ตอนที่ 12

1786 คำ

เมื่ออยากฟัง…เขาก็ควรจะรู้โดยละเอียด เผื่อว่าคาร์ลอสจะหมดข้อกังขาว่าเธออาจมีส่วนรู้เห็นเป็นใจกับการเสียชีวิตของน้องชายเขา หลังจากคาร์ลอสได้ฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับชีวิตตกอับของน้องชาย เขานิ่ง…ระบายลมหายใจออกมาเป็นช่วงๆขณะที่ฟังเธอเล่า มีบ้างที่เผลอถอนใจแรง นึกเสียใจว่าเรื่องความขัดสนของน้องชาย เขาอยู่ในฐานะที่พอจะช่วยได้ ทว่าไม่มีใครบอกเขาเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ “น่าจะมีใครสักคนบอกผม” เขาตัดพ้อขึ้นลอยๆ ด้วยตาเศร้าสร้อยลงอย่างเห็นได้ชัด “ปราโมทย์ห้ามเด็ดขาด ว่าอย่าบอกคนในครอบครัว ด้วยทิฐิที่ไม่อยากให้ใครมาตราหน้าว่าเขาล้มเหลวในชีวิต” หญิงสาวกล่าว “แล้วสุดท้าย ทิฐิก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น มีแต่จะทำให้เธอลำบากที่จะต้องแบกรับภาระครอบครัวต่อไปเพียงลำพัง” “อย่าห่วงเลยค่ะ…ฉันจะพยายามหางานทำ” เธอว่า “ยังมีหนี้สินอะไรอีก…ผมจะช่วย” “ช่วย!...” หญิงสาวอุทาน “ใช่…ก่อนที่ผมจะกลับอเมริกา ซึ่งไม่ร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม