ขาดไม่ได้

996 คำ

ถึงผมจะเคยห่างกับวีมาบ้าง แต่การที่เมียหนีไปแบบนี้ผมใจไม่ดียังไงไม่รู้ มันคิดถึงมากเลย พวกเฮียก็ไม่ต่างกันหรอก นั่งเศร้ากันเป็นแถวนั้นแหละ แต่ในขณะที่ผมกำลังเศร้ามากๆที่เมียหายไป ก็เหลือบไปเห็นรถซ้อขับเข้ามาพอดี "เห้ยยยยๆ!!!!!! เมียกลับมาแล้วเว้ยยยย!! เย้!!!!!!" ด้วยความดีใจผมก็ตะโกนออกมาสุดเสียงเลย จนลืมตัวไปเลยแต่ตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครสนใจอะไรเท่าไร ตอนนี้ทุกคนสนใจแค่ว่าเมียตัวเองกลับมาแล้ว "น้องดา!!!!!!" "วดี!!!!" "แฮมทาาาาาาโร่!!!!" หมับ!!! "คิดถึงมากเลย" ยืนข้างวีแล้วก็หันไปมองเฮียภีม นี่ก็ใหญ่เล่นมากเพราะพึ่งโดนหมายหัวมาอะสิ แต่ผมก็ไม่อยากน้อยหน้าก็เลยกระซิบข้างหูวีจนวีเขินหน้าแดงไปหมด "คิดถึง" แหวะๆๆๆๆ เฮียเล่นละครโชว์เลี่ยนอีกล่ะ "อย่าเวอร์ได้มั้ยภีม พวกฉันไปแค่ 2 ชั่วโมง พวกนายทำเหมือนพวกฉันไป 2ปีเลยเนอะ" ซ้อพูดแบบนี้ได้ยังไง แค่หายไปชั่วโมงเดียวผมก็แทบจะขาดใจแล้ว แต่ผมก็ต้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม