CHAPTER 20
ตู้ดๆๆ
ไม่ทันที่ปลายสายจะพูดอะไรผมก็ตัดไปดื้อๆ เหตุเพียงแค่อยากให้ได้กระอักเลือดบ้าง ดูจากอารมณ์ของคู่สนทนาปลายสายของตัวเองเมื่อกี้คงเดาได้ว่ามันคงถึงจุดเดือดแล้วสินะถึงได้โทรมาทั้งที่งานแต่งกลับไม่เห็นหัวทั้งๆ ที่เป็นพี่ชายของเจ้าสาวทั้งที
“เหอะ! ไอ้เร็น มึงเตรียมตัวได้เลย”
รอยยิ้มเย็นยะเยือกผุดขึ้นตรงริมฝีปากอันแสนได้รูปอีกครั้งหนึ่งแต่ครั้งนี้มันเดาได้ไม่ยากเย็นนักว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ถ้าไม่ใช่การแก้แค้นที่อีกฝ่ายหนึ่งทำไว้จนเขาก็แทบกะอักเหมือนกับที่ไอ้เร็นเป็นอยู่ตอนนี้
สำหรับคนอย่างผมเลือดมันต้องล้างด้วยเลือดความปราณี ความน่าสงสาร ความน่าเอ็นดู ความน่าเห็นใจมันไม่มีวันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน! บางคนอาจจะเห็นว่าการกระทำของผมมันโหดร้าย ป่าเถื่อน เลวทราม ก็ตามใจเถอะถ้าคุณไม่มีวันได้เจอเหตุการณ์อย่างที่ผมได้เจอ! มันรับไม่ได้!
“พรุ่งนี้ก็เริ่มได้สินะ.....”
เสียงหาวที่เกิดขึ้
