ตอนที่3 พยาบาลสาว
511 คำ
ตอนที่3 พยาบาลสาว
ดวงตะวันบนท้องฟ้าบอกเวลาบ่ายคล้อย
…ฉันเตรียมตัวสำหรับงานจ๊อบพิเศษนี้หลายสัปดาห์ ระหว่างการเดินทางฉันรู้สึกตื่นเต้นไปกับผู้คนแปลกหน้ารวมทั้งทรรศนีย์ภาพรอบตัว มันเหมือนการออกผจญภัยในความรู้สึกของฉัน นานจนแทบจำไม่ได้แล้วว่าฉันได้ออกมาท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ ซึมซับกลิ่นไอสายลมแสงแดดสัมผัสกับธรรมชาติล่าสุดเมื่อไหร่ ชีวิตอันวุ่นวายแข่งขันในเมืองหลวงฟ้าอมรกลืนกินเวลาแห่งความสุขของฉันไปแทบหมดสิ้น กระบวนการความคิดทั้งหมดเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมงหมดไปกับงานและงาน พอกลับถึงบ้านฉันก็ยังต้องดูแลคุณยายซึ่งป่วยเป็นอัลไซเมอร์ แต่จะทำเช่นไรได้ในเมื่อเรามีกันอยู่เพียงแค่สองคนยายหลานเท่านั้น
คุณยายเล่าให้ฟังว่าคุณพ่อของฉันท่านทิ้งไปตั้งแต่ฉันอยู่ในครรภ์มารดา ฉันจึงไม่เห็นหน้าของบิดามาก่อน ความอาภัพอับโชคยังไม่ลดละจากชีวิตสุดรันทดของฉัน เมื่อมารดาของฉันล้มป่วยและเสียชีวิต ในขณะที่ฉันอายุได้เพียงห้าขวบเท่านั้น จากนั้นมาฉันก็อยู่กับคุณยายเพียงสองคน คุณยายที่พยายามเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ และคุณยายในเวลาเดียวกัน อาชีพรับราชการครูของคุณยายไม่ได้ทำให้เรากินอยู่อย่างสุขสบายเกินกว่าครอบครัวอื่นๆ มากนัก คุณยายของฉันเป็นคนใช้เงินเป็นท่านมักพร่ำสอนเสมอให้ฉันรู้จักประหยัดอดออม ความจู้จี้เจ้าระเบียบของท่านทำให้ฉันเหมือนกับถูกล้อมอยู่ในกรอบที่ท่านขีดเส้นเอาไว้ เป็นเกราะป้องกันไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง ทำตัวเสื่อมเสียมาถึงท่าน ฉันคิดว่าท่านคงกลัวฉันจะทำให้ท่านเสียใจเหมือนกับมารดาของฉัน
คุณครูสุณีคือชื่อของคุณยาย หลังเกษียณไม่นานคุณยายของฉันท่านก็มีอาการของโรคอัลไซเมอร์ หลายต่อหลายครั้งที่ท่านตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตีสี่เพื่อเตรียมอาหารให้ฉันไปโรงเรียน แน่นอนว่าการใช้ชีวิตร่วมกับผู้ป่วยเป็นโรคนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนัก แต่เมื่อคิดในแง่ที่ว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณของท่านที่เลี้ยงดูฟูมฟักฉันมา ก็ทำให้สบายใจขึ้น
ก่อนจะเดินทางมาฉันพูดคุยกับท่านหลายรอบ ว่าฉันมีความจำเป็นต้องเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดหลายวัน สถานะการเงินของบ้านเราในตอนนี้ต้องการเงินจำนวนหนึ่งเพื่อไถ่ถอนบ้าน ที่กำลังจะหลุดจำนอง และแสงสว่างปลายอุโมงค์ที่ฉันเห็นทางออกก็คือรับงานดูแลผู้ป่วยรายนี้ ในชีวิตของฉันยังพอมีโชคอยู่บ้างในเรื่องที่ผู้หลักผู้ใหญ่ให้ความเมตตา อาจารย์หมอวารุณก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่เอ็นดูฉันมาตลอด ตั้งแต่เป็นนักเรียนพยาบาลกระทั่งเรียนจบและทำงาน ฉันเบาใจขึ้นมากเมื่อท่านรับปากจะช่วยดูแลคุณยายของฉันให้ระหว่างที่ฉันไม่อยู่บ้าน
- ผู้เขียน
