#คอนโดฉลาม มีนบอกและย้ำเตือนกับฉันว่าไม่ควรมากับเขา แต่สุดท้ายก็มาจนได้ จะมองว่าดื้อรั้นก็ได้แต่ที่เขาต้องมาเจ็บตัวเป็นเพราะฉันและยังจำแม่นว่าเขาทำอะไรเอาไว้มันก็แค่รู้สึกผิดที่มีส่วนทำให้เขาต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ เวลา 01:30 น. ตอนนี้ฉลามกำลังเดินไปหยิบอะไรสักอย่างโดยสั่งให้ฉันนั่งรอบนโซฟา เสื้อสีขาวที่เขาสวมใส่มันเปื้อนสีแดงของเลือด แม้ว่าเลือดจะออกเยอะขนาดไหนแต่คนตัวสูงกลับไม่มีท่ามีกลัวหรือกังวล เขาเดินไปหยิบของราวกับไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร “เปลี่ยนเสื้อก่อนดีไหม” ฉันบอกขณะที่ฉลามถือกล่องอุปกรณ์ทำแผลมาวาง เพราะได้กลิ่นคาวของเลือดที่ชวนเวียนหัว ไม่รู้เจ้าตัวถึงไม่ได้กลิ่นหรือไง “อืม” ฉลามบอกกลับในอำคอ จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อออก ฟังไม่ผิด เขาถอดเสื้อต่อหน้าฉันแล้วทิ้งมันลงพื้น จากนั้นก็เดินมานั่งข้างๆ ทำเอาต้องเม้มริมฝีปากแน่นแล้วหันหน้าหนี “หันหน้ามาสิ ไม่มองแล้วจะทำแผลยังไง” “ไปใส่