“ไม่ได้ ข้าจะคิดถึงเจ้าคนถ่อยต่ำต้อยผู้นั้นไม่ได้”แต่ยิ่งคิดถึงเหตุการณ์นั้น ก็ยิ่งทำให้หญิงสาวได้เกิดความปรารถนาเร่าร้อนในเรือนกาย มือเล็กบีบเคร้นเต้านุ่มนิ่มส่วนอีกมือที่ยังว่างก็ซุกเข้าใต้กระโปรงถลกขึ้นมาเปิดขึ้นมาจนถึงเอวแล้วใช้มือสัมผัส จนสำเร็จความต้องการทางร่างกาย
“อื๊อ...เจ้าคนชั่วเบ็กเตอร์...อา... หรือว่าข้าจะหลงไหลในรสกามของเจ้าคนต่ำต้อยผู้นั้น”
แสงสีทองปะทะกับกลุ่มเมฆสีเทาตัดกับสีเขียวของทุ่งหญ้าในยามเย็น บาตูไม่กลับมา หลายคืนเขาหายไปหลายวันโดยมิได้บอกกล่าว ซาไม เข้าใจผิดว่า บาตู คงไปนอนกับ คูลาน เป็นแน่ เพราะในคืนวันก่อนนางเห็น บาตู เข้าไปในกระโจมของ คูลาน ความสงสัยและความรู้สึกหึงหวงที่ตนเองก็ไม่ยอมรับมันกัดกินหัวใจจนแทบเป็นบ้า เมื่อเขาไม่อยู่ หญิงสาวชะเง้อรอคอยว่าเมื่อไรเขาจะกลับมา เมื่อเบื่อที่จะรอคอย ซาไมจึงออกไปเดินดู ม้าที่ทุ่งหญ้า บรรยากาศ ช่างดูหงอยเหงา ซาไมนั่งกอดเข
