CHAPTER 18
“อย่ามาคิดแตะต้องตัวฉันไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าไม่เตือน อ๋อ! อีกอย่างอย่าเข้ามาจีบให้เสียเวลาเพราะมันไม่มีค่าอะไรต่างกับก้อนกรวด เตือนดีๆ แล้วนะ” สายตาที่ไม่พอใจเอามากๆ ถูกส่งไปยังนายนั่นเพื่อเป็นการเตือน “อย่าให้ได้ต้องถึงมือเฮียฉัน!”
ว่าแล้วฉันก็เดินออกไปจากที่นี่ทันทีจากนั้นก็บึ้งรถเพื่อมุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดทันทีคงไม่ต้องซื้ออะไรไปเพิ่มแล้วมั้งในเมื่อยังมีอาหารสำเร็จรูปขนาดต่างๆ อยู่เต็มขนาดนั้นเหมือนว่าซื้อไว้ทานทั้งปีอย่างงั้นแหละ ไม่ใช่อะไรหรอกที่ซื้อไว้เยอะก็ไม่ใช่ว่าอยากทานมากอะไรหรอก ซื้อไว้ตุนทานเองต่างหาก
แกร๊ก!
แอ๊ดดด
ดูเหมือนว่าฉันจะกลับมาช้ากว่าพี่รูธเสียแล้วสิเพราะไฟแดงบ้านั้นแหละทำให้ต้องติดแงกอยู่ในรถเกือบสองชั่วโมงอย่างไม่ขยับเขยื้อนจึงเป็นผลให้มาถึงคอนโดก็เกือบหกโมงครึ่งแล้วอีกทั้งยังมีบรรยากาศท้องฟ้าที่มืดครึ้มฝนตกปอยๆสองเท้าจึงค่อยๆ ตรงมาเรื่อยๆ จนเห็นพี่ร
