“ไม่ต้องหรอก ฉันเอามากระเป๋าเดียวเอง” เพียงตะวันตอบก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามพินทุอรออกมาจากร้านคอฟฟี่ช๊อบ
“ว่าแต่ตาแก่ของอรสบายดีหรือแก้ม”
พินทุอรเอ่ยเมื่อนึกไปถึงแฟนหนุ่มของเธอ นี่ก็เกือบเดือนแล้วที่เธอไม่ได้ขึ้นไปหาที่เชียงใหม่และเมื่อเดือนก่อนชายหนุ่มเป็นคนลงมาหาเธอที่กระบี่
สองเท้าก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยสีหน้าอมยิ้ม เมื่อนึกถึงแผนการที่จะเอาคืนเรื่องที่เขาแอบกำจัดบรรดาหนุ่มๆ ที่เข้ามาจีบเธอ
แค่คิดแล้วมันก็แค้น เมื่อก่อนคิดว่าตัวเธอคงไร้เสน่ห์ ถึงไม่มีผู้ชายมาจีบเลยสักคน ที่แท้ก็เพราะไอ้ตาแก่ตัวแสบนี่เองถึงทำให้เธอหาแฟนไม่ได้ ขนาดบินไปเรียนถึงลอนดอน ภาสกรก็ยังตามไปรังควานเธอถึงที่นั่น คิดแล้วมันแค้นเป็นบ้า นึกหรือว่าเธอจะยอมจบเรื่องเพียงแค่นี้ ฝันไปเถอะ!
“พี่กรน่ะเหรอ”
เพียงตะวันเอ่ยถามเสียงหยอกเย้า ไม่ยักรู้ว่าเพื่อนรักเธอกล้าเรียกพี่ชายเธอลับหลังแบบนี้ ไม่รู้ว่าเจ้าพี่ชายตัวแสบของเธอจะรู้หรือเปล่าว่าสาวน้อยที่ตัวเองหลงรักกำลังคิดจะแก้แค้นเอาคืนเรื่องที่เมื่อสี่ปีก่อน
“ก็จะใครเสียอีกล่ะ” พินทุอรตอบเสียงฉุนๆ
“ไม่เอาน่าอร ที่พี่กรทำก็เพราะว่าพี่กรรักอรนะ”
“แล้วเคยถามความเห็นฉันหรือเปล่าว่าต้องการแบบนั้นไหม พูดจนปากจะฉีกถึงหูแล้วแต่ก็ยังไม่เข้าใจเสียทีว่าอรไม่อยากได้ไอ้พี่กรมาเป็นแฟนนะ คนแก่ก็เงี้ย พูดยากพูดเย็น สงสัยสมองคงจะเสื่อมแล้วจริงๆ ที่คิดกำจัดผู้ชายที่เข้ามาจีบอรนะ”
“อรก็คิดมากไป พี่กรรักอาจจะรักอรจริงๆ ก็ได้นิ”
เพียงตะวันเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับเดินเลี้ยวตามพินทุอรไปยังรถที่จอดอยู่บริเวณลานจอดรถ เธอล่ะไม่เข้าใจจริงๆ ว่าพินทุอรกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่
ในเมื่อตัวเองก็รักพี่ชายของเธอก็ไม่เห็นต้องโกรธขนาดนั้นเลยกับเรื่องที่พี่ชายเธอทำ เพราะที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะว่ารักคำเดียวเท่านั้น พี่ชายของเธอถึงได้ทำเรื่องบ้าๆ แบบนั้นขึ้นมา
“อรว่าอย่าไปพูดถึงตาแก่นั่นเถอะ ยิ่งพูดถึงก็ยิ่งหงุดหงิด อารมณ์เสียทุกที”
พินทุอรรีบตัดบทอย่างรำคาญ พูดถึงภาสกรทีไรอารมณ์เธอก็ยิ่งเสีย ไม่รู้ว่าเธอจะหาทางเอาคืนเขาได้จริงๆ หรือเปล่าเพราะเพียงตะวันนั้นทั้งเจ้าเล่ห์และจอมแผนการไม่รู้ว่าพี่ชายของเพื่อนจะเป็นแบบเดียวกับเพื่อนเธอหรือเปล่า ถ้าใช่ล่ะก็เห็นทีงานนี้เธอคงจะเอาคืนลำบาก
“แล้วรถอรจอดอยู่ตรงไหนเนี่ย ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย แก้มอยากอาบน้ำจะแย่”
