part วี
ฉันตื่นมาเพราะแสงแดดมันส่องตานี้แหละ ก็เลยมองไปรอบๆไม่เห็นเก้าเลย ออกไปข้างนอกหรือป่าว เมื่อคืนอย่าถามว่านอนอิ่มมั้ย ต้อ
ถามว่า ได้นอนมั้ย ดีกว่า ไม่รู้ไปตายอดตายอยากมาจากไหน ทำเอาฉันเจ็บปวดเนื้อตัวไปหมด
"พี่วดี สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะ มากินข้าวก่อนสิ"
"ขอบคุณค่ะ เกรงใจมากเลยค่ะ ตื่นสายแล้วก็ยังมากินข้าวที่พี่ทำอีก"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่าา มาเร็วๆๆ" พี่วดีรีบจูงมือฉันมาที่โต๊ะกินข้าว ฉันว่า วันนี้มันโล่งๆแปลกๆ เขาไปไหนกันหมดนะ
"พี่วดีคะ เขาหายไปไหนกันหรอคะ ทำไมมันดูโล่งๆ"
"ออกไปข้างนอกหน่ะ ซื้อนั้นนี้กัน" ฉันก็ อ๋ออ ในใจ สงสัยเก้าก็คงออกไปซื้อของอยู่แหละมั้ง แต่ไม่เห็นบอกอะไรเลยหรือว่ารีบ ฉันก็นั่งกินอาหารที่พี่วดีทำอยู่สักพัก พี่วดีทำอาหารอร่อยมากเลย ฉันก็ได้ยินเสียงรถขับเข้ามา
"เก้าล่ะคะ"
"เอ่อออ..." พี่องศาพูดเลิ่กลั่ก ติดๆขัดๆ จนฉันก็แอบหงุดหงิดที่ไม่พูดสักที
"มันกลับไ
