องค์ชายรองเลื่อนตัวขึ้นทาบทับร่างบางเพื่อไม่ให้นางขัดขืนได้อีก เหม่ยฟางต้องได้รับผลตอบแทนจากการยั่วยุที่นางหมั่นทำมาโดยตลอด ใบหน้ารูปไข่ตื่นตระหนกจนถึงขั้นหวาดกลัว ยามนี้เขาโกรธและต้องการนางมากจนมิอาจรักษากิริยาได้อีก จิตใต้สำนึกด้านดีของหวังจื่อเทียนไม่เข้มแข็งมากพอที่จะดับความปรารถนา แต่ทว่าก็บรรเทาความรุนแรงที่กำลังจะเกิดขึ้น “ข้าจะถนอมเจ้าให้มากที่สุด” ร่างสูงผ่อนลมหายใจเข้าออกเพื่อเรียกสติ ครั้งแรกของเหม่ยฟางควรจะเป็นที่น่าจดจำไม่ใช่ฝันร้าย หวังจื่อเทียนบรรจงวาดจูบลงบนแก้มทีละข้างของนางอย่างนุ่มนวล พร้อมทั้งข่มอารมณ์โกรธที่ยังคงประทุอยู่ในอกให้เหลือเพียงความต้องการอันแสนหวาน เหม่ยฟางนึกโล่งใจเมื่อคนตรงหน้าเริ่มเปลี่ยนท่าที ทว่าเขายังคงไม่ยอมล่าถอยจากศึกใหญ่ นางจึงยังมิอาจคลายความหวาดหวั่น สัมผัสอ่อนโยนทำนางเคลิบเคลิ้มปล่อยตัวไม่คิดขัดขืน ทั้งยังนึกสงสัยว่าจะเกิดสิ่งใดต่อไปได้อีก หว