“อย่าบ่นเลยน่า โน่นไงรถของอร อากาศที่ใต้มันก็ร้อนแบบนี้แหละ แกก็รู้นี่นาว่าภาคใต้นะอากาศร้อนมันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ไม่เหมือนบ้านแกหรอกหนาวจะตาย”
“เลิกบ่นไปเลยไอ้อร รีบไปเถอะแก้มร้อนจะแย่แล้ว”
เพียงตะวันส่งสายตาขุ่นขวางไปให้ร่างเล็กที่เดินนำหน้าเธอไปยังรถเก๋งคันเล็กอย่างเอาเรื่อง ใครกันแน่ที่หาเรื่องกันก่อน
นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนรักกันแล้วพี่ชายเธอยังอยากได้เป็นแม่ของลูก ป่านนี้เธอคงจัดการสั่งสอนให้รู้สำนึกเสียบ้าง แต่ก็เอาเถอะในเมื่อเรื่องมันเลยเถิดมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอก็คงยอมให้มันเลยตามเลย
“งั้นแกก็เลิกบ่นเสียสิ” พินทุอรบ่นเสียงเขียว
เพียงตะวันได้แต่หัวเราะอยู่ในลำคอเมื่อเห็นงองำของเพื่อน ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่ชายของเธอจะมาตกหลุมรักผู้หญิงนิสัยแบบนี้
เพราะขนาดเธอรู้จักและสนิทสนมกับพินทุอรมาตลอดหลายปีก็เถอะ แต่นิสัยบางอย่างของพินทุอรเธอก็ไม่รู้เหมือน บางทีอีกไม่นานนี่แหละที่เธออาจจะได้เห็น
/////////////
อีกด้านหนึ่งของกรุงเทพฯ
ก้องภพนั่งฟังรายงานของลูกน้องด้วยอาการสงบนิ่งหากแต่ในใจกลับคุกรุ่นไปด้วยความหงุดหงิด เมื่อรู้ว่าแฟนสาวนั่งเครื่องลงไปกระบี่เพื่อหาพินทุอร หากแต่เรื่องที่เขาสงสัยก็คือทำไมแฟนสาวถึงไปหาพินทุอรแทนที่จะมาหาเขาที่กรุงเทพฯ
ไม่รู้ว่าเพียงตะวันกำลังคิกจะทำอะไรกันแน่ ตั้งแต่เรื่องของพี่ชายกับพี่สะใภ้จบลงไปเมื่อสามเดือนก่อน แต่ดูเหมือนว่าแฟนสาวจะไม่ยอมให้จบง่ายๆ ยิ่งมีพินทุอรมาคอยเป็นกองหนุนด้วยแล้ว เรื่องที่ชวนปวดหัวมันก็ยิ่งมีเพิ่มมากขึ้น
“แล้วคุณแก้มไปกระบี่กับใคร”
“คนเดียวครับคุณกลาง”
“แล้วไม่มีลูกน้องของพี่กรตามไปเลยเหรอ”
เขาไม่อยากเชื่อว่าเพียงตะวันจะลงไปคนเดียว อย่างน้อยก็น่าจะมีลูกน้องของพี่ชายตามไปด้วย หรือว่าแอบหนีไป ถ้าหากเป็นแบบนั้นจริงๆ เห็นทีเขาคงต้องลงไปกระบี่เองเสียแล้ว ขืนปล่อยเอาไว้แบบนี้เห็นทีเขาคงจะทำงานไม่รู้เรื่อง
แล้วพี่ชายก็ไม่รู้จะกลับมาเมื่อไหร่ สงสัยเขาคงต้องทำงานแทนที่กรุงเทพฯ อีกหลายอาทิตย์เป็นแน่ แต่เรื่องของแฟนสาวก็สำคัญเหมือนกัน ยิ่งได้รู้ข่าวเรื่องที่ทรงภพพยายามหาทางเข้ามาสนิทสนมกับแฟนสาวเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง เขาก็ยิ่งต้องหาทางปกป้องกันเอาไว้ก่อน
แต่ดูเหมือนว่าโอกาสจะไม่เป็นใจเอาเสียเลย พี่ชายก็เดินทางไปฮันนีมูนกับพี่สะใภ้ แล้วไม่รู้เมื่อถึงจะกลับ ยังไงเขาคงจะปล่อยเรื่องของแฟนสาวไม่ได้เหมือนกัน ใครก็ตามที่เขาจะใช้ผลประโยชน์กับคนของเขา มันผู้นั้นต้องได้รับผลกรรมอย่างสาสม
