ลูกสาวอีกคนของแม่มะลิ...
1219 คำ
ณ.บนภูข้างฝายน้ำล้น
"อื้อออออ " ฉันลืมตาขึ้นพร้อมบิดขี้เกียจจนกลิ้งไปทั่วที่นอน วันนี่อากาศดีมาก มีหมอกบางๆในตอนเช้า มองแล้วสวยงามแปลกตา ฉันเดินไปมุมที่เป็นหน้าผา ซึ่งไกลออกมาจากที่พักพอสมควร วิวทิวทัศน์ตอนนี้ คือสวยงามเกินคำจะบรรยาย เบื่องล่างเป็นทะเลหมอก ขาวสวยงามปกคลุมต้นไม้ที่อยู่เบื้องล่างไปโดยสิ้นเชิง
"ไม่ใช่คนแถวนี้นิ มาทำอะไรที่นี้ละ"เสียงมาจากทางด้านหลัง
"อ๋อ พอดีมาทำงานนะคะ ฉันขวางทางคุณหรอคะ ขอโทษด้วยคะ"มลฤดีกล่าวขอโทษและเดินหลีกทางให้ผู้หญิงคนนั้น
"อือ มาทำงานอะไรแถวนี้ ที่นี้ ไม่น่ามีงานอะไรให้ทำน่ะ"เสียงนุ่มนวลดูเย้อหยิ่งถามขึ้นอีก
"ฉันมาเป็นลูกจ้างในสวนดอกไม้ของนายภูนะคะ"มลฤดีพูดขึ้น
"อ้าวหรอ ฉันชื่อ พิมผกา เป็นเพื่อนกับเจ้านายเธอ เดี๋ยวฉันไปส่งก็ได้นะ ภูอยู่ในหรอ"พิมผกาพูดขึ้น
"น่าจะอยู่ที่พักข้างฝายน้ำล้นนะคะ"มลฤดีก้มหน้สแล้วตอบคำถาม
"ดูเจียมเนื้อเจียมตัวดีนะ ระวังไว้หน่อยละ "พิมผกาพูดขึ้น
"ระวังอะไรคะ "มลฤดีถามต่อ
"ระวัง ภู ไง ภูเป็นคนเงียบๆแต่ดุมาก ก็ระวังไว้ดีๆ ภูเป็นคนนิ่งแต่เจ้าชู้มาก อย่าไปใกล้เขามากละ"พิมผกาพูดขึ้น
"คะ ขอบคุณคะ"มลฤดีพูดแล้วเดินกลับที่พักไป
"แค่คนงานจริงหรอ ทำไมถึงออกมาเดินเล่นได้"พิมผกาพึมพำเบาๆ พิมผกา หญิงสาวรูปสวย รวย มารยาทดี พ่อเป็นเจ้าของห้างดังในแถวนี้ และเธอยังมี ที่ดินในแถบนี้มากพอสมควร
ณ.บ้านพักข้างฝายน้ำล้น
"ไปใหนมา มล "เปิ้ลถามขึ้น
"ไปเดินเล่นมา พวกคุณๆตื่นยังอะ"มลถามขึ้น
"ตื่นกันหมดแล้ว กำลังไปดูถนนกันอยู่ เราเก็บของรอกันเลยดีใหม อยากลงไปกินขนมฝีมือป้าใจจะแย่แล้ว"เปิ้ลพูดขึ้น
"แหม้ๆๆๆ แม่เรากทำอร่อยนะเปิ้ล"มลฤดีพดขึ้นพรางยิ้มออกมา
เวลาผ่านไป 2 ชม. ทุกคนกลับมาที่บ้านกันเรียบร้อย
"มากันแล้ว"มะลิพูดขึ้น ทั้งป้าใจทั้งแม่มะลิรีบวิ่งมาทันทีที่รถจอด
"เป็นไงบ้างลูก เจ็บตรงใหนหรือเปบ่า"มะลิ วิ่งเข้าไปกอดมลฤดี เปิ้ลก็วิ่งมากอดป้าใจ
"ไม่เป็นไรคะ ไม่ต้องห่วงนะแม่ ลูกสาวแม่เก่งอยู่แล้ว"มลฤดีพูดขึ้น
"นายสวัสดีคะ ทานอะไรใหมคะ เดี๋ยวป้าตั้งโต๊ะเลย "ป้าใจพูดขึ้น
"สวัสดีคะนาย ฉันชื่อมะลิคะ ส่วนนี้ลูกสาวของฉัน"มะลิพูดขึ้น ต้อมกับต้นเดินออกมาทันได้ยินพอดี
"คับ อยู่นี้มีอะไรก็บอกผมได้ตลอดนะคับ ไม่ต้องเกรงใจ "นายภูพูดขึ้น
"โห้ สวยจังว่ะ หุ่นอวบๆ "ต้นพูดขึ้น ทุกสายตาจับจ้องไปที่ต้นทันที
"ส ส สวัสดีคะ มลฤดีพูดขึ้น "ทั้งต้อนและต้อมมรับไหว้ทั้งสองคน
"หยุดเลยมึงไอ้ต้น ห้ามยุ่งวุ่นวายกับมล เด็ดขาด อีกอย่างเดือนหน้า มึงต้องไปประจำร้านดอกไม้ในเมืองกับไอ้ทิวา "นายภูพูดขุ้น
"โห้ อะไรว่ะ กูอีกละแมร่ง เป็นแบบนี้ตลอดๆๆเลย"ต้นพูดขึ้น
"ตั้งโต๊ะเลยก็ได้คับ เห็นคุณแม่บอกจะเข้ามา"นายภูพูดขึ้น
