ตกดึก...
ติ้ง!!
ฐานทัพ : นอนหรือยัง เปิดกล้องหน่อย
ขณะที่กำลังจะล้มตัวลงนอน หัวเพิ่งจะถึงหมอน เสียงข้อความจากโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น พร้อมกับข้อความของบุคคลที่เธอพยายามหลีกเลี่ยงที่สุด
“เหอะ ฉันไม่ตอบหรอกย่ะ” เธอเอ่ยขึ้นเบาๆ กับตัวเอง ก่อนที่จะวางมือถือลงที่ข้างตัว
ติ้ง!!
ฐานทัพ : ถ้าตั้งใจเมินแชทผม เครื่องนั่นได้สั่นทั้งคืนแน่!!
ฐานทัพไม่ลดความพยายาม ทักข้อความซ้ำมาอีก แถมข้อความของเขาเมื่อครู่นี้ ก็ทำให้อบเชยถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความชั่งใจ แอบลังเลเหมือนกัน กลัวว่าอีตาบ้านั่นจะรู้ว่าเธอยังไม่ได้นอน
“หรือเขาอาจจะแค่หยั่งเชิง” ความกระวนกระวายใจเริ่มทำงาน เพราะคนอย่างเขามันยากที่จะคาดเดาได้ ซึ่งแน่นอนว่าเธอก็ไม่อยากที่จะเสี่ยงกับเขาสักเท่าไหร่ เพราะว่าตอนนี้เธอตกเป็นลูกไก่ในกำมือเขา ที่จะบีบก็ตาย จะคายก็รอด สุดท้ายจึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมตอบกลับ
“เอ๊ะ แล้วเครื่องนั่นจะส
