หลังจากที่อึ้งอยู่ครู่ใหญ่เพราะถูกสบประมาทเรื่องผมเตียง ผมก็รีบสาวเท้าตามคนเมาที่เดินแทบไม่ตรงทาง แต่ยังมีหน้าเดินหาขวดไวน์มากระดกดื่มคล้ายว่าชอกช้ำใจที่ชีวิตนี้ต้องแต่งงานกับผม แล้วไม่คิดว่าผมเองก็ช้ำใจเหมือนกันเหรอวะที่ต้องแต่งกับคนที่ไม่ได้รัก แค่นั้นมันไม่พอนะครับผู้หญิงคนนี้ยังเป็นคนรักของผู้ชายที่ทำให้รดาเสียใจ ไอ้ผมก็นึกว่าได้ยัยป้าฬิแล้วจะทำให้ไอ้คนนั้นมันคลั่งจนเป็นบ้าแต่ไหงมันกลับหน้าด้านยืนกอดป้าฬิหน้าตาเฉย แล้วยัยป้าฬิยังกอดมันแนบแน่น สิ่งที่เห็นในงานเลี้ยงทำให้ผมคิดว่าทุกอย่างที่ผมลงทุนทำมันพังใช่ไหมวะ การที่ผมยอมเอาตัวเข้าแลกนอนกับผู้หญิงคนนี้มันไม่ได้อะไรคืนกลับมาเลยเหรอ ซ้ำยังได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมียในสมรสอีก ให้หย่าเร็ว ๆ นี้ก็ไม่ได้ ถึงผมกับพ่อจะไม่ถูกกัน แต่ถ้าต้องยกสมบัติทุกอย่างให้คนของศิวะวานนท์ผมไม่ยินยอม มันมีแต่คนโง่เท่านั้นที่ยอมเรื่องแบบนี้
“เอ๋ แย่งกันง่าย ๆ แ
