“พี่หมอมาซื้อของเหรอคะ” เสียงหวานของมีนาเอ่ยถามหมอคามิน แววตาสดใสจ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลาของชายชายหนุ่ม
“ครับ มีนามาทำอะไรเหรอ”
“มีนามาซื้อของไปทำบุญให้พี่เพนนีพรุ่งนี้ค่ะ พี่หมอสนใจไปด้วยกันไหมคะ”
“พี่ขอดูอีกทีครับ”
“เออ พี่คนนี้หน้าคุ้น ๆ นะคะ” ตาเฉี่ยวของมีนาจ้องมองไปยังร่างบางที่ยืนข้างหมอคามิน ยี่หวายืนฟังบทสนทนาระหว่างสองคนเงียบ ๆ โดยใจที่รู้สึกผิดและเจ็บ เหมือนถูกตอกซ้ำเติมเหตุการณ์อุบัติเหตุวันนั้น
“มีนาจำได้แล้ว พี่ที่ขับรถชนพี่เพนนีตายนี่เอง” ใบหน้าครุ่นคิดเหมือนเด็กน้อยที่ใสซื่อเปล่งออกมา ตาเฉี่ยวจ้องมองใบหน้าสวยของยี่หวาจากใบหน้าที่สดใส เพียงแค่ได้เห็นหน้าเธอชัด ๆ ร่างบางของมีนาเริ่มสั่นเทาเหมือนกำลังหวาดกลัวยี่หวา
“มีนาขอตัวก่อนนะคะ” ใบหน้าลนลานของมีนารีบเอ่ยลาหมอคามินและเดินผ่านทั้งสองคนไปด้วยท่าทางเร่งรีบ คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมเมื่อเห็นการกระทำของมีนา ชายหนุ่มหันไปมองห
