เทพบุตรหลงถิ่น
1219 คำ
สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการนอกใจ และถึงขั้นนอกกายด้วยก็คือจบ...ชีวิตก็ง่ายๆ เท่านี้
“เอาเถอะค่ะ ในเมื่อลาออกมาแล้ว อีกอย่าง มันก็เป็นสิทธิ์ของอาโต๋ด้วย”
“อา อา” ต๊อบจับขวดน้ำส้มออกและปล่อยลงพื้น เอามือจับแก้มชายหนุ่มที่ก้มลงมาหอมพวงแก้มขาวอมชมพู
“หืม” ท่องธาราตั้งใจฟัง
“อา อา”
“ไม่ใช่ครับ พ่อ พ่อ พูดซิ พ่อ พ่อ” ท่องธาราพูดกับลูกช้าๆ ชัดๆ
“อา อา”
“อาโต๋คะ ต๊อบยังพูดไม่เป็น เขาก็เออๆ อาๆ ไปตามประสานั่นแหละ” ข้ามฟ้าท้วง
“ไข่ตุ๋นขา เด็กเกือบขวบเนี่ยเขาเริ่มเลียนเสียงพูดแล้วนะคะ เอ ถ้าเรียกพ่อว่าอา ต้องแก้ยังไงดีนะ” เขาเหลือบตามองข้ามฟ้า
“ทำยังไงคะ” ข้ามฟ้าเลิกคิ้วถาม
“ไข่ตุ๋นต้องเรียกอาว่าพ่อแล้วละ” เขายิ้มเจ้าเล่ห์
“จากอา อัปขึ้นไปเป็นพ่อเลยเหรอคะ” ในใจภาวนาขออย่าให้เขาใช้มุกพ่อทูนหัวเชียวนะ
“แล้วอาก็เรียกไข่ตุ๋นว่าแม่ไง ดีไหมคะ”
“โอ๊ย อาโต๋ มุกแบบนี้ไม่เอาแล้วนะคะ ถ้าอยากมีเมียเด็กอาต้องไม่เชยนะคะ”
“จ้ะ ถ้าอยากมีเมียเด็ก อาจะไม่เชยค่ะ” เขารีบรับปาก
ข้ามฟ้ารีบปิดปากอย่างตกใจ ‘ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย’
“ฮาๆๆๆๆ เดี๋ยวอาจะไปซื้อพวกโต๊ะเก้าอี้ทำงานมาตั้งในห้องนอนเล็กที่แต่งไว้ให้ต๊อบ อาจะใช้ห้องต๊อบสอนเทรดหุ้นออนไลน์ เป็นไง ผัวหนูไม่ใช่คนตกงานนะคะ งานล้นมือเลย” เขาพูดเร็วๆ เนียนๆ กะให้เธอฟังจนชิน
‘ลาออกจากงานมาจีบเมีย’ คือเหตุผลที่เขาบอกกับเพื่อนร่วมงาน
“อาโต๋พูดว่าอะไรนะคะ” ถึงเขาจะพูดเร็ว แต่เธอก็จับได้ทุกคำ
“ชอบฟังเหรอจ๊ะ” เขาไม่ทำเป็นไขสือ ซ้ำถามกลับให้เธอแก้มแดงเหมือนไอ้ตัวเล็ก
“เอ่อ...ปะ...เปล่าค่ะ”
“อาจะพาต๊อบไปด้วย ไข่ตุ๋นไปด้วยกันไหม”
“ไม่ค่ะ ตุ๋นจะแปลงานค่ะ เดี๋ยวตุ๋นพาลูกไปอาบน้ำแต่งตัวให้นะคะ”
“จ้ะแม่” ท่องธาราตอบตามหลัง เธอหันมามองก่อนจะรีบหันกลับไป
....................................
