ตอนที่4 สวรรค์บนดิน
342 คำ
ตอนที่4 สวรรค์บนดิน
ฉันหลับตาพริ้มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดขณะเรือยนต์แล่นแหวกผิวน้ำไป ละอองน้ำเล็กๆ กระเซ็นขึ้นมาจากกาบเรือให้ความรู้สึกเย็นสดชื่น บางครั้งฉันก็จุ่มมือลงไปในน้ำ อารมณ์ของฉันตอนนี้คงไม่ต่างอะไรกับเด็กหญิงเล็กๆ ที่เพิ่งจะเข้าสู่วัยสาวแล้วได้ออกมาท่องเที่ยวตามลำพัง และชีวิตจริงของฉันก็เป็นแบบนั้นเสียด้วย ฉันไม่เคยได้ออกไปไหนห่างหูห่างตาของคุณยายเลยสักครั้ง
การเป็นเด็กดีในความคิดของท่านคือต้องเชื่อฟังอย่างเคร่งคัด
ผ่านไปเกือบชั่วโมงเห็นจะได้ คุณจันทร์คนขับเรือก็พาฉันมายังที่แพที่พัก ที่พักของฉันเป็นห้องขนาดกลางที่ปลูกสร้างขึ้นบนแพ รอบบริเวณของแพแห่งนี้โอบล้อมไปด้วยภูเขาทั้งสี่ด้าน สถานที่แห่งนี้มีแพซึ่งเป็นที่พักของฉันและแพขนาดใหญ่ซึ่งมีสิ่งปลูกสร้างเป็นบ้านสองชั้นดูหรูหรา อยู่ห่างกันเพียงแค่สะพานไม้ไผ่ที่ยาวประมาณสามเมตรซึ่งพาดถึงกัน
คุณจันทร์ส่งฉันขึ้นไปยังแพที่พัก ด้านในมีตู้เสื้อผ้าขนาดกลาง ฟูกนอนสำหรับนอนได้สองคน มีประตูและหน้าต่างที่มิดชิดหากฉันต้องการความเป็นส่วนตัว อย่างหนึ่งที่ฉันชอบก็คือมีห้องน้ำอยู่ในตัวด้วย ดูเหมือนว่าคุณจันทร์มีธุระที่ต้องไปทำต่อ พอส่งฉันเสร็จเขาก็รีบร้อนออกไปทันที ทิ้งความสงสัยเอาไว้ให้ฉันมากมายว่าเหตุใดคนของบ้านเวียงฟ้าไม่ให้ฉันไปพักที่บ้านของพวกเขา หรือไม่ก็น่าจะให้ฉันไปพักที่แพรีสอร์ทซึ่งที่นั่นคงไม่เงียบและวังเวงเหมือนกับที่นี่
หลังจากจัดเก็บสัมภาระเข้าที่เรียบร้อย ฉันนั่งชมวิวรอบๆ แพบ้านพักสักครู่ก็นอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากการเดินทาง
- ผู้เขียน