"งั้นป้าตั้งโต๊ะเที่ยงตนงนะคะ เดี๋ยวรอคุณท่านด้วย"ป้าใจพูดขึ้น
"งั้นแยกย้ายไปอาบน้ำพักผ่อนนะคับ มล อย่าลืมกินยา "นายภูพูดกับป้าใจจบ ก็หันมาบอกมลแล้วเดินหนีไป ปล่อยให้ทุกคนตลึงค้างกันไปหมด
"มันไปสดุดตอนทำฝายป่าวว่ะ น้ำเสียงแบบนี้กูเคยได้ยินนานนนนนนมากแล้วนะ"ต้อมพูดขึ้น
"ฮื้อ ไป ไปอาบน้ำ กูมีเรื่องจะคุ่ยกับพวกมึง" กล้าพูดขึ้นพร้อมเดินนำหน้าสองหนุ่มไป
"ไปลูกไปอาบน้ำพักผ่อน" มะลิบอกสองสาว
"อิจฉา มลจัง มีแม่ ให้เรียก มีคนคอยเรียกลูก"เปิ้ลทำหน้าเศร้าทันที
"งั้นมาเป็นลูกสาวแม่อีกคนนะหนูเปิ้ล หนูเรียกแม่ว่าแม่ แม่ก็จะเรียกหนูว่าลูก โอเคใหมจ๊ะ "มะลิพูดขึ้น
"จริงๆๆนะคะแม่มะลิ หนูดีใจที่สุดเลย"เปิ้ลพูดจบรีบวิ่งเข้าไแกอดมะลิ ส่วนมะลิใช้มือลูบหัวเปิ้ลเบาๆพร้อมพูดออกมาว่า
"จริงสิลูก ต่อไปนี้หนูคือลูกแม่นะ แม่ดีใจที่มีลูกสาวตั้ง 2 คน" มะลิพูดพร้อมกอดทั้งมล และเปิ้ล ไว้ในอ้อมกอด
"อื้อ มล นายภูให้เราย้ายมาอยู่ห้องข้างมลอะ " เปิ้ลพูดขึ้น
"จริงหรอ เปิ้ล มลดีใจที่สุด" มลพูดขึ้น
"งั้นไปอาบน้ำให้เรียบร้อยแล้วมากินข้าว จะได้ไปขนของย้ายห้องกัน "มะลิพูดขึ้น พร้อมพาทั้งสองสาวไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำ
ในครัว
"ฝากไอ้เปิ้ล มันด้วยนะมะลิ มันไม่มีใคร ลำพังป้า ก็ดูแลมันได้ไม่ดีเท่าไหร่งานล้นมือ มะลิเป็นแม่มันแล้ว สั่งสอนดูแลมันเหมือนลูกแท้ๆด้วยนะ"ป้าใจพูดขึ้น
"ป้าพูดอะไรแบบนั้นละคะ ก็ช่วยๆกันอยู่ดูแลด้วยกันนี้ละคะ"มะลิพูดขึ้น
"ข้าเองก็แก่มากแล้วนะมะลิ จะตายวันใหนก็ไม่รู้ ชีวิจข้าเองก็ไม่มีใคร ไม่มีญาติมิตรที่ใหน ลูกเต้าก็ห่างหายกันไปหมด"ป้าใจพูดขึ้น
"ไม่ต้องห่วงนะป้า ฉันจะดูแลป้าเอง" มะลิพูดขึ้น
"ขอบใจเองมากนะ ไปๆๆเตรียมอาหาร"ป้าใจพูดขึ้น
ณ.ห้องทำงานนายภู
"เป็นไงมึง อารมใหนเสือกเป็นห่วงเป็นใยคนงานใหม่"ต้นถามขึ้น
"ไม่ได้ห่วง กูกลัวจะไม่ได้เริ่มงานสักที เดี๋ยวนั้นเดี๋ยวนี้ ลำคานว่ะ"นายภูพูดขึ้น
"ลำคานหรือเป็นห่วง เอาจริง "ต้นถามขึ้น
"ไอ้ห่านี้ มึงจะเซาซี้ ทำซากอะไรว่ะ"นายภูเริ่มเสียงดังขึ้น
ก๊อกๆๆๆ...ก๊อกกก
"ใคร"นายภูถามขึ้น
"มะลิเองคะ"
"เข้ามาคับ"นายภูพูดขึ้น
"สวัสดีคะ ฉันชื่อมะลิ สวัสดีคุณๆอีกรอบนะคะ "
"คับ ป้ามีอะไรหรือเปบ่าคับ"กล้าถามขึ้น
"คือ ฉ ฉะ ฉัน มีเรื่องจะรบกวนคุณๆหน่อยคะ"มะลิพูดขึ้น
"เรื่องอะไรคับ ขึ้นมานั่งข้างบนเถอะคับ"นายภูถาม พร้อมบอกให้มะลิขึ้นมานั่งบนโซฟาพร้อมเดินมานั่งลงที่โซฟาอีกฝั่ง และเพื่อๆของเขาก็เดินเข้ามานั่งโซฟาตัวที่ว่างทันที
"เรื่อง ยัยมลคะ" มะลิก้มหน้าพูด
"ทำไมคับป้า มล เป็นอะไร หรอคับ"ต้อมถามขึ้น
ก๊อกๆๆๆ...ก๊อกๆๆๆๆ
"คับ เข้ามา "
"ป้ามายืนยันว่าสิ่งที่มะสิ่งจะพูดต่อไปนี้คือความจริงทั้งหมดคะ"ป้าใจพูดพร้อมเดินมานั่งเก้าอี้ตัวที่ว่างทันที...
- ผู้เขียน