พอหน้าจอโน้ตบุ๊กพร้อมใช้งาน ข้ามฟ้าก็เข้าเฟซบุ๊กเป็นอันดับแรก มีแฟนคลับทักทายเข้ามาในอินบ็อกซ์หลายคน รวมทั้งทีมงานของสำนักพิมพ์อื่นที่ต้องการให้ ‘ฟ้ากำหนด’ แปลงาน แต่ข้ามฟ้าไม่สามารถรับงานจากที่อื่นได้ เพราะหลังจากชื่อเสียงของเธอเป็นที่ยอมรับในวงการมากขึ้น รพีก็ป้อนงานให้เธอติดต่อกัน มีคิวยาวเหยียดไปอีกสองปี จนไม่มีช่องว่างให้เธอรับงานที่อื่น
เธอยังไม่ตอบแชตใคร แต่เลือกที่จะหาคนที่เธอต้องการ เธอคุยกับคนที่ใช้ชื่อบนเฟซว่า ‘ฮีโร่กลางลมหนาว’ มาระยะหนึ่งแล้ว รู้สึกถูกชะตากับเขา เขาเป็นฝ่ายเข้ามาทักเธอในฐานะแฟนคลับเหมือนคนทั่วไป จากนั้นเขาก็บอกเธอว่าไม่ได้มีเจตนาแอบแฝง เขามีลูกแล้ว และชอบเข้ามาดูคลิปลูกชายที่เธอลงในเฟซบุ๊กมาก ส่วนใบหน้าของผู้เป็นแม่ รวมทั้งข้อมูลส่วนตัวทุกอย่าง เธอไม่เคยเปิดเผยบนเฟซบุ๊ก เธอให้เขาเรียกตัวเองว่า ‘ฟ้า’ ย่อมาจากนามปากกาของเธอเอง ส่วนเขาให้เธอเรียกว่า ‘หนาว’
ฮีโร่กลางลมหนาว : ฟ้า สองวันนี้ไม่เห็นลงคลิปตัวเล็กเลย
ฟ้ากำหนด : อ๋อ ฟ้าเร่งแปลงานค่ะพี่หนาว เล่มใหม่ใกล้เสร็จแล้วน้า
ฮีโร่กลางลมหนาว : ว้าว เสร็จเร็วกว่าที่บอกพี่ไว้อีกสิ
ฟ้ากำหนด : ต๊อบไม่ค่อยกวน แปลยาวๆ ได้ค่ะ แฟนๆ ก็เข้ามาเร่งอีกทางนึงด้วย
ฮีโร่กลางลมหนาว : แต่ฟ้าต้องพักผ่อนเยอะๆ นะ อย่าห่วงแต่งาน
ฟ้ากำหนด : คับผม แต่มันฮึกเหิมไงคะพอรู้ว่ามีคนรองานของฟ้า
เธอเห็นเขาอ่าน แต่ไม่ตอบกลับมาจึงเปิดหน้าเอกสารเพื่อทำงานแปลของตัวเองต่อ บทสนทนาของทั้งสองจะเป็นเช่นนี้ อ่านแล้วไม่ตอบ ถือเป็นการจบบทสนทนาไปดื้อๆ
ข้ามฟ้าแปลงานได้ลื่นไหล จนกระทั่งสี่โมงเย็นก็ยังไม่มีทีท่าว่าพ่อลูกจะกลับ งานที่กำลังติดพัน อารมณ์กำลังได้ กำลังอิน ทำให้เธอไม่อยากลุกจากหน้าจอ จึงไลน์ไปสั่งกับข้าวกับรักษ์
ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง
รักษ์มากดออดหลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง
“เดี๋ยวนี้ทำกับข้าวกินเองทุกมื้อเลยเหรอตุ๋น” รักษ์ถามพร้อมกับยื่นถุงกับข้าวให้ข้ามฟ้า