“แล้วเรื่องของไอ้ทรงภพไปถึงไหนแล้ววิทิต”
“ตอนนี้ผมกำลังให้นิมิตกับธีระไปสืบอยู่นะครับคุณกลาง แต่เท่าที่ผมได้ข้อมูลมาตอนนี้ก็คือทางครอบครัวของนายทรงภพกำลังถูกฟ้องล้มละลายนะครับ”
“ยังไงก็สืบมาให้ละเอียดก็แล้วกัน ฉันไม่อยากให้เกิดความผิดพลาด”
“ครับคุณกลาง” วิทิตรับคำ
“เดี๋ยวนายกลับไปที่เลิศอัครเกรียงไกร แล้วสั่งให้ป้าเนียนเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้ฉันสักสี่ห้าชุด อ้อ...แล้วนายอย่าลืมไปจัดเสื้อผ้าด้วยล่ะ เย็นนี้ฉันจะบินไปกระบี่”
ก้องภพสั่งลูกน้องเสียงเข้ม ก่อนจะก้มลงมามองเอกสารบนโต๊ะที่เขาสั่งให้ลูกน้องไปสืบมา ข้อมูลเกี่ยวกับครอบครัวของทรงภพรวมทั้งทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลวีรภัทรา และมันทำให้เขามั่นใจเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าที่ทรงภพพยายามเข้ามาตีสนิทกับแฟนสาวเพราะต้องการหาคนมาช่วยพยุงฐานะของครอบครัวแล้วตอนนี้ผู้หญิงที่อยู่ในตระกูลไฮโซและยังโสดก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ถ้าเขานับไม่ผิดจำนวนผู้หญิงที่ยังเป็นโสดก็มีประมาณสิบคนเท่านั้น อีกหกคนมีคู่หมั้นแล้ว ส่วนอีกสามคนก็เป็นโสดสนิทส่วนอีกคนก็กำลังเรียนอยู่เมืองนอกนั่นก็คือน้องสาวของเขา ดังนั้นผู้หญิงที่ทรงภพกำลังเล็งอยู่ก็มีเพียงตะวัน พินทุอรและภารดี สาวไฮโซจอมอวดเก่ง
จากครั้งแรกที่เห็นทรงภพที่งานหนังสือพร้อมกับเพียงตะวันและพินทุอร เขากลับคิดว่าทรงภพน่าจะชอบพินทุอรแต่เขาก็กลับคิดผิด เพราะหลังจากวันนั้นได้ไม่กี่วันก็มีข่าวว่าทรงภพบินขึ้นไปเชียงใหม่เพื่อหาเพียงตะวัน ซ้ำร้ายพี่ชายจอมแสบของหญิงสาวก็โทรมาบ่นกับเขาเสียยกใหญ่ เรื่องที่ปล่อยให้ทรงภพเข้ามาสนิทสนมกับเพียงตะวัน
“ครับคุณกลาง”
วิทิตรับคำเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาอีก ชายหนุ่มจึงเดินออกมาจากห้องทำงานมาเงียบโดยปล่อยให้ผู้เป็นเจ้านายนั่งสนใจเอกสารบนโต๊ะที่เขาเป็นคนนำมาให้เมื่อเช้า
หากเรื่องที่เขาสืบมาได้เป็นความจริง เห็นทีงานนี้ทรงภพคงจะตายไม่ไร้ที่ฝัง หากคิดที่จะเข้ามายุ่งกับว่าที่ภรรยาของทายาทคนรองของตระกูลเลิศอัครเกรียงไกร
เพราะแม้เจ้านายหนุ่มจะเป็นคนเงียบๆ เหมือนจะไม่มีพิษไม่มีภัยแต่ถ้าหากใครกล้าเข้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นั่นนอนว่าคนคนนั้นต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสม จนตอนนี้เขายังคิดไม่ออกเลยว่าทรงภพจะโดนอะไรบ้างหากเข้าไปยุ่งกับคุณเพียงตะวัน
//////////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...