“คนไข้ห้องพิเศษเป็นยังไงบ้างครับ” เสียงทุ้มของคุณหมอหนุ่มที่นั่งดูชาร์ตคนไข้ เงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามอาการของหญิงสาวที่เมื่อเช้าหมดสติไปกับพยาบาลที่กำลังรอรายงานคนไข้อยู่
“ตอนนี้ญาติคนไข้ย้ายคนไข้ไปรักษาที่โรงพยาบาลอื่นแล้วค่ะ”
“ว่าไงนะ!!” เสียงเข้มอุทานขึ้นเสียงดัง จนพยาบาลที่ให้คำตอบถึงกับสะดุ้งเมื่อเห็นอาการของคุณหมอที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
“คุณหมอคามินมีอะไรรึเปล่าคะ”
“เปล่าครับ ผมต้องการเวลาส่วนตัว” เสียงทุ้มเอ่ยบอกกับพยาบาลสาว ก่อนที่เธอจะรีบเดินออกจากห้องตรวจของคุณหมอคามินด้วยท่าทางรีบร้อน
“หนีงั้นเหรอ?” เสียงแข็งเอ่ยพึมพำกับตัวเอง ตาเรียวคมจ้องมองประวัติคนไข้ที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตาเย็นยะเยือกอย่างที่ไม่เคยใช้กับใครมาก่อนนอกจากผู้หญิงที่นอนหมดสติเมื่อเช้านี้
“ไม่เป็นอะไรนะลูก เรื่องมันผ่านไปแล้ว” คุณหญิงเจิมจันเอ่ยปลอบโยนลูกสาวของตัวเองอีกครั้ง เมื่อยี่หวาได้สติฟื้นขึ้นมาและเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด เพราะเธอเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก
“หนูไม่ได้ตั้งใจ เขาวิ่งมาตัดหน้ารถหนู”
“ไม่ต้องเล่าก็ได้รู้ กล้องหน้ารถบอกทุกอย่างกับตำรวจแล้ว”
“หนูไม่ได้ตั้งใจ” ยี่หวาเอ่ยพูดซ้ำ ๆ ประโยคเดิม จนผู้เป็นพ่อและแม่ถึงกับต้องรีบหันไปมองหน้ากันด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ก่อนจะต่อสายหาลูกชายคนโตที่กำลังเดินทางกลับจากต่างประเทศให้หาหมอจิตแพทย์ที่เก่งที่สุดให้กับน้องสาว
“หนูอยากไปร่วมงานศพเขาค่ะ”
“หนูแน่ใจเหรอลูก” มือหนาของผู้เป็นพ่อลูบศีรษะทุยของลูกสาวเบา ๆ เพื่อปลอบประโลมว่ายังมีครอบครัวอยู่ข้าง ๆ เธอ
“ค่ะ หนูอยากไปขอขมาครอบครัวของเขาค่ะ” น้ำเสียงหนักแน่นของยี่หวาเอ่ยย้ำชัด เธอมั่นใจและอยากทำให้สิ่งที่ถูกต้องและเธอเองก็อยากไปขอโทษแม่ของผู้หญิงคนนั้นด้วยตัวเอง
ภายในงานศพที่ถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ เนื่องจากเงินที่จัดงานเป็นของคุณหมอหนุ่มทั้งสองและด้วยฐานะครอบครัวที่ดีมาก ทำให้งานถูกจัดออกมาอย่างดีโดยมีแม่และน้องสาวของเพนนีเป็นคนจัดงานนี้
“สวัสดีค่ะคุณหมอ เชิญด้านในก่อนค่ะ”
“คุณคามิน คุณหมอไบรอันและก็”
“นี่ณดาแฟนของผมเองครับ” เสียงของคุณหมอไบรอันเอ่ยบอกกับแม่ของเพนนีที่ดูจะแปลกใจไม่น้อย เมื่อเห็นคุณหมอมีสาวน้อยยืนเคียงข้าง
“จ๊ะ เชิญด้านในเลยค่ะ”
“คู่กรณีมารึยังครับ” เสียงทุ้มของคุณหมอคามินหันไปถามแม่ของเพนนีด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นย้ายโรงพยาบาล ชายหนุ่มก็ไม่ทราบข่าวของเธอและครอบครัวเธออีกเลย
“เห็นว่าจะมาร่วมพิธีวันนี้นะคะ”
“ครอบครัวนั้นแสดงความรับผิดชอบรึยังครับ” คุณหมอไบรอันเองก็อยากรู้เช่นกัน เพราะดูเหมือนครอบครัวของคู่กรณีจะมีเงินและหน้าตาทางสังคมไม่น้อย
“เงินก้อนโตเลยค่ะ” เสียงตอบกลับจากมีนาน้องสาวของเพนนีพูดโพล่งออกมา จนทำให้แม่ของเธอถึงกับหันไปถลึงตาใส่เป็นการตักเตือน