“อือ ทำง่ายๆ ช่วยกันทำกับอา ค่ากับข้าวเท่าไรล่ะพี่รักษ์” เธอล้วงเงินออกมาจากกางเกงขาสั้น
“ไม่เป็นไรหรอก แม่บอกว่านานๆ ตุ๋นจะสั่งสักที แม่พี่เขาเลี้ยง ในถุงนั่นมีขนมด้วยนะ เต้าส่วนถั่วเขียว กล้วยไข่เชื่อมของโปรดตุ๋น” รักษ์กวาดตามองข้ามฟ้า ไม่ได้เจอกันนานข้ามฟ้าดูต่างไปจากเดิมเยอะ ไม่เหมือนคนเคยมีลูกมาก่อนเลยสักนิด
“ฝากขอบคุณป้าส้มด้วยนะ”
“อืม แล้วต๊อบไปไหนล่ะ” เขาชะเง้อมองเข้าไปในบ้าน
“ไปข้างนอกกับอา”
เหมือนนรกแกล้ง รถบีเอ็มดับเบิลยูแล่นมาจอดหน้าประตูบ้าน ท่องธาราก้าวลงมาจากรถ มองมาทางหนุ่มสาวอย่างฉุนเฉียว ก่อนจะเดินไปเปิดประตูอีกด้านแล้วอุ้มลูกชายออกมาจากคาร์ซีต
“อาโต๋คะ” ข้ามฟ้าเรียกท่องธาราไว้เมื่อเขาเดินหน้าบึ้งตึงผ่านเธอไป “นี่พี่รักษ์ค่ะ”
“สวัสดีครับอาโต๋” รักษ์ยกมือไหว้ชายมากวัยกว่าที่หันมามอง
ท่องธารากัดกรามแน่น
“หม่ำๆ หม่ำๆ” ต๊อบอ้าแขนจะโผหาแม่ “หม่ำๆ แง”
“ลูกหิวนม” เขาส่งลูกให้เธอ มือหนึ่งดึงถุงกับข้าวมาไว้ในมือ และพูดกับลูก “อยู่กับแม่ก่อนนะครับ เดี๋ยวพ่อไปขนของท้ายรถก่อน”
รักษ์ยืนอ้าปากหวอ มองหน้าข้ามฟ้าที่ก้มหน้างุดเดินเข้าบ้านไป ก่อนจะหันมามองท่องธาราที่ยืนเท้าเอวมองเขานิ่ง
“ตกใจเหรอ ฉันเป็นพ่อของต๊อบ แล้วก็เป็นทั้งอาทั้งผัวของไข่ตุ๋น จบไหม”
รักษ์หน้าเสีย ตกใจกับความจริงที่รับรู้ เขาเคยพยายามจีบข้ามฟ้า พอไม่สำเร็จจึงถอย แต่ยอมรับว่าความรู้สึกพิเศษไม่ได้หายไป สิ่งที่ได้รับรู้ในตอนนี้ทำให้เขาตกใจไม่น้อย เมื่อตั้งหลักได้จึงเดินตามพ่อของต๊อบไปที่รถ
“ผมช่วยขนไหมครับคุณอา” รักษ์อาสา ดูๆ แล้วต้องขนหลายรอบกว่าจะหมด
ท่องธาราเหลือบตามองหนุ่มเพื่อนบ้านรุ่นราวคราวเดียวกับข้ามฟ้า ดุนลิ้นดันกระพุ้งแก้มขณะพิจารณาผู้ชายตรงหน้า ขุ่นใจที่มันหน้าตาดี
เทพบุตรหลงถิ่นกลายเป็นอันธพาลด้วยท่าทางและสายตาที่แสดงออกอย่างเปิดเผย รอยยิ้มมุมปากกดลึก แล้วเดินไปเปิดถังขยะ หย่อนถุงกับข้าวลงไป
“ไม่ต้อง กลับบ้านไป แล้วไม่ต้องมายุ่งกับเมียฉันอีก”
……………………..
- ผู้เขียน
