“ มีอะไรที่ไม่อยากให้ผมเห็นหรือเปล่า ”
ภายใต้กรอบแว่นหนาธาดามองมายังหวายครู่นึงก่อนจะกลับไปสนใจท้องถนน
“ เปล่าค่ะ คืออย่างนี้นะคะว่าพี่เขาเป็นพี่ชายข้างบ้านหนูเอง หลังจากที่พี่เขาสอบติดที่กรุงเทพเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย อ่อ จริงสิ! พี่เขาเรียนคณะแพทย์ด้วยนะอาจารย์รู้จักมั้ยคะ ชื่อลิขิต ”
หวายรู้สึกว่าโลกกลมก็ถามด้วยอาการดีใจอย่างออกนอกหน้า ธาดาคับคล้ายคับคลาหน้าของหนุ่มนักศึกษาอยู่เหมือนกันและพอนึกให้ดีธาดาก็จำได้ว่าลิขิตเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สองของคณะแพทย์ที่เขาสอนพิเศษอยู่ เป็นนักศึกษาที่มีผลการเรียนดีแถมกิจกรรมเด่นอีกด้วย
“ ไม่รู้จัก ”
ธาดาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจะต้องโกหก
“ แปลกจัง พี่ลิขิตเรียนเก่งมากเลยนะคะ แต่ก่อนหนูก็ได้พี่เขานี่แหละที่ช่วยติวหนังสือให้บ่อยๆ ”
หวายเล่าด้วยใบหน้าที่มีความสุขเมื่อนึกย้อนถึงพี่ชายข้างบ้าน เขาสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่ช่วงวัยเด็ก
“ นักศึกษามีเป็นร
