หลายวันต่อมา... ธราทิปมองหนึ่งในบอดี้การ์ดของเปรมมิกาอย่างหัวเสีย ผู้ชายคนนี้ทำตัวเหมือนกับเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดบุตรสาวตัวน้อยของเขา ตั้งแต่เปรมมิกากับลูกกลับมาอยู่คฤหาสน์ร้อยตะวัน บอดี้การ์ดหนุ่มคนนี้ก็แทบไม่ห่างกายเมียกับลูกเขาเลย “ผมชักจะทนไม่ไหวแล้วนะครับคุณแม่” “จะไหวหรือไม่ไหว ลูกก็ต้องทน เพราะตอนนี้ลูกกับหนูเปรมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว อย่าลืมว่าลูกเป็นคนทิ้งหนูเปรมไปแต่งงานกับหนูนภา ตอนนี้ลูกไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวหนูเปรมกับลูกเลย” “แล้วไอ้หมอนั่นมันมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับลูกผมล่ะครับคุณแม่” ธราทิปย้อนถามมารดาอย่างเหลืออด ความอดทนของเขามันหมดแล้วจริงๆ หลายวันที่ผ่านมาบอดี้การ์ดคนนั้นทำตัวติดกับเปรมมิกากับลูกเขาตลอด ที่ทำให้เขาอารมณ์เสียไม่หยุดก็คือ...ไอ้หมอนั่นได้อุ้มลูกสาวของเขา “สิทธิ์อะไร...แม่ก็ไม่รู้ แต่ที่แม่บอกได้ก็คือ เขาเป็นพ่อทูนหัวของหนูยิหวาแล้วก็เป็นบอดี้การ์ดของห