ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
“ข้อแลกเปลี่ยนอะ...อื้อออ”
โมนาพูดยังไม่ทันจบก็โดนเอสจูบปากก่อนทำเอาเธอถึงกับตกใจเพราะโดนจูบแบบไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว
- ผู้เขียน