“ยังไงก็แทนชีวิตของลูกสาวป้าไม่ได้หลอกค่ะ” น้ำเสียงที่ดูเศร้าสลดเหมือนคนกำลังแสดงละคร ออกมาอีกครั้งจากแม่เพนนี เรียกความสงสารให้กับคุณหมอคามินได้ไม่น้อย ชายหนุ่มคับแค้นใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้ไปมากกว่านี้
รถยนต์คันหรูแล่นเข้ามาจอดภายในวัด เรียกสายตาจากแขกที่มาร่วมงานได้เป็นอย่างดีรวมถึงคุณหมอคามินเช่นกัน ชายหนุ่มจ้องมองร่างเล็กของผู้หญิงที่ขับรถชนเพนนีไม่วางตา
ร่างบางของหญิงสาวที่อยู่ในชุดสีดำสุภาพ ศีรษะมีผ้าพันแผลติดอยู่เดินเข้ามาภายในวัดกับคุณพ่อและคุณแม่ของเธอ
หญิงสาวเดินเข้ามากราบขอโทษคุณแม่ของเพนนีใบหน้าสวยน้ำตานองหน้าอย่างน่าสงสารในสายตาของคนที่เห็นซึ่งไม่ใช่กับคุณหมอคามิน ที่จ้องมองร่างบางด้วยความโกรธเกรี้ยว
“ทำไมพี่คามินใช้สายตาแบบนั้นมองเธอละคะ” ณดาแฟนสาวของคุณหมอไบรอันเอ่ยขึ้นมา เมื่อเธอสังเกตเห็นสายตาเครียดแค้นจากคุณหมอหนุ่มที่ดูผิดปกติ เพราะปกติคุณหมอคามินมักจะเป็นคนเฟลนลี่กับทุกคนจนใครหลายคนมองว่าชายหนุ่มเป็นคนเจ้าชู้
“น้องณดาก็พูดเกินไป”
“ไอ้คามิน เมียกูพูดถูกทุกคำ”
“ไอ้คนหลงเมีย”
“มึงมีเมีย เมื่อไหร่แล้วมึงจะรู้”
“เหอะ!!” เสียงหัวเราะในลำคอของชายหนุ่มถูกเปล่งออกมา ยากที่เขาจะมีเมียเพราะชายหนุ่มไม่คิดจะมองใคร
แม้แต่เพนนีที่เป็นผู้หญิงที่ดีแต่ชายหนุ่มกลับมองเธอเป็นแค่เพื่อนและชายหนุ่มก็รับรู้มาเสมอว่าเพนนีคิดกับเขาเกินกว่าเพื่อนสนิท
“โอ๊ย!!” ยี่หวาปลีกตัวเดินออกมาเข้าห้องน้ำและหญิงสาวกำลังจะเดินกลับไปที่ศาลาแต่กับถูกมือหนาของใครบางคนกระชากแขนเล็กอย่างแรง จนร่างบางถึงกับหลุดเสียงร้องอุทานด้วยความเจ็บ
“คุณเป็นใคร”
“เธอมันฆาตกร!!” เสียงเข้มตวาดร่างบาง เพียงแค่เห็นแววตาใสซื่อของหญิงสาวที่ดูจะไม่รู้สึกผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เสียงหวานเริ่มสั่นเครือเมื่อเห็นแววตาของผู้ชายร่างสูงที่ยืนตรงหน้า แววตาที่น่ากลัวของชายหนุ่มที่เหมือนอยากจะจับเธอฉีกเป็นชิ้น ๆ จนทำให้เธอเริ่มรู้สึกกลัวภายในใจ
“เธอต้องชดใช้!!”
“ครอบครัวฉันชดใช้ให้ผู้เสียหายไปแล้ว คุณต้องการอะไรอีก คุณเป็นอะไรกับคนตายเหรอ” เมื่อเห็นว่าร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าฟังในสิ่งที่เธอพูดไม่เข้าใจ หญิงสาวกัดฟันทำใจดีสู้ทั้งที่ในใจของเธออยากจะร้องไห้ออกมาเต็มทน
“หึ!!ครอบครัวผู้ดีของเธอ ถ้าเกิดเรื่องนี้ถูกตีแผ่คงจะเสียชื่อไม่น้อย พ่อเธอทำงานอะไรนะ”
“นี่คุณ”
“รัฐมนตรีใช่ไหม? ถ้าข่าวนี้ออกไปคงดังน่าดู”
“คุณต้องการอะไรกันแน่ อย่ามายุ่งกับครอบครัวฉันนะ” เสียงแหลมแวดใส่ร่างสูง เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มพูดไม่รู้เรื่องและนำเรื่องของครอบครัวเธอออกมาพูดหน้าตาเฉย
“ฉันอยากให้เธอลงนรก” เสียงเข้มโน้มใบหน้าหล่อเข้าไปกระซิบหูของยี่หวา ร่างบางเริ่มสั่นเทากับคำขู่ของชายหนุ่ม เมื่อเห็นแววตาและข้อมูลที่เขาเปิดเผยออกมา ข้อมูลที่ทำให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน
“อย่าทำอะไรครอบครัวฉันนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้แฟนนายตายจริง ๆ”
“หึ!!ทำตามที่ฉันบอกสิและอย่าบอกใครเรื่องนี้”