ชิงไหวชิงพริบ

1395 คำ

เมื่อเถียงกันไปมาแล้วเถียงสู้เขาไม่ได้ เธอก็เลยเลือกที่จะเงียบ แต่คนมือไวอย่างฐานทัพก็รวบเอวเธอให้มานั่งลงบนตัก หวังซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว กลิ่นที่ได้สูดดมทีไรก็ทำให้เขาอยากที่จะจับเธอกดแล้วกระแทกแรงๆทุกที คนอะไรก็ไม่รู้หอมไปทั้งเนื้อทั้งตัว “จ่ายมาก่อน!!” เธอแบมือไปตรงหน้าเขา “เท่าไหร่บอกมาจะโอนให้” “ฉันไม่รับเงินโอน ฉันจะเอาเงินสด” “ขอดูเงินแป๊บ” ฐานทัพลุกไปเปิดกระเป๋าตังดูงบของตัวเองทันที “จับมือ1000 หอมแก้ม3000 กอด5000 จูบ10000 ชูวิดูวับแบบใส่ถุง50000 สด1แสน รับเงินสดเท่านั้น ไม่รับเช็กและเงินโอน” เมื่อฟังเมนูสวาทและราคาที่เธอพูดมาก็ทำเอาฐานทัพถึงกับตาโต ทำไมยิ่งจิ้มยิ่งแพงขึ้นวะ ปกติได้แล้วได้อีกต้องถูกลงดิ “แล้วใครจะมีเงินสดเยอะขนาดนั้น?” “มีงบเท่าไหร่ ก็ได้เท่านั้น” “ไปกดตอนนี้ทันไหมวะ” เขาหยั่งคิด พร้อมกับเอ่ยถามตัวเองเบาๆ “เอาไง ไม่เอาฉันกลับนะ” “ทำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม