รุ่งเช้า...
ระหว่างที่หวายเปิดประตูห้องออกมาธาดาก็เปิดประตูออกมาจากห้องฝั่งตรงข้ามเช่นกัน
“ อรุณสวัสดิ์ค่ะ ”
หวายยิ้มให้กับธาดา เป็นรอยยิ้มสดใสที่ทำให้คนที่พึ่งลุกจากที่นอนรู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที
“ อรุณสวัสดิ์ ”
ธาดาทักกลับเหมือนเช่นทุกวัน
“ ทำไมอาจารย์ยังไม่ไปทำงานล่ะคะ "
หวายถามด้วยความแปลกใจเพราะปกติเวลานี้ธาดาต้องออกไปทำงานแล้ว
“ วันนี้ผมไม่ได้ไปสอน ผมทำข้าวเช้าไว้แล้วนะไปอาบน้ำแล้วก็รีบกิน ผมจะพาไปหาคุณยาย ”
“ จริงหรอคะ ”
หวายดีใจมาก ทีแรกเธอคิดว่าวันนี้จะได้ไปหายายคนเดียว หลังจากที่อยู่กรุงเทพมาเป็นเดือน วันนี้คุณยายของเธอก็จะกลับนครสวรรค์แล้ว
เวลาต่อมา
ณ บ้านหลังเล็กของคุณปู่
หลังจากที่ยายหลานร่ำลากันอยู่นานสองนานก็ถึงเวลาที่ต้องจากกัน หวายยืนกอดยายไม่ยอมปล่อย เธอไม่อยากให้ยายกลับไปอยู่ที่บ้านคนเดียว
“ เอ็งอยู่ที่นี่ก็เชื่อฟังคุณเขาแล้วก็อย่าดื้อล่ะ ”
คุณยายพูด
