CHAPTER 19
สายตาของฉันค่อยๆ หรี่ขึ้นนิดๆ เพื่อมองว่าพี่รูธยังอยู่ในห้องของตัวเองอยู่ไหม? เมื่อกี้คาดไม่ถึงว่าคนอย่างเขาจะรีบวิ่งเข้ามาอุ้มฉันพร้อมกับใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆ เช็ดใบหน้าให้ การกระทำนั้นมันส่งผลกระทบถึงหัวใจดวงน้อยๆ ที่อยู่ด้ายซ้ายมันช่างเต้นแรงมากราวกับสมัยที่ยังเป็นเด็กเล็กได้ของขวัญชิ้นใหญ่ที่แสนจะถูกใจและแล้วดูเหมือนว่าพี่รูธยังไม่ออกไปจากห้องด้วยสิ เขานั่งบนโซฟาพลางสายตาก็ทอดมองออกไปด้านนอกที่สามารถเหมือนวิวของเมืองหลวงได้อย่างสามร้อยหกสิบองศา
ฉันก็แปลกใจไม่น้อยเหมือนกันตอนที่ได้มาอยู่ห้องนี้แรกๆ เพราะว่ามันเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดหรูหราที่สุดที่สำคัญมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกอย่างมากมาย โดยเฉพาะไฮไลท์นั่นก็คือการมองเห็นวิวด้านนอกได้อย่างสวยงามราวกับว่าห้องนี้เป็นจุดศูนย์กลางเนื่องจากห้องพี่รูธอยู่บนสุดจากการสังเกตคอนโดนี้คงมีแต่พวกคนมีเงินทั้งหลายที่เข้ามาอยู่อาศัยไม่คิดว่าพี่รูธจ